Voordat ik mijn NR-40 verkoop, dacht ik dat ik dit zeldzaam mes eens op het forum zal bespreken en fotos van mijn NR-40 zou bespreken,aangezien het nog niet eerder echt besproken is geweest. Het is een zeldzaam mes, die zeer weinig in de verkoop voorkomt en dus ook weinig wordt besproken.
Na de oorlog tegen Finland kwam de Sovjet-Unie erachter dat het een schrijnend gebrek aan een goed gevechtsmes in de benodigde hoeveelheden onder haar gevechtstroepen had. Tijdens de Fins-Russische oorlog in 1939-1940 had Rusland weliswaar een gevechtsmes, de NR-37, die vrij ingewikkeld te produceren was door de rubber onderdelen (handvat en schede) . Deze messen zijn enkel haast niet meer te vinden aangezien de meeste verloren zijn geraakt in Finland en in de openingsdagen van wo2.
een nr-37 op een russische soldaat:
- nr-37.jpg (15.12 KiB) 1835 keer bekeken
Door de lessen uit de Finse oorlog besloot men te gaan voor een fins type mes, die in Rusland zeer populair waren en bekend stonden als Finka's. Deze FInka's waren doorontwikkeling van het finse Puukko mes (langer blad bijv.) Deze messen waren populair onder gangsters in de beginjaren van de sovjet unie en dus illegaal voor burgers.
het mes dat uiteindelijk geproduceerd werd was de NR-40, een mes dat al gauw zeer geliefd en gevreesd werd. NR-40 (in cyrilisch HP-40) staat voor нож разведчика (nozh razvedchika), dit betekend verkenners mes. Dit mes werd zoals men uit de naam kan afleiden dus niet gebruikt door de gemiddelde soldaat, maar vooral door elite-troepen zoals verkenners, voorwaarts opererende troepen en ingenieurs. Verder werd het mes, door z'n laag gewicht en omdat het goed te verbergen was, gebruikt door de NKVD en de gevreesde Smersh (dood aan spionnen). Het mes was zelfs zo berucht onder Duitsers dat er een officiële waarschuwing uitgegeven werd voor de zwarte messen die krijgsgevangen vaak verborgen hielden om vervolgens Duitse officieren mee te doden.
De meeste messen zijn door de ZIK fabriek in Zlatoust in de Oeral geproduceerd, (makelaarsstempel: ZIK).
De soldaten en officieren van het ural vrijwilligerskorps kregen hierdoor ook allemaal een NR-40 mes mee, waardoor ze bekend stonden als de " zwarte messen divisie".
Wat misschien opvalt aan het mes is de manier waarop de S-vormige handbeschermer in tegenstelling tot de meeste andere messen naar de scherpe kant toebuigt, dit komt doordat het standaard gebruik is in het sovjet leger om met het mes richting de gebruiker de vijand te besluipen om vervolgens de hals door te snijden.
De NR-40 is echter niet wijdverspreid in gebruik geweest in het rode leger in wo2, en aangezien de meeste soldaten niet uitgerust met een mes waren (of een mesbajonet), moest de russische soldaat zoals zo vaak het geval was, zijn eigen creativiteit gebruiken. Soldaten gebruikten vaak buitgenomen duitse mesbajonetten en messen (waar de swastikas van verwijderd werden), verder werden messen uit eigen plaats meegenomen zoals bij de kozakken en Siberische troepen het geval was.
Het mes is uiteindelijk na wo2 uit gebruik genomen in het Russisch leger, maar het mes is wel nog gekopieerd geweest door Polen (als de wz. 55, die nog steeds gebruikt wordt) en Joegoslavië.Tegenwoordig heeft het mes nog steeds een legendarische reputatie in Rusland en wordt het nog steeds geproduceerd met andere dimensies voor het blad wegens de Russische wetgeving.
