Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
Het verhaal is zo, ik ben een weekje op vakantie geweest 4 kilometer van Malmédy vandaan. De villa waar wij verbleven stamt al van voor de oorlog (aldus de beschrijving van het huisje, en is na de oorlog volledig gerenoveerd). Het leuke was dus dat ik zat te eten met al m'n maten en mijn buurman die naast mij zat, was bezig met zijn soep, na wat geouwehoer met iedereen en de soep die op was zag ik de US in de lepel staan. Ik greep onmiddelijk naar de lepel en bekeek het eens. Ik heb het meteen afgewassen en in mijn tas gestoken, gezien ik toch wel een vermoeden had dat het oorlogs kon zijn.
Volgens mij is dit een na-oorlogse gemaakt van stainless steel. Oorlogse werden volgens mij gemaakt van gewoon metaal met een laagje zink of tin er overheen.
Hm, dat zou wel erg jammer zijn, tevens ook erg raar. Want hoe zou een na-oorlogse lepel in de bestek la verdwijnen? maar goed, kan iemand wat David zei bevestigen evt met bronnen? Niet dat ik je niet geloof, maar meer meningen zijn zeker welkom.
Uitgesloten is het nooit helemaal, maar ik zou er maar vanuit gaan dat deze lepel na-oorlogs is. Misschien was het een van de eerste gemaakt van dit materiaal en als proef naar het front gestuurd; wie weet?
Maar ik bedoel, er moeten toch gegevens zijn over het soort materiaal waar de lepels van gemaakt werden? Ik bedoel zijn er lepels van dit materiaal verstuurd naar het front? Zijn ze uberhaubt wel gemaakt van dit materiaal destijds? Of enkel post Wereldoorlog 2? Dat zou ik graag willen weten. Misschien andere mensen hier hun mening over dit lepels als dit in hun collectie herbergen?
Nee, toen wij uit het huisje gingen heb ik het verhaal verteld dat ik verzamel etc. En vroeg hoe ze aan de lepel zijn gekomen (dat wisten zij niet) en direct daar na of ze nog meer spullen uit wo2 hadden (helaas niet). Maar gezien het verhaal vonden ze het goed dat ik het mee nam (eerlijk gezegd boeide ze het niet eens)