Amerikaanse oorlogsmisdadigers
- Hauptman Raymond
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: 03 jan 2006, 21:31
- Locatie: Eindhoven
Amerikaanse oorlogsmisdadigers
Waarom zijn Amerikaanse oorlogsmisdadigers nooit vervolgd? Als een Amerikaan een misdaad pleegde tijdens de W.O 2 kregen ze alleen een medaille.
- Hauptman Raymond
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: 03 jan 2006, 21:31
- Locatie: Eindhoven
- Hauptman Raymond
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: 03 jan 2006, 21:31
- Locatie: Eindhoven
- Hauptman Raymond
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: 03 jan 2006, 21:31
- Locatie: Eindhoven
- Hauptman Raymond
- Lid
- Berichten: 145
- Lid geworden op: 03 jan 2006, 21:31
- Locatie: Eindhoven
- luc
- Lid
- Berichten: 606
- Lid geworden op: 05 apr 2005, 18:04
- Locatie: eeklo , oost vlaanderen
- Gegeven: 1 keer
- Ontvangen: 2 keer
- luc
- Lid
- Berichten: 606
- Lid geworden op: 05 apr 2005, 18:04
- Locatie: eeklo , oost vlaanderen
- Gegeven: 1 keer
- Ontvangen: 2 keer
Tuurlijk niet , amerikaanse oorlogsmisdaden wie heeft daar nu al van gehoord
http://meetjesland1940.be/" onclick="window.open(this.href);return false;
- asjemenou
- Moderator & Beste Avatar 2009
- Berichten: 4829
- Lid geworden op: 26 apr 2005, 16:35
- Gegeven: 51 keer
- Ontvangen: 93 keer
Oorlogsmisdaden
Het is een feit dat een oorlog van de meest beschaafde mens een beest kan maken. En dit gegeven is niet aan een nationaliteit gebonden.
Persoonlijk ken ik iemand die als Frans gedéporteerde werd gedwongen voor de Duitsers te vechten. Zo kwam hij als 18 jarige bij de SS terecht.
De misdaden begaan door de Duitsers praat hij zeer zeker niet goed. Hij is er zelfs meerdere malen getuige van geweest. Hij heeft altijd aan het front gezeten en heeft met concentratiekampen dan ook niets te maken gehad.
Aan het eind van de oorlog kwam hij en z' n eenheid tegenover de Amerikanen te staan. Doordrongen van het feit dat de oorlog voor hen toch verloren was besloten ze zich over te geven. Iets wat niet geheel zonder gevaar was voor hen. Er stond een zware straf zo niet de doodstraf op. Ongewapend en met de handen omhoog traden zij de Amerikanen tegemoet. Bij het naderen van de Amerikaanse soldaten werden enkele van z'n kameraden meteen al zonder pardon neergeschoten. Het was de Amerikanen blijkbaar meteen al duidelijk dat ze met SS' ers te maken hadden. Voor SS'ers bestond blijkbaar geen genade ook niet als je er toe gedwongen was. Blijkbaar was het neerschieten van enkele van deze SS'ers nog niet genoeg voor de Amerikanen. Nog twee van z'n SS kameraden werden gedood. Zij werden doodgeslagen met een hamer afkomstig uit een gereedschapskist van een legervoertuig. Het waren toch maar Moffen. Hun verzoek om de dode kameraden te mogen begraven werd afgewezen. Na dit voorval werd hij en de overgebleven SS'ers afgevoerd naar een opvang voor krijgsgevangen. Over dit voorval durfde hij tegenover z'n Amerikaanse bewakers/ondervragers niet te praten. Van andere krijgsgevangenen hoorde hij soortgelijke verhalen. De eenheid Amerikanen waaraan hij en z'n kameraden zich hadden overgegeven zou een eenheid "oorlogsvrijwilligers" zijn geweest. Personen die levenslang hadden gekregen maar de keuze kregen om in het leger te dienen. Gewoon een stelletje criminelen dus.
Of deze "Amerikaanse bevrijders" hier ooit voor zijn vervolgd valt te betwijfelen. Het zou zijn woord tegen het hunne zijn geweest.
Na de oorlog keerde mijn bekende terug naar Frankrijk. Z'n Franse nationaliteit was 'm ontnomen omdat hij voor de Duitsers had gevochten. Deze nationaliteit kon hij maar op één manier terug krijgen, en dat was dienen in het vreemdelingenlegioen.
Ik heb 'm wel eens de vraag gesteld waarom hij dan toch voor het Duitse leger koos. Z'n antwoord is dan heel kort; Hij had geen keus. Of dienen of tegen de muur. Op zo'n moment kies je dan omdat je wil overleven.
Persoonlijk ken ik iemand die als Frans gedéporteerde werd gedwongen voor de Duitsers te vechten. Zo kwam hij als 18 jarige bij de SS terecht.
De misdaden begaan door de Duitsers praat hij zeer zeker niet goed. Hij is er zelfs meerdere malen getuige van geweest. Hij heeft altijd aan het front gezeten en heeft met concentratiekampen dan ook niets te maken gehad.
Aan het eind van de oorlog kwam hij en z' n eenheid tegenover de Amerikanen te staan. Doordrongen van het feit dat de oorlog voor hen toch verloren was besloten ze zich over te geven. Iets wat niet geheel zonder gevaar was voor hen. Er stond een zware straf zo niet de doodstraf op. Ongewapend en met de handen omhoog traden zij de Amerikanen tegemoet. Bij het naderen van de Amerikaanse soldaten werden enkele van z'n kameraden meteen al zonder pardon neergeschoten. Het was de Amerikanen blijkbaar meteen al duidelijk dat ze met SS' ers te maken hadden. Voor SS'ers bestond blijkbaar geen genade ook niet als je er toe gedwongen was. Blijkbaar was het neerschieten van enkele van deze SS'ers nog niet genoeg voor de Amerikanen. Nog twee van z'n SS kameraden werden gedood. Zij werden doodgeslagen met een hamer afkomstig uit een gereedschapskist van een legervoertuig. Het waren toch maar Moffen. Hun verzoek om de dode kameraden te mogen begraven werd afgewezen. Na dit voorval werd hij en de overgebleven SS'ers afgevoerd naar een opvang voor krijgsgevangen. Over dit voorval durfde hij tegenover z'n Amerikaanse bewakers/ondervragers niet te praten. Van andere krijgsgevangenen hoorde hij soortgelijke verhalen. De eenheid Amerikanen waaraan hij en z'n kameraden zich hadden overgegeven zou een eenheid "oorlogsvrijwilligers" zijn geweest. Personen die levenslang hadden gekregen maar de keuze kregen om in het leger te dienen. Gewoon een stelletje criminelen dus.
Of deze "Amerikaanse bevrijders" hier ooit voor zijn vervolgd valt te betwijfelen. Het zou zijn woord tegen het hunne zijn geweest.
Na de oorlog keerde mijn bekende terug naar Frankrijk. Z'n Franse nationaliteit was 'm ontnomen omdat hij voor de Duitsers had gevochten. Deze nationaliteit kon hij maar op één manier terug krijgen, en dat was dienen in het vreemdelingenlegioen.
Ik heb 'm wel eens de vraag gesteld waarom hij dan toch voor het Duitse leger koos. Z'n antwoord is dan heel kort; Hij had geen keus. Of dienen of tegen de muur. Op zo'n moment kies je dan omdat je wil overleven.
- Harro
- Lid
- Berichten: 4440
- Lid geworden op: 03 nov 2004, 18:27
Hauptman Raymond schreef:Neem nu een klein dorpje in de ardennen genaamd Brisy, duitsers lagen gewond langs de weg toen er een sherman aankwam, die ging express over de duitsers rijden en toen draaide die om en reed die weer over de duitsers heen, niemand die ooit voor de krijgsraad is verschenen.
Voor 17 december 1944? Ik ben erg nieuwsgierig naar je bronnen voor wat in Brisy zou hebben plaatsgevonden. Op welke datum gebeurde dit en van welke eenheden waren de slachtoffers en de daders?Hauptman Raymond schreef:Het was nog voor de massamoord in malmedy gebeurd