Dit is een enigzins heikel punt en ook eentje dat velen liever niet in de geschiedenisboekjes op school terug zien. Als je gaat kijken of proberen te begrijpen wie of wat het mogelijk heeft gemaakt dat Hitler aan de macht kon komen, en je wilt die mensen gaan aanwijzen en een schuld toekennen, dan kom je tot verrassende ontdekkingen. Enige jaren geleden heeft de bekende historicus Ian Kershaw een boek gepubliceerd (Heulen met Hitler), waarin de rol van de Engelse aristocratie centraal stond in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Hij beschrijft hoe oude Engelse- en Duitse adellijke vriendschapsbanden vanaf eind jaren 20 tot aan het uitbreken van de oorlog werden aangehaald en Engelse mensen met invloed in Duitsland werden onthaald (en vice versa). In hun respectievelijke parlementen wenden zijn hun invloed aan om zo lang mogelijk te proberen een oorlog af te houden. Ook de (met name door de Engelsen gevoerde) appeasement politiek komt hierdoor in een heel ander daglicht te staan. Achteraf niet bepaald iets waar de Engelsen trots op zijn heden ten dage. Niet zozeer het feit dat men Hitler niet KON stoppen voordat hij Polen binnenviel, maar het feit dat men dat niet WILDE, komt erg duidelijk naar voren. Ook is het boek als ik me goed herinner gebaseerd op archiefstukken die de geallieerden met opzet 50 jaar hadden achtergehouden om de waarheid niet te vroeg bekend te laten zijn. Op zijn minst komen vragen mbt een "schuldkwestie" hierdoor in een ander daglicht te staan.Mensen die, om welke redenen dan ook, op Hitler/NSDAP stemden treffen in principe inderdaad schuld. Zij hebben mogelijk gemaakt dat Hitler aan de macht is gekomen en also de tweede wereldoorlog kon ontketenen.
Een ander goed boek (excuseer dat ik zo met boek strooi vandaag) is het werk van Sebastian Haffner "Het verhaal van een Duitser - 1914 - 1933). Hij beschrijft tegen de achtergrond van de ontwikkelingen in het interbellum hoe hij als anti-Hitler aanhanger (en met Joodse vriendin!) in het vooroorlogse Duitsland alsnog wordt meegezogen in de ontwikkelingen van zijn tijd en als zijnde een jurist met een gouden toekomst, zelfs in de arbeitsdienst terecht komt. Hij beschrijft als anti alsnog bijna lyrisch zijn tijd bij de RAD en betrapt zich erop hoe hij daarin werd meegezogen. Overigs zou hij later vluchten naar Engeland. Vaak komt de term "NSDAP Propaganda" voorbij. Velen (ook in dit topic weer) denken dat je als Duitser in de jaren 30 een vrije keuze had. Vergeet niet dat de NSDAP na het aan de macht komen in 1933 met de "gleichschaltung" alles en iedereen wist te bereiken. Niet meedoen betekende jezelf buiten de maatschappij plaatsen. Er was voor alles en iedereen een nationaal socialistische organisatie, waarin je op slinkse wijze geindoctrineerd werd. Zaken als een eigen mening of ingaan tegen het systeem waren schier onmogelijk.Zijn kinderen, wiens ouders voor de nazi's stemden of zelfs partijlid waren, ook schuldig? Of ben je enkel onschuldig als je weigerde dienst te nemen, goed wetende dat je dat hoogstwaarschijnlijk je leven zou kosten. Hoe kijk jij hier tegenaan?
Wat bovenstaande twee voorbeelden illustreren is dat opmerkingen met betrekking tot een schuldkwestie of zelfs het toetreden van jongens tot het leger, niet zo makkelijk zijn te beantwoorden als sommigen in enkele topics op het forum beweren. Stemgrechtigd of niet, hetging er in die tijd heel anders aan toe dan in het heden. Zoals Jurgen zegt: het was zeker niet zo zwart-wit als je zou denken.
mvg,
Gaston
ps: even de boeken opgezocht:
-link naar het boek van Kershaw: http://www.bol.com/nl/p/heulen-met-hitl ... escription
-link naar het boek van Haffner: http://www.bol.com/nl/p/het-verhaal-van ... 006889063/
Beide boeken kosten slechts een tientje (bij De Slegte tweedehands misschien zelfs nog wat minder) en zijn grote aanraders voor mensen die iets willen weten over de opkomst van Hitler in de vooroorlogse periode.
Ik wacht tevens nog steeds op excuses voor je (op zeer slimme wijze gekozen) beledigingen keer op keer.
