Standbeeld voor Duitse soldaat in Goirle

[Sjoerd]

In Goirle wordt gewerkt aan een standbeeld voor een Duitse soldaat.

Filmpje

[Metal-Arvak]

Ach ja, der waren in die tijd Nazi-Soldaten en Duitse-Soldaten.... Wat mij betreft mogen hier ook in het hoge noorden, meer aandacht geschonken worden aan de verzetstrijders..

[Nekaf]

Ik heb vorig jaar de documentaire gezien. Niet alle Duitsers waren Nazi's en sommigen hebben zich letterlijk opgeofferd voor de bezette burgerbevolking. Niet meer dan terecht om voor deze jongeman een gedenkteken incl Duitse wapenrusting te plaatsen.

[Nekaf]

Even de situatie: in oktober 1944 is de toestand van het Duitse leger precair. De Geallieerden staan aan de Belgisch-Nederlandse grens en maken zich op voor de bevrijding van Zuid-Nederland. De Duitsers hebben hun beste soldaten teruggetrokken en ze vervangen door oude mannen en jonge knapen, schoolverlaters die op hun zestiende zijn gemobiliseerd en na drie maanden opleiding naar het front worden gestuurd met afgekeurde wapens om als kanonnenvoer te dienen. De eenheid van Karl Rosch wordt bij boeren ingekwartierd. De stemming is bedrukt, de Engelse aanval kan elk moment beginnen. Aan zijn familie schrijft de jonge rekruut een afscheidsbrief want hij heeft het voorgevoel dat het ook met hem slecht af zal lopen. De Kilsdonks beschrijven Rosch als een stille innemende jongen die geen kwaad in de zin had, zich met de kinderen bezighield en af en toe zelfs in de stallen bijsprong. Ze vieren samen z'n verjaardag en drie dagen later, terwijl hij met mevrouw Kilsdonk rustig een bakje koffie drinkt in de keuken, breekt de hel los. Een paar minuten later wordt de jonge Duitsers getroffen door een Engelse granaat. Op een oude schuurdeur die als brancard dienst doet worden zijn resten verzameld en kort nadien begraven. De zoon van de familie Kilsdonk vindt achteraf zijn afgerukte laars met tenen erin; tot hoog in de bomen hangen bebloede flarden van Rosch's uniform en op het erf vinden de Kilsdonks nog stukjes huid en weefsel.

[Sgt. Gallée]

Even de situatie: in oktober 1944 is de toestand van het Duitse leger precair. De Geallieerden staan aan de Belgisch-Nederlandse grens en maken zich op voor de bevrijding van Zuid-Nederland. De Duitsers hebben hun beste soldaten teruggetrokken en ze vervangen door oude mannen en jonge knapen, schoolverlaters die op hun zestiende zijn gemobiliseerd en na drie maanden opleiding naar het front worden gestuurd met afgekeurde wapens om als kanonnenvoer te dienen. De eenheid van Karl Rosch wordt bij boeren ingekwartierd. De stemming is bedrukt, de Engelse aanval kan elk moment beginnen. Aan zijn familie schrijft de jonge rekruut een afscheidsbrief want hij heeft het voorgevoel dat het ook met hem slecht af zal lopen. De Kilsdonks beschrijven Rosch als een stille innemende jongen die geen kwaad in de zin had, zich met de kinderen bezighield en af en toe zelfs in de stallen bijsprong. Ze vieren samen z'n verjaardag en drie dagen later, terwijl hij met mevrouw Kilsdonk rustig een bakje koffie drinkt in de keuken, breekt de hel los. Een paar minuten later wordt de jonge Duitsers getroffen door een Engelse granaat. Op een oude schuurdeur die als brancard dienst doet worden zijn resten verzameld en kort nadien begraven. De zoon van de familie Kilsdonk vindt achteraf zijn afgerukte laars met tenen erin; tot hoog in de bomen hangen bebloede flarden van Rosch's uniform en op het erf vinden de Kilsdonks nog stukjes huid en weefsel.

