Onderwijs over oorlog te emotioneel

[broeloe]

"Het onderwijs van nu over de Tweede Wereldoorlog is te emotioneel", vindt historica Dienke Hondius. Op de DIA-conferentie ‘Aangeleerd Geheugen' sprak zij over de ontwikkelingen in het onderwijs over de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Dit meldt Duitslandweb.nl.

Het uitnodigen van ooggetuigen op scholen voor lessen over de oorlog is volgens Hondius sinds de jaren tachtig een populair fenomeen. Hiermee deed de emotie haar intrede in het onderwijs. "Van de gastsprekers wordt niet verwacht dat ze feiten of een context geven, maar dat ze een emotioneel verhaal vertellen".

Het effect van dit "overgeëmotioneerde onderwijs" is dat er op scholen meer aandacht wordt besteed aan persoonlijke geschiedenissen en minder aan internationale verhoudingen. Hierdoor bestaat volgens Hondius het gevaar dat de leerlingen de internationale en diplomatieke geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog niet goed inzien en het overzicht verliezen, waardoor "de wereldoorlog een lokale oorlog lijkt te worden".

Waar vroeger de persoonlijke geschiedenissen vooral draaiden om slachtoffers en verzetshelden, is er in het wetenschappelijk onderzoek van nu ook aandacht voor daders. Het onderwijs weet hiermee nog niet goed raad. Omdat de geschiedenislessen nu zo sterk gericht zijn op de emotie, staan docenten volgens de historica voor een dilemma: "Zijn leraren bereid kinderen empathie voor daders bij te brengen?".

Hondius wil weer meer aandacht voor feiten in het onderwijs over de Tweede Wereldoorlog. Vroeger moesten alle middelbare scholieren een nationaal examen afleggen over de oorlog, maar sinds 1991 is dit examen afgeschaft. "Zou dit nationale examen weer mogelijk zijn?", doet de historica een voorzichtige suggestie.

Dienke Hondius is universitair docent Nieuwste Geschiedenis aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en medewerkster van de Anne Frank Stichting. In haar boek Oorlogslessen beschrijft zij de ontwikkelingen in het onderwijs in Nederland over de Tweede Wereldoorlog sinds 1945.
bron

[Jurrie]

Het lijkt mij juist voor kinderen goed om te zien wat voor impact een oorlog heeft op iemand.....

Jurrie

[asjemenou]

Het lijkt mij juist voor kinderen goed om te zien wat voor impact een oorlog heeft op iemand.....

Jurrie

Dat vind ik dus ook alleen moeten de verhalen wel zijn afgestemd op de leeftijd van de kinderen (leerlingen). Gedetailleerde verhalen over het doodschieten en dergelijke van mensen lijkt mij niet echt geschikt voor de allerjongsten.

In het verleden heb ik wel meegewerkt aan tentoonstellingen over de oorlog. Veel van het getoonde materiaal kwam uit mijn eigen verzameling. Uit ervaring weet ik dat veel kinderen het juist spannend vonden om eens een echte helm o.i.d. uit de oorlog vast te houden. Zo'n voorwerp vasthouden en ruiken maakte de oorlog voor hen vaak tastbaarder. Naar aanleiding van het vasthouden van zo'n voorwerp gingen de kinderen vaak vragen stellen over het voorwerp. Zo kan ik mij nog herinneren dat veel kinderen een gasmasker tegelijk griezelig en interessant vonden.