'Beast of Omaha'

[Moengoman]

Kerel ik vind dat je een aardig scheve redenatie hebt.. wat ik dus opmaak aan veel van je posts is: hij had zich gelijk over moeten geven toen hij de Amerikanen zag, met het risico zelf onder vuur te worden genomen? Kijk dat je een enorme pacifist bent dat staat hier los van, maar je kan je toch wel voorstellen dat als GI's landden (de vijand...) dat ze je niet vriendelijk zullen behandelen.. en zo'n kerel denkt echt niet bij elke Amerikaan die hij neer heeft geschoten: "Jaaaa nog een voor de Fuhrer!" dat gaat toch puur om levensbehoud...

Vent, ik vind dat je aardig scheef leest. Zie mijn post van 12 juli en dan vooral de eerste regels.

[pieter de vleminck]

Severloh kon , op de morgend van D-Day, toch ook niet weten hoe de oorlog zou aflopen, wat er zou gebeuren

Alle Duitse soldaten (na Stalingrad, na Koersk, na de invasie van Italië) wisten in juni 1944 heel goed, dat de oorlog verloren was.

Wel vreemd dat de Oorlog nog bijna een jaar lang heeft geduurd, vind je niet? En dat er ook nog zwaar gevochten is in Normandie, Ardennen, Berlijn, bewijst een beetje dat de Duitsers het blijkbaar niet opgaven.

[Moengoman]

Er zijn nog wel andere redenen te bedenken om in een oorlog door te vechten behalve het geloof in de overwinning. Die van de Waffen-SS bijvoorbeeld hadden een hele goede reden. Lees een paar Duitse oorlogsromans, dan krijg je een aardig idee.

[okke]

Als je alleen mag blijven vechten als je overtuigd bent van een eindoverwinning, dan hadden de Nederlandse soldaten in de meidagen van 1940 eigenlijk gelijk hun wapens neer moeten leggen.

[HMS Renown]

En de Britten in de maanden tijdens de slag om Engeland...

[Heideroos]

Ik heb niet de hele discussie gevolgd, maar kan me een tv uitzending heugen over Hein Severloh waarin een foto werd getoont van een bunker met een mg43. De schutter (Severloh?) moet daar op het laatst tot aan z'n knieen in de hulzen gestaan hebben.

De hele discussie over desertie en morele verantwoordelijkheid is een beetje zinloos in mijn ogen.
Gelukkig kunnen wij ons er geen voorstelling van maken hoe het was op d-day en nog minder van de tijd ervoor. Waarmee ik bedoel de tijd waarin jongens als Hein, en zijn "vijanden" ook, zijn opgegroeid.

Elk mens heeft een breaking-point die bij een ieder anders ligt. Het feit dat Severloh 9 uur (!!) heeft staan schieten en daarna nog eens 400 rounds met zijn k98 heeft verschoten geeft in mijn ogen aan dat hij op dat moment totaal niet met desertie bezig was, maar met overleven.

Was hij een Amerikaan geweest die 1000 of 2000 of 3000 duitsers had neergelegd, was hij in onze ogen een held geweest. Nu stond ie toevallig aan de andere kant, en had ie dus moeten deserteren.
hmmm..

Ik vind het aantal trouwens wat aan de hoge kant.
Ga uit van 3000, hij had met z'n mg 12000 patronen verschoten, dat betekent dus dat 1 op de 4 patronen een dodelijke treffer was, en dat op een afstand van 150 a 200 meter. Goeie schutter!

Maar dit terzijde, de man moet verder leven met herinneringen waar hij in een andere situatie waarschijnlijk nooit voor gekozen zou hebben.

Just my 2 cents...

[koos24]

Ik vind het aantal trouwens wat aan de hoge kant.
Ga uit van 3000, hij had met z'n mg 12000 patronen verschoten, dat betekent dus dat 1 op de 4 patronen een dodelijke treffer was, en dat op een afstand van 150 a 200 meter. Goeie schutter!
...

Ook vind de hem toebedachte treffers wat aan de hoge kant.

Hier wat feiten:

* De Amerikanen verloren op Omaha beach 3336 man
aan doden en gewonden.

* De troepen gingen aan land over de volledige breedte van het
strand, 5 kilometer dus.

* Het effectieve bereik van een MG34 is 600 meter.

* De 352e divisie (Duits) was op en rond Omaha beach met zo'n
10.000 man (grove schatting) aanwezig.


Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat bijna alle Amerikaanse verliezen
door 1 persoon veroorzaakt zijn.

[arneken]

Dat de cijfers overtrokken zijn geloof ik ook wel. Een getal in de richting van 500 zou accurater zijn denk ik. (hetgeen nog steeds verdomd veel is.)

weet er toevallig iemand hoeveel meter de soldaten moesten overschrijdne op het strand tot ze niet meer konden beschoten wordne door de duitsers vanuit de bunkers?

