Een schitterend evenement voor iedereen, wat je ook bent, verzamelaar, reenactor, springer, toerist of wie dan ook, in ieder geval iemand met gevoel voor de jongste geschiedenis. Hier vanuit een Airborne perspective. Mijn verhaal is langer geworden dan ik bedoeld heb, maar een week is niet in twee woorden te vatten.
Lees dit eerst, de foto's en filmpjes volgen.
Het Normandische landschap zag weer erg khaki van de voertuigen en uniformen. Af en toe zag je iets feldgrau of feldblau door de Bocage schitteren, goed verborgen aan het gezicht en in veel gevallen ingegraven...
Net als toen........
Wij waren er om te springen....
De aankomst op 2 juni in Quinéville, Normandië zag er niet veelbelovend uit, regen en wind. Beiden niet goed voor para's.
De volgende dag, 3 juni, beter weer, en meeting van het Liberty Jump Team. Twee WO II veteranen erbij. Ken Kasse, 87 jaar; 17th Airborne Wesel drop vet. Andy, 84 jaar, 101 vet. en houder van het hoogte record met ronde koepel 25000 ft!!! Verkenning van de dropzones.
Eerst naar Merville (ja! dat is in de Engelse zone), vrij klein, daarom ook voor de geoefenden onder ons. De nieuwe Dakota bekeken, eeuwig zonde als men bedenkt dat ie straks daar gaat wegrotten...
Daarna Carentan, een veld dat leek op een mijnenveld vanwege de koeievlaaien
... Ik koos voor het veld ernaast als mijn landingsgebied. Lekker omgeploegd en vooral No Shit!Toen door naar Angoville au Plain. Een heerlijk veld lekker ruim voor iedereen alleen wat vochtig. We werden gelijk door de burgermeester uitgenodigd.
Op 4 juni vrij, dus shoppen in St. Mere Eglise, Carentan etc . Wat kletsen met gelijkgestemden en wat rusten. Op 5 juni ceremonie in Quinéville samen met een schitterende re-enactmentgroep van de franse 2eme DB, waarvan ik de aanvoerder komende maand als para-cursist verwacht.
Next day, 6 juni, drop op Angoville. wachten op vliegveld Maupertus bij Cherbourg.
Eerste lift stijgt op maar komt terug vanwege de wind... mineur stemming....
Zaterdag 7 juni Merville drop. Is tevens demo voor de Bosnische regerings vertegenwoordigers die de Dakota gedoneerd hebben.
Monique, onze enige dame in het gezelschap, een vrije val set omgehangen, wel in M42. Dit om in ieder geval een sprong te krijgen als er weer wind zou zijn, want ze springt even lief met square als met rond.
Take off, mooie vlucht langs de kust, vanuit het raam de mulberries zien liggen voor Arromanches. Dan het indraaien op Merville. Eerst de winddrifter eruit, hij stond goed, naast het kruis. Toen wij.......Aanhaken....in position... Go!!
Snel achter elkaar eruit.....
Check canopy.. good ...assess drift.. backwards.. ok. ready for land ... land. Mooie rol achterwaarts en ik sta naast de batterij. Snel kijken naar Monique, chute field packen... op de rug die handel en rennen... op het pad naar de batterij. Mensen handen schudden en kinderen de snoepjes uit mijn zak geven. Ik zie de vrije vallers springen en openen. OK ze zijn goed, ik loop door handen schuddend en snoep uitdelend net als in '44...
Zie Monique op final en mooi landen en loop naar haar toe om te assisteren. Iedereen is verder goed geland en toen begon het wachten op de tweede lift.
Mijn oog viel op een groep Franse reenactors met doedelzak, naar hen toe gegaan en gevraagd of ze wilden spelen als de jongens sprongen. Ze keken me eerst aan of ik hen zou belazeren, maar deden het toch. Ik weet zelf dat tijdens mijn sprong bij Driel het geluid van een doedelzak heel speciaal is. En de jongens hebben het gehoord, de mensen van ons NL-team die ook gelijk aan Driel dachten. De andere US mensen, ook vets van Korea en Vietnam konden het zeer waarderen. Iedereen landde veilig.
Next day Carentan.... eerst nog even rondkijken, St Mere Eglise .
Daarna vliegveld, weer wachten,... spanning.
It's a go !
Omhangen, laatste dingen rechttrekken, gezichten zwart maken, uitrusting omhangen en boarden...
Off we go. Filmploeg mee. De eerste lift vertrekt. Tweede lift wacht, daar is de kist.... Hij is leeg. Snel boarden en daar gaan we. Controleer uitrusting...
Boven Carentan stand up and hook up !!.....
Nog een wind drift indicator voor de zekerheid... GO!!!
Snel eruit... weer cirkelen, stand up ... hook up... Ik zie voor me, net als in 1944 Kan aanhaken, hoor achter me Andy hetzelfde doen....
Check equipment.... Sound off for equipment check, voel Andy's ok tap, geef Monique mijn ok tap, zie haar doorgeven aan Dave en Dave vervolgens aan Ken... We zijn klaar... In the door .. Ken neemt positie... GO.. hij gaat en wij volgen in snel tempo..
Ik controleer na mijn snelle en niet geheel stabiele exit mijn koepel... ok ik kijk naar de anderen en ik zie Andy met een twist.... Stuur weg.... Naar rechts en zie het kanaal. draai rond daar is de DZ en mijn shitvrije plek...
).Sturen gaat goed, prepare voor landing, trek risers and...land!.... helaas, inderdaad geen shit, maar modder en zak weg over rechts... Andy heeft meer geluk en maakt ondanks zijn hoge leeftijd een mooie stand up landing. Het hele team is geland zonder problemen. Monique landde op de renbaan en heeft een privé publiek. Ken landt daar ook ergens en is OK. Beiden worden net als toen op opgestoken duimen en vriendelijk handenschuddend onthaald. Dan het hele team verzamelen. Op naar de tent voor verdiend bier en eten...een goede afsluiting met de mensen waarmee gesprongen is. Daarna weer terug naar de camping op Quineville om te gaan pakken voor de thuis reis. En dan weer klaarmaken voor Arnhem, Groesbeek en Eindhoven.
Tot volgend jaar of bij Arnhem....
http://www.youtube.com/watch?v=DZRg517ZcRw
http://www.youtube.com/watch?v=QuAsuynv ... re=related
http://www.youtube.com/watch?v=3_azCRakAbc&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=rlu6OTjH ... re=related
Jump !