In hoeverre dit waar is weet ik niet, maar met zo'n verhaal kunnen we iedereen tot 'held' oppoetsen. Laten we niet vergeten, zoals de schrijver van het boek 'Goirle 1940-1945' al aangeeft, het is een Duitse soldaat. Voor mensen die de oorlog bewust hebben meegemaakt ligt dit allemaal moeilijker. Vergeet dat niet...ik zou het ook heel goed begrijpen als bepaalde personen moeite met een standbeeld voor een Duitse soldaat.

[Sgt. Gallée]

Even de situatie: in oktober 1944 is de toestand van het Duitse leger precair. De Geallieerden staan aan de Belgisch-Nederlandse grens en maken zich op voor de bevrijding van Zuid-Nederland. De Duitsers hebben hun beste soldaten teruggetrokken en ze vervangen door oude mannen en jonge knapen, schoolverlaters die op hun zestiende zijn gemobiliseerd en na drie maanden opleiding naar het front worden gestuurd met afgekeurde wapens om als kanonnenvoer te dienen. De eenheid van Karl Rosch wordt bij boeren ingekwartierd. De stemming is bedrukt, de Engelse aanval kan elk moment beginnen. Aan zijn familie schrijft de jonge rekruut een afscheidsbrief want hij heeft het voorgevoel dat het ook met hem slecht af zal lopen. De Kilsdonks beschrijven Rosch als een stille innemende jongen die geen kwaad in de zin had, zich met de kinderen bezighield en af en toe zelfs in de stallen bijsprong. Ze vieren samen z'n verjaardag en drie dagen later, terwijl hij met mevrouw Kilsdonk rustig een bakje koffie drinkt in de keuken, breekt de hel los. Een paar minuten later wordt de jonge Duitsers getroffen door een Engelse granaat. Op een oude schuurdeur die als brancard dienst doet worden zijn resten verzameld en kort nadien begraven. De zoon van de familie Kilsdonk vindt achteraf zijn afgerukte laars met tenen erin; tot hoog in de bomen hangen bebloede flarden van Rosch's uniform en op het erf vinden de Kilsdonks nog stukjes huid en weefsel.

In hoeverre dit waar is weet ik niet, maar met zo'n verhaal kunnen we iedereen tot 'held' oppoetsen. Laten we niet vergeten, zoals de schrijver van het boek 'Goirle 1940-1945' al aangeeft, het is een Duitse soldaat. Voor mensen die de oorlog bewust hebben meegemaakt ligt dit allemaal moeilijker. Vergeet dat niet...ik zou het ook heel goed begrijpen als bepaalde personen moeite hebben met een standbeeld voor een Duitse soldaat.

. De Duitsers hebben hun beste soldaten teruggetrokken en ze vervangen door oude mannen en jonge knapen, schoolverlaters die op hun zestiende zijn gemobiliseerd en na drie maanden opleiding naar het front worden gestuurd met afgekeurde wapens om als kanonnenvoer te dienen.

Hier ben ik het niet mee eens. Volgens mij, corrigeer me als ik fout zit, is al meerdere keren op dit forum aangetoond dat het 'oude-mannen-en-kinderen-verhaal' niet (helemaal) klopt.

[jeffreyvanspengen]

Over dit onderwerp is wel eens een docu verschenen onder de naam '' Het Was Maar Een Mof''.

De docu is bij bol.com verkrijgbaar en is toch wel de moeite waard

Het was maar een mof bij Bol.com

Zie ook:

Legerhelm voor stiefbroer Karl-Heinz Rosch


Een foto van Karl Heinz Rosch.

[LoD]

En,
welke heldendaad heeft deze knaap verricht dat er een standbeeld voor hem moet worden opgericht?
Als we dat voor alle onschuldige oorlogsslachtoffers aan beide kanten zouden doen zouden we wel bezig kunnen blijven... .

[Ajacied8989]

Ik vraag me af of je de rest van het topic wel heb doorgelezen, aangezien er duidelijk staat wat de aanleiding voor dit standbeeld is.