Opzienbarend verhaal van kameraadschap.

[Nick]

Ja inderdaad, was erg ontroerend!
Al die jaren verzwegen, maar gelukkig is het verhaal toch nog bekend geworden.

[leieboordbewoner]

Voor de mensen die de docu nog niet gezien hebben hier een korte omschrijving:µ

Het is najaar 1944, de laatste bezettingsmaanden van nederland. de 17-jarige duitse soldaat karl heinz rosch wordt op een boerderij in het brabantse goirle gestationeerd. dat is dan vlakbij de frontlinie. 60 jaar lang was zijn verhaal taboe, al die tijd bleef zijn geschiedenis binnen de vier muren van de boerderij van de familie kilsdonk. ze durfden niet te spreken, uit angst om als ?fout? te worden gebrandmerkt. het was beter te zwijgen, vinden de kilsdonks. ook al hebben twee kinderen van de familie hun leven en nageslacht te danken aan die ene duitser...

nu heeft de familie kilsdonk spijt dat ze zolang hebben gewacht met ?dankjewel? zeggen. maar waar is de familie rosch? leven ze nog? of is het inmiddels te laat?

Bron: www.themusicsafe.com

[Brian]

Heel mooie docu, het geeft toch goed weer hoe er in die tijd gedacht werd, zelfs de goede Duitser was slecht...

Vooral de leugens van de commandant tegenover de ouders van Karl Heinz stonden mij tegen, hij zou in zijn armen zijn gestorven zijn, waarop hij alleen nog zijn ogen kon sluiten... een beetje respectloos om de ware situatie niet te vertellen waar elke ouder recht op heeft

[Nick]

Dit was een van de standaart verhaaltjes die familieleden te horen kregen, bij het sneuvelen van een familielid.

Gestorven door in schot in het hart, hij was opslag dood dus heeft niet geleden. Hij stief in mijn armen etc. etc. etc.

[pedulla]

Ik heb hem ook gezien. Indrukwekkend verhaal, leuk op film gezet.

[Nick]

Zojuist van een vriend gehoord, mensen die "t was maar een mof" niet gezien hebben, kunnen deze ook via internet kijken.

http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/t ... &end=1:0:0