hajos schreef:
Dus als je wilt zeggen verbod op duits verzamelen?
Nee te kort door de bocht.
Je mag nog steeds gedenazifiseerde objecten bezitten en verhandelen.
Om een en ander wat makkelijker te maken, hier is de integrale tekst van art. 137e Sr:
1
Hij die, anders dan ten behoeve van zakelijke berichtgeving:
1. een uitlating openbaar maakt die, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, voor een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap beledigend is, of aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun geslacht, hun hetero- of homoseksuele gerichtheid of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap;
2. een voorwerp waarin, naar hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, zulk een uitlating is vervat, aan iemand, anders dan op diens verzoek, doet toekomen, dan wel verspreidt of ter openbaarmaking van die uitlating of verspreiding in voorraad heeft;
wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.
2
Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen wordt gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie opgelegd.
3
Indien de schuldige een van de strafbare feiten, omschreven in dit artikel, in zijn beroep begaat en er, tijdens het plegen van het feit, nog geen vijf jaren zijn verlopen sedert een vroegere veroordeling van de schuldige wegens een van deze misdrijven onherroepelijk is geworden, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.
Het gaat in dit geval vooral om punt 2. van Lid 1. De vraag is nu in hoeverre een willekeurig Duits WO2-gerelateerd voorwerp een dergelijke uitlating als beschreven in Lid 1, punt 1. omvat. Normale uitrusting zoals een veldfles valt daar sowieso buiten, maar hoe zit het bijvoorbeeld met voorwerpen waar een klein hakenkruis opstaat, zoals een uniformen, hoofddeksels of koppelsloten?
Ik ben zelf van mening dat een hakenkruis niet per definitie een dergelijke verboden uitlating is, maar dit hangt wel van de context af. Een origineel Duits uniform dat binnenshuis op een buste binnen een collectie wordt getoond of in het kader van re-enactment (binnen LPLG richtijnen) wordt gedragen is naar mijn mening niet verboden, maar het dragen van hetzelfde reproductie uniform tijdens een extreem-rechtse protestmars is dat wel. Alleen al omdat het bij dergelijk marsen vooral gaat om het duidelijk maken van een mening en niets te maken heeft met het bewaren of tonen van de geschiedenis. De context is dus zeer belangrijk.
De vraag is vooral hoe om te gaan met origineel Nazi propaganda materiaal. Dat Mein Kampf bol staat van de in art. 137e Lid 1 punt 1. verboden uitlatingen staat buiten kijf. Maar ook hier moet gekeken worden naar de context, en dat is de taak van de rechter. Er is namelijk niet alleen de letter van de wet, maar ook de geest van de wet, wat ook naar voren kwam in de zaak tegen de Amsterdamse galeriehouder. Er is een verschil tussen een pre-1945 verschenen historisch exemplaar en een moderne druk die zo via het internet te bestellen is. Het gaat dan niet om de inhoud (die nog steeds even verderfelijk zal zijn), maar om de context. Dit geldt ook voor alle andere vormen van propaganda, inclusief exemplaren van Duits-gecontroleerde Nederlandse en buitenlandse kranten. Sterker nog, dergelijk materiaal is de belangrijkste bron om te kunnen achterhalen hoe het ooit zo ver heeft kunnen komen dat de omstandigheden zijn ontstaan waarin de Holocaust heeft kunnen plaatsvinden. Hoe een groot deel van een ontwikkeld en welvarend volk met open ogen de morele afgrond in is gemarcheerd. En aangezien precies dezelfde propaganda tactieken nog steeds worden toegepast in landen als Noord-Korea en Rusland, is het zeker nog actueel. het klakkeloos verbieden is niet alleen zinloos, maar ook gevaarlijk.
En om nog eens te benadrukken dat de context de belangrijkste factor is...
Het hakenkruis op zich is een zeer oud religieus symbool.