Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
OVERLOON - Een eenvoudige kazemat in het Overloonse museum is deze donderdagmorgen het decor voor een speciale herdenking.
De bunker voor zwaar geschut stond in de Tweede Wereldoorlog op een dijk in Sint Agatha. De drie Nederlandse soldaten die de bunker bemanden, kwamen tijdens hevige gevechten om het leven.
Op een gure ochtend in Overloon, zestig jaar na de bevrijding, bezoeken dertien kinderen van basisschool De Bongerd in Gassel het museum. Om er op hun manier de oorlog te herdenken. Directeur Temming van het Nationaal Oorlogs- en Verzetsmuseum: „Beste scholieren, het is nu koud. Maar ruim zestig jaar geleden was het hier tijdens gevechten soms nog veel kouder.” We zijn hier bijeen om stil te staan bij allen die hun leven hebben gegeven.”
De basisscholieren uit groep 8 luisteren aandachtig naar de woorden van de directeur. De zeven jongens en zes meisjes zijn zichtbaar onder de indruk van zijn verhaal.
Begeleider van de basisscholieren is Frank Stoffer. De vierdejaars pabo-student uit Grave kwam vorig jaar op het idee om deze herdenking te organiseren. Stoffer liep al stage in het museum en staat nu in het kader van zijn opleiding voor de klas in Gassel. „Eigenlijk heb ik me altijd voor oorlogen en geschiedenis ge ïnteresseerd.” Ik ging stage lopen bij dit museum. Tegenwoordig zit ik in het vierde en laatste jaar en sta ik voor de klas in Gassel.”
Samen met een groep leerlingen ging hij aan de slag om een herdenking te organiseren. „We zijn op de fiets langs een aantal bunkers gegaan. De kinderen waren erg nieuwsgierig en vroegen mij allerlei dingen. Toen ik vroeg naar ideeën van leerlingen voor een herdenking had ik bijna geen plaats meer over op het schoolbord.”
Anne en Willem hebben de eer om te mogen beginnen. Met een Nederlands vlaggetje in hun hand lezen zij kort een verhaal voor. Na een korte stilte zorgt hun klasgenoot Dirk voor een muzikaal moment door het ‘Wilhelmus’ op zijn trompet te spelen. Een prachtige krans, gemaakt door leerlingen zelf, wordt door vier leerlingen bij de kazemat gelegd.
Ondanks de vele sneeuwvlokken is duidelijk op de bunker een bord te lezen met de grote letters ‘Opdat wij niet vergeten’. Hieronder staan de namen van de drie soldaten die op de vroege morgen van vrijdag 10 mei 1940 om het leven kwamen.
De drie portretten van de gevallenen worden voor de krans geplaatst. Opvallend is dat de leerlingen daar víer kaarsen naast hebben gezet. „De laatste kaars is voor de soldaat die tijdens de gevechten naar de kazemat is gekropen. Helaas heeft hij deze nooit levend bereikt”, zegt Stoffer.
De andere leerlingen en het aanwezige publiek kunnen hun bijdrage leveren door waxinelichtjes bij de krans te zetten. Als afsluiting wordt gezamenlijk het ‘Wilhelmus’ gezongen.
Stoffer is tevreden over de herdenking. „De leerlingen hebben goed hun best gedaan. Ze hebben zich verdiept in de historie en hebben een indruk opgedaan over de Tweede Wereldoorlog. Het is belangrijk dat we hier zijn geweest.” Leerling Wouter is het met Stoffer eens. „Er zijn in de oorlog enorm veel doden gevallen. Deze herdenking is het minste wat we kunnen doen.”
