De familie en vrienden van soldaat Sharpe bereiden momenteel met veel zorg de begrafenisplechtigheid voor van hun geliefde, die meer dan een halve eeuw spoorloos bleef. "Ik had net aanvaard dat we wellicht nooit zouden te weten komen wat er met mijn broer gebeurd is", zegt Sharpes zus Mary Miller. "Alleen jammer dat mijn vader en moeder dit niet meer mogen meemaken. Zij stierven met een hart vol twijfel en verdriet."
In september 2003 troffen drie Belgen, werkzaam voor een organisatie die vermiste slachtoffers uit W.O. II opspoort, een skelet aan in een schuttersputje aan de Belgisch-Duitse grens. Het trio vond ook resten van een Amerikaans legeruniform en een identificatieplaatje met daarop Sharpes naam. De familie van de soldaat werd echter pas na een jaar op de hoogte gebracht van de vondst, omdat diverse specialisten de beenderen en tanden moesten analyseren en vergelijken met de medische rapporten van soldaat Sharpe.
"We hebben nooit echt kunnen rouwen", zegt Sharpes zus. "Zestig jaar lang zijn we blijven hopen. Nu we hem eindelijk kunnen begraven, is het alsof we hem nog eens verliezen. Maar we zijn ook heel erg trots dat we Odell eindelijk kunnen leggen waar hij thuishoort."
Bron : Het Laatste Nieuws 31 januari 2005.
Odell Sharpe