[johan willaert]

weet er toevallig iemand hoeveel meter de soldaten moesten overschrijdne op het strand tot ze niet meer konden beschoten wordne door de duitsers vanuit de bunkers?

pakweg 500-800 m, en ter hoogte van WN62 konden ze over de volledig afstand onder vuur genomen worden.
Severloh zat niet echt in een bunker, maar eerder in een open MG stelling, als ik het me goed herinner....

[LEO]

Was Severloh daar alleen ?
Wie bracht de ammunitie aan ?
Hoeveel reserve wapens had hij ?
Wie ruimde op ?
Wat met eten en (vooral) drinken ?
Kan een menselijk wezen uren aan één stuk aan de spanning weerstaan ?

Een modern vuurwapen in een proefbank begint na 1500/2000 schoten de eerste haperingen te vertonen.

Ik geloof het gewoon niet.

[Jim]

Was Severloh daar alleen ?
Wie bracht de ammunitie aan ?
Hoeveel reserve wapens had hij ?
Wie ruimde op ?
Wat met eten en (vooral) drinken ?
Kan een menselijk wezen uren aan één stuk aan de spanning weerstaan ?

Een modern vuurwapen in een proefbank begint na 1500/2000 schoten de eerste haperingen te vertonen.

Ik geloof het gewoon niet.

(Het aantal doden is volgens verschillende bronnen 2000-2500) En hij schoot met een MG42 1200 schoten per minuut. Hoewel je als verstandige getrainde schutter vuurstoten afgeeft om o.a. oververhitting zo lang mogelijk tegen te gaan. Dus die aantallen in 1 minuut niet zal halen.)

1) Nee hij was niet alleen.
2)Hij had iedergeval hulp van een lader die hij niet kende een nieuweling/vervanger.
(In het zelfde widerstandsnest zat trouwens Franz Gockel ook gewapend met een machine geweer! Die zal er ook wel een paar geraakt hebben.)
3) Hij had 1 reserve loop en 2 karbijnen. Als het machine geweer oververhit raakte schoot hij met dit wapen. Totdat deze vast liep en hij een vervangende kreeg. En nadat het machine geweer uitgeschakeld was schoot hij verder met de karbijn.
4) Opruimen in een gevecht? Wat niet meer nuttig is gooi je aan de kant.
5) eten en drinken? Een paar uur niet overleven de meeste mensen wel. Volgens Spiegeltv heeft hij 7 uur gevochten.
6) Ja en langer ook.
(Hij heeft niet aan 1 stuk door gevochten zoals men denkt. Hij is minimaal 2 maal weggeweest. Door granaat aanvallen gedwongen schuilplaats te zoeken in de bunker. Terug bevolen door zijn meerdere (Oberleutnant Frerking). Toen de post uiteindelijk omsingeld dreigde te raken. Werd hij tot de terugtocht bevolen. (machinegeweer was uiteindelijk ook beschadigd.)

Haperingen zijn er om opgelost te worden toch? En een MG 42 is een top klasse machinegeweer in vrijwel kopie nog steeds in gebruik. In hoever het her-gebruik van oververhitte /versleten lopen bij dragen aan afwijkeningen / onnauwkeurigheid heb ik geen idee van. Hij zal in de loop van het gevecht steeds slechter hebben geschoten.

Ik geloof het ook niet.
De eenvoudige berekening/beredenering van Heideroos en Koos 24 wel duidelijk maken dat ook 2000-2500 te ongeloofwaardig is.

[Rednas]

Een modern vuurwapen in een proefbank begint na 1500/2000 schoten de eerste haperingen te vertonen.

Vandaar ook het wisselen van de loop. Na een X aantal schoten raakt de loop oververhit en vervormd hij. Dan kan je die er makkelijk uithalen en er een nieuwe instoppen. De oververhitte en vervormde loop kan ondertussen afkoelen door hem in het water te leggen. Na een tijdje wissel je ze weer om.

[Belg]

Ik had dit verhaal nog nooit eerder gehoord of gelezen, maar had nooit gedacht dat dit kon... Een Duitser die op D-Day misschien wel 3000 slachtoffers heeft gemaakt

For Hein Severloh the ‘Longest Day’ meant nine hours constantly machine-gunning American soldiers as they attempted to land on Omaha Beach.

One image still brings tears to his eyes. A young American had run from his landing craft and sought cover behind a concrete block. Severloh, then a young lance-corporal in the German army in Normandy, aimed his rifle at the GI. He fired and hit the enemy square in the forehead. The American’s helmet flew away and rolled into the sea, his chin sank to his chest and he collapsed dead on the beach.

Tormented by the memory, Severloh now weeps at the thought of the unknown soldier’s death.

Severloh was safe in an almost impregnable concrete bunker overlooking the beach. He had an unimpeded view of the oncoming Allied forces. He was the last German soldier firing, and may have accounted for about 3,000 American casualties, almost three-quarters of all the US losses at Omaha. The Americans came to know him as the Beast of Omaha.

He had been saved from the waves of Allied bombing by the poor weather. The US aircrews were worried that if they allowed their bombs to fall too soon they might destroy their own landing ships. As they flew over they lingered before releasing their weapons, meaning the bombs often landed far behind the Nazi bunkers.

The Germans joked that the ‘Amis’ - their slang for the US forces - had merely bombed French cows and farmers rather than the German installations.

Alerted by the bombers, Severloh and the 29 others in his bunker rushed to their firing holes and prepared for the onslaught. Severloh, then just 20, gasped when he saw the ocean. He was confronted by what seemed to be a wall of Allied ships. He said: "My God. How am I going to get out of this mess?"

The veteran explained: "What could I do? I just thought that I was never going to make it to the rear. I thought that I was going to shoot for my very life. It was them or me - that is what I thought."

As the landing ships neared the beach, Severloh listened to the final orders from his commander, Lieutenant Berhard Frerking. They wanted to stop the Americans while they were still in the water and could not move easily. But if he fired too soon - while the soldiers were still some way out in the water - he risked missing them.

Frerking explained: "You must open fire when the enemy is knee-deep in the water and is still unable to run quickly."

Severloh had seen little action before. His previous stint on the Eastern Front had been cut short by tonsillitis. But he was anything but enthusiastic. Severloh said: "I never wanted to be in the war. I never wanted to be in France. I never wanted to be in that bunker firing a machine gun.

"I saw how the water sprayed up where my machine gun bursts landed, and when the small fountains came closer to the GIs, they threw themselves down. Very soon the first bodies were drifting in the waves of the rising tide. In a short time, all the Americans down there were shot."

He fired for nine hours, using up all the 12,000 machine-gun rounds. The sea turned red with the blood from the bodies. When he had no more bullets for the machine-gun, he started firing on the US soldiers with his rifle, firing off another 400 rifle rounds at the terrified GIs.

A leading German historical expert of the Second World War, Helmut Konrad Freiherr von Keusgen, believes Severloh may have accounted for 3,000 of the 4,200 American casualties on the day.

Severloh is less sure about the number, but said: "It was definitely at least 1,000 men, most likely more than 2,000. But I do not know how many men I shot. It was awful. Thinking about it makes me want to throw up. I almost emptied an entire infantry landing craft. The sea was red around it and I could hear an American officer shouting hysterically in a loudspeaker."

Lt-col Stuart Crawford, formerly of the Royal Tank Regiment, and a defence consultant, said it was entirely possible that a single German soldier had killed so many GIs.

He said: "I have fired that machine-gun. I did it as part of my training, and it has an extremely high rate of fire. He was in a position which was almost impervious to the weapons which the Americans could bring to bear on him. The Americans made the mistake of not landing tanks with the first wave of troops, so they had no support or protection."

Bron : http://news.scotsman.com/topics.cfm?tid ... =643752004

Ik geloof er niet veel van, 3000, weet je wel dat is...

[Jim]

Vandaar ook het wisselen van de loop. Na een X aantal schoten raakt de loop oververhit en vervormd hij. Dan kan je die er makkelijk uithalen en er een nieuwe instoppen. De oververhitte en vervormde loop kan ondertussen afkoelen door hem in het water te leggen. Na een tijdje wissel je ze weer om.

Ik las dat de mg34 bedienaars een speciale asbest handschoen hadden om de loop te wisselen. Geen idee hoe dat bij mg 42 was.

Als een loop eenmaal vervormd is komt dat niet meer goed. Oververhitting moet men juist zien te voorkomen. Als hij te heet gaat worden moet men of stoppen of loop wisselen. Een schutter weet door training en ervaring wanneer hij de loop moet vervangen.
In het water leggen van een loop is eigenlijk af te raden. Water in de loop is men niet zo blij mee.
Maar nood breekt wet denk ik. Er zijn genoeg verhalen te vinden waar schutters langer doorgaan met een loop als wenselijk.

[Rednas]

Vandaar ook het wisselen van de loop. Na een X aantal schoten raakt de loop oververhit en vervormd hij. Dan kan je die er makkelijk uithalen en er een nieuwe instoppen. De oververhitte en vervormde loop kan ondertussen afkoelen door hem in het water te leggen. Na een tijdje wissel je ze weer om.

Ik las dat de mg34 bedienaars een speciale asbest handschoen hadden om de loop te wisselen. Geen idee hoe dat bij mg 42 was.

Bij de MG42 was dit precies hetzelfde.

Als een loop eenmaal vervormd is komt dat niet meer goed. Oververhitting moet men juist zien te voorkomen. Als hij te heet gaat worden moet men of stoppen of loop wisselen. Een schutter weet door training en ervaring wanneer hij de loop moet vervangen.
In het water leggen van een loop is eigenlijk af te raden. Water in de loop is men niet zo blij mee.
Maar nood breekt wet denk ik. Er zijn genoeg verhalen te vinden waar schutters langer doorgaan met een loop als wenselijk.

Inderdaad hoorde hij eigenlijk niet gelijk in water gestopt te worden, maar gewoon rustig af te koelen, maar in het gevecht heb je daar geen tijd voor en moet je hem zo snel mogelijk afkoelen.