Ik kreeg het verzoek in dit topic te reageren...
Roel R. schreef:Je weet toch wel dat de elite status van de SS een fabel is he. Ze hadden hetzelfde materiaal en training als het Heer.
Dat is juist. De SS-VT gebruikte voor de oorlog aparte doctrines voor gevechtstraining maar Polen en de campagne in het westen (Nederland en Frankrijk) bewezen dat deze zo slecht waren dat ze snel overstapten naar de beproefde doctrines van het leger (de Heer). Ze gebruikten dezelfde Heeres Dienstvorschriften als het leger. Voor materieel en voorraden waren ze gedurende de hele oorlog afhankelijk van het Heeres-Waffenamt en daarbij kregen ze geen enkele voorkeursbehandeling. Levering liep gewoon volgens behoefte. Was een divisie aan nieuw materieel toe dan werd dit, indien beschikbaar, toegewezen. Zo had een Waffen-SS pantereenheid bijvoorbeeld procentueel evenveel Panthers als een pantsereenheid in het leger. Hetzelfde geldt voor Tigers, Königstigers en alle andere tanks. Een goed voorbeeld is het Panzer-Regiment van de Leibstandarte, voor velen toch het summum van de elite, die nog ver in 1943 - zelfs tot na hun verplaatsing naar Italië - was uitgerust met zwaar verouderde Panzerkampfwagen I en II. Vaak stellen gelovers in de mythes daar tegenover dat LSSAH, DR en T in 1943 al een compagnie Tigers kregen toegewezen, maar daar staat tegenover dat het leger toen al enige tijd complete zelfstandige bataljons Tigers bezat waarvan er zelfs al één verloren was gegaan in Noord-Afrika.
Mike.H schreef:Roel, de SS'er moest in zijn opleiding toch een Duitse herder voor een half jaar opvoeden en daarna neerschieten?
Dat is onjuist, een fabeltje uit dezelfde categorie als de scherpe granaat op een helm en het gebruik van scherpe munitie tijdens trainingen om de recruten te harden. En zijn tijdens en na de oorlog talloze mythes ontstaan die moesten onderstrepen hoe hard, meedogenloos en elitair de SS was. De meeste verhalen zijn niet waar.
Spik schreef:Dat er mensen gedwongen werden om dienst te nemen in de Waffen-SS omdat anders hun familie uitgemoord zou worden is lariekoek. De Waffen-SS daar koos je voor.
Dat is onjuist. Gedwongen conscriptie onder dreiging van maatregelen tegen de familie vond op serieuse schaal plaats, ondermeer tijdens het werven van recruten voor de Prinz Eugen divisie. Ook de opmerking dat je koos voor de Waffen-SS is onjuist. Al vanaf de zomer van 1943 werden duizenden personeelsleden van de luchtmacht en de marine overgeplaatst naar de Waffen-SS, en dan met name de Leibstandarte, Das Reich en Totenkopf. Deze mensen, voornamelijk overtollig grond- en kadepersoneel, had geen enkele vrije keuze. Deze aantallen werden in de jaren daarna steeds groter en in de zomer van 1944 werden ook grote groepen dienstplichtigen zonder vrije keuze opgenomen in de Waffen-SS.
Spik schreef:Leden van de Waffen-SS waren geselecteerde manschappen die uitblonken in zowel mentaal als fysiek oogpunt.
Dit is onjuist. Voor de vooroorlogse SS en SS-VT ging dit nog op maar die vooroorlogse selectie was vooral raciaal en er is nu eenmaal voor mensen die niet in rassenwaan geloven, geen reden om te veronderstellen dat mannen die hun arische afkomst tot in 1800 konden bewijzen, betere soldaten waren dan mannen die dit niet konden. Bovendien maakten mentale en fysieke normen van deze mannen geen goede soldaten door de reeds aangehaalde tegenvallende tactieken en doctrines. Tijdens de oorlog liet men die selectie al snel los. Met name omdat de Waffen-SS niet actief mocht werven en daarom tot 1944 was aangewezen op vrijwilligers (en vanaf midden 1943 de reeds genoemde gedwongen overplaatsingen). Bij gebrek aan enthousiasme onder de eigen jongeren zocht men die voor het grootste deel in het buitenland. Buitenlanders mochten immers (nog) niet in het reguliere Duitse leger dienen die kon men mooi inlijven in de Waffen-SS, wat leidde tot de grote verscheidenheid aan Waffen-SS divisies met manschappen uit de omringende, bezette landen. Voor Nederlanders en Scandinaviërs was dit geen probleem maar voor Walen, Fransen, en later de grote contingenten uit Oost-Europa, waaronder kozakken, Letten, Russen en Bosnische moslims, moesten de raciale eisen nog verder naar beneden worden geschroefd. Maar ook voor de primaire Waffen-SS formaties gingen de vereisten omlaag. In eerste instantie om de buitensporig grote verliezen die de Waffen-SS in Polen, Nederland en Frankrijk leed sneller te kunnen vervangen, vervolgens omdat het formeren van pantsereenheden de SS voor een probleem stelde (1m 80 lange SS'ers passen niet in een tank of pantserwagen) en uiteindelijk omdat in de wedloop tegen de verliezen de bodem van de Duitse mankracht in zicht kwam en alles dat een geweer vast kon houden meer dan welkom was.
Spik schreef:Tevens werden zij in speciaal opgezette scholen opgeleid in de meer tactische en strategische kunst van het oorlog voeren.
Een bijzondere waarneming. Welke speciale scholen waren dit dan? Er waren Junkerschulen (officiersopleidingen) maar die weken vooral van de officiersopleidingen van het leger af op het gebied van nationaal-socialistische scholing. Ditzelfde geldt voor de Unterführer opleidingen. Voor de gewone soldaat bestonden geen speciale scholen, of je moet de reguliere training bij SS Ausbildungs und Ersatz eenheden bedoelen. Echter, ook die weken op het militaire vlak niet af van hun tegenhangers bij het leger.
Spik schreef:Ik deel wel de mening van Mike dat niet alle divisies elite waren,en dan met name de later toegevoegde divisies die slechts bedoeld waren om het aantal inzetbare manschappen uit te breiden.
Vanaf 1943 was geen enkele Waffen-SS eenheid nog "elite" en voor zover ze dit al waren weken ze niet af van de elite van het leger. Selectie was er nauwelijks meer en tegen midden 1944 bestond de training van nieuwe recruten voor leger en Waffen-SS uit zes weken "spoedcursus soldaat" en dan op naar het front. Bij die training was er nauwelijks ruimte voor schietoefeningen door gebrek aan munitie, en nauwelijk voor iets elementairs als rijlessen vanwege gebrek aan brandstof. De meeste tankchauffeurs van de beruchte Kampfgruppe Peiper hadden geen meter in een tank gereden toen ze de Ardennen introkken en delen van Kampfgruppe Knittel werden met fietsen uitgerust. Dat ze door hun Amerikaanse tegenstanders met elite werden aangeduid komt vooral doordat die geen benul hadden van de staat waarin deze divisies verkeerden en omdat het na de oorlog natuurlijk geweldig klonk dat zij - groene G.I.'s - Hitler's elite hadden verslagen. Feitelijk waren die groene Amerikanen, door hun gedegen training en uitstekende ondersteuning door artillerie en luchtmacht, vele malen sterker dan hun Duitse "elite" tegenhangers.
Verdienen ze respect: individuele soldaten niet meer of minder dan andere soldaten, zolang ze niet actief of passief betrokken waren bij de vele oorlogsmisdaden van de Waffen-SS. De Waffen-SS als organisatie echter totaal niet. Het was een leger dat zich totaal en zonder voorbehoud in dienst stelde van een duivels regime en dat misdaden beging voor dit regime en hun verwerpelijke aggessie actief ondersteunde en bevorderde.
