Suus - mijn PP-Opdracht

[Opgeheven account 1427]

Voor Puberteits-Psychologie kreeg onze klas de opdracht om een fictieve 2-Havo klas samen te stellen. Ieder groepje van 4 kreeg een kleur met de daaraan verbonden richtlijnen voor de personen. Wij kregen criminaliteit. Ieder mocht kiezen hoe hij zijn/haar persoon beschreef. Het kon een interview zijn, een observatieve beschrijving, een stuk uit een dagboek, enzovoorts. Ik vroeg de lerares of het ook in roman-vorm mocht, en gelukkig, het mocht. Zo heb ik lekker kunnen schrijven over mijn 2-havo'ertje, een meisje genaamd Suus. Lees hieronder wat zij op een dag meemaakt.

Ze wist het zeker. Alle twijfel ebde weg toen ze in de spiegel keek.
“Nu is het godverdomme afgelopen!”
Ze veegde een lok donkerblond haar van haar gezicht. Standvastig zette ze haar beide handen op het dressoir van haar kleine slaapkamer. Ze keek nog eens naar zichzelf in de spiegel en zuchtte.

Suus pakte haar schooltas zonder na te denken over de boeken die er in zaten. Wat kon haar het schelen – vandaag was school niet om te leren.
Op weg naar beneden sloeg ze telkens een tree over. Zo was ze sneller beneden. Het was iets dat ze al van kinds af aan deed; waarom wist ze niet.
“Suus?”
Ze liep naar de kapstok en keek naar haar jas. De naad bij haar rechterschouder vertoonde nog steeds een scheur. Een litteken.
“Suus, ga je al? Ik heb thee klaar staan...”
“Nee mam, dank je. Tot vanmiddag!”

Ze trok de deur achter zich dicht en sjokte over het tuinpad. De bomen waren nog steeds enkel takken zonder groen, het gras leek te wachten op warmer weer. De condenswolkjes schoten voor haar uit bij iedere ademstoot die ze uitblies. Toch scheen de zon, die het kille landschap verscherpte en aangenamer maakte.
In de schuur stond haar oude, vertrouwde oma-fiets. Die had ze in de brugklas van haar ouders gekregen, want iedereen had er een. Nu was het een fiets die iedere dag achteloos tussen de andere tweewielers geworpen werd, om ‘savonds bij te mogen komen in de beschutting van de schuur.
Suus was klaarwakker. Ze had zich een doel gesteld voor vandaag. Ze zou hem de waarheid vertellen, en goed ook. De klootzak.

Terwijl Snoop-Dogg in haar oor dreunde, stak ze haar tweede peuk aan met het gloeiende stompje van de eerste. Waarom ze ooit begonnen was, wist ze eigenlijk niet meer. Of