Bron: Het Nieuwsblad.beLeopold III vroeg Gestapo om verloren liefdesbrief te zoeken
Leopold III heeft de Duitse geheime politie tijdens de oorlog een huiszoeking laten houden in het huis van sterpianist Walter Rummel. Hij hoopte daarmee de liefdesbrieven terug te krijgen die hij jaren eerder zond naar Rummels vrouw Francesca. De Gestapo vond niets, maar één van die brieven is nu opgedoken bij historicus Evrard Raskin.
Leopold III had niet alleen buitenechtelijke kinderen, zoals deze week bekend raakte, hij had ook een waslijst aan maîtresses. Eén ervan is Francesca Rummel, een gehuwde vrouw die met goedkeuring van haar man een affaire begon met de koning. Leopolds moeder, koningin Elisabeth, was op de hoogte en zag er geen graten in. Meer nog: het lijkt er zelfs op dat zij zélf een relatie gehad heeft met de bedrogen echtgenoot: Walter Rummel.
Die liefdesaffaire van de koning was al langer bekend. Maar de verloren gewaande brief, waarvoor Leopold III zelfs de Gestapo inschakelde en die nu opgedoken is, bewijst vooral dat Leopold helemaal niet de rouwende weduwnaar was die de Belgische bevolking in hem vermoedde. Een week voor de tweede verjaardag van het overlijden van koningin Astrid, was de koning helemaal bevangen door zijn nieuwe minnares, lezen we in de brief die Evrard Raskin ons toonde.
Borsten als zon en maan
Die brief is in het Frans geschreven en gedateerd op 21 augustus 1937, nog geen twee jaar na die fatale 29ste augustus van 1935, toen de zo geliefde koningin Astrid omkwam bij een auto-ongeval. Een groot deel van België was op dat moment nog in rouw om het heengaan van de geliefde koningin, maar haar weduwnaar had toen duidelijk al andere besognes.
'Ik hoop je zo snel mogelijk in een dirndl te zien, met de zon en de maan flink gezwollen', schrijft Leopold. Een dirndl is een kledingstuk dat Beierse en Oostenrijkse vrouwen dragen om hun decolleté stevig te laten uitkomen. En haar borsten noemde hij dus de zon en de maan. Leopold schreef ook dat hij zijn 'liebling' vreselijk miste, dat hij haar wilde omhelzen...
Tijger
Op het ogenblik van de brief was zijn geliefde Francesca op reis in Oostenrijk, blijkbaar om te herstellen van een of ander gezondheidsprobleem.
Opvallend, maar helaas niet helemaal leesbaar, waren de koosnaampjes van de twee voor elkaar: Leopold noemde zich haar 'Tegri' en sprak haar aan met 'Zagatai'. En Leopold had het stevig te pakken. Hij schreef dat hij 's avonds zou telefoneren, dat hij de dag ervoor al eens geprobeerd had en dat hij haar vreselijk miste nu ze niet thuis was in de Wolstraat 54.
Merkwaardig is ook dat aan de brief duidelijk te merken is dat Leopolds moeder, koningin Elisabeth, van de hele affaire op de hoogte was. En zij niet alleen: Leopold schreef tussendoor dat ene Walter bij hem kwam lunchen. Was dat de bedrogen echtgenoot zélf?
Leopolds handschrift
Hoe dan ook werd Leopold in 1941, toen hij met prinses Lilian zou trouwen, blijkbaar ongerust over deze en andere brieven die hij Francesca Rummel zond. Maar hij stond op goede voet met Constantin Canaris, het hoofd van de Duitse geheime politie in Belgie - waar ook de Gestapo onder viel - en vroeg hem om een huiszoeking te houden bij Rummel, om die brieven te recupereren. De Gestapo vond niets, en de brieven bleven tot nu verborgen.
De details van de huiszoeking zijn overigens niet bekend. Volgens krantenberichten van vlak na de oorlog had Canaris over de huiszoeking verteld tijdens zijn ondervragingen door het Belgische gerecht. 'Maar ik heb de toestemming niet gekregen om stukken daarover in te kijken', zegt Evrard Raskin.
Toch kon hij een tijdje geleden een kopie bemachtigen van één van die brieven waar de Gestapo zo hard naar zocht. 'Een dame die de brieven van Francesca Rummel zelf had, kwam me opzoeken', vertelt Raskin. 'Francesca Rummel leefde op het einde van haar leven in Zwitserland, en voelde zich wat miskend en verstoten. Jullie weten zeker niet hoe belangrijk ik geweest ben, zei ze aan haar omgeving, waarop ze de brieven van Leopold bovenhaalde als bewijsstuk. Leopolds naam staat er niet onder, maar de brief is overduidelijk in zijn handschrift geschreven. Ik heb genoeg geschriften van hem gelezen om dat te herkennen.'
Relatie met koningin
Francesca Rummel is vooral bekend door haar beroemde echtgenoot. Walter Rummel (1887- 1953) was een vermaard pianist in zijn tijd, die zelf ook componeerde. Hij was bevriend met de Noorse componist Edvard Grieg, en met de Amerikaanse dichter Ezra Pound. Francesca was al zijn derde echtgenote. Eerder had hij onder meer een relatie gehad met de vermaarde danseres Isidora Duncan.
In 1935 verhuisde het koppel naar Belgie, volgens Rummels biograaf Charles Timbrell op uitnodiging van koning Leopold III. Timbrell heeft ook weet van de relatie tussen Francesca en de koning. Hij schrijft zelfs dat Rummel ervan wist en dat stilzwijgend goedkeurde. De relatie heeft een jaar of drie geduurd, tot Rummel vond dat ze zijn huwelijk te veel bezwaarde.
Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog ging Rummel op de vlucht, maar in volle oorlog toerde hij door heel bezet Europa, ook door België. In 1944 vroeg hij zelfs een Duits paspoort aan. Hij was ook heel goed bevriend met Leopolds moeder, koningin Elisabeth. Evrard Raskin sluit zelfs niet uit dat hij een relatie gehad heeft met haar.
Hatelijke intrigante
Francesca zelf was een Russische dichteres, volgens Raskin 'een nogal geëxalteerde dame' die door sommige mensen gezien werd als een 'hatelijke intrigante' met wie Leopold zich beter niet zou inlaten. Haar eigenlijke voornaam was Amanda, maar ze liet zich eerst Francesca noemen en nog later Tara Maria. Zij had eerst jaren achter Rummel aangelopen, terwijl die nog getrouwd was, voor ze hem in 1935 uiteindelijk kon strikken.
Wanneer de relatie tussen Leopold en Franesca eindigde, is niet duidelijk. Begin 1939 volgde alvast Liselotte Landbeck, in 1941 trouwde Leopold met Lilian. Daartussen waren er wellicht nog liefjes. En wellicht ook nog minstens één buitenechtelijke dochter én zoon.
Datum: 26/02/11