Op de vraag of ze echt nodig waren zijn de meningen duidelijk verschillend, zowel hier als in gerenomeerde naslagwerken.
Laat ons niet vergeten dat "Airborne landingen" iets nieuws was voor het eerst "groots" toegepast door de Duitsers in Kreta (dacht dat er dan om en bij de 20000 naar beneden zijn gekomen). De verliezen waren er ook naar toe maar het "verliezenpotje" werd netjes toegedekt. Het concept trok tevens de aandacht van de geallieerden (zonder over de objectieve cijfers qua verliezen te beschikken die mogelijk waren met dergelijke operaties)
Luchtlandingen (zoals toen toegepast) waren een kind van hun tijd, het concept stond in zijn kinderschoenen en is pas later verfijnd. De britten hadden ondermeer bij Pegasus over de orne of was het het canal de Caen

al duidelijk aangetoond dat je met geen duizenden tergelijketijd naar beneden moest komen om je doel te bereiken. Een
snelle interventie met een beperkt aantal para's was voldoende, zo ook bij de batterij van Merville.
Hoe cynisch of ironisch ook, het was gewoon hip om het te doen. Het was een nieuw concept en moest uitgeprobeerd worden.
Over de meerwaarde kunnen we discussieren tot in het oneindige. Iedereen heeft het altijd maar over de verwarring die bij de Duitsers werd gezaaid maar de verwarring was bij de geallieerden even groot omdat het algemeen geweten is dat ze in de eerste uren niet veel aan vechten zijn toegekomen wegens verkeerd gedropt, verloren materiaal onderweg, gebrekkige tot geen co-ordinatie, verkeerde info, niet weten waar ze zaten en zo voort.
Vandaag is het aantal inzetbare para's veel minder omdat gebleken is dat je veel efficienter bent met een kleine strijdmacht die uit de lucht komt gevallen vooral gebasseerd op verrassing en snelheid. Dat hadden onze Britse vrienden bij Pegasus maar al te snel door.
Bessie Braddock: Sir, you are drunk.
Churchill: And you, madam, are ugly. But in the morning, I shall be sober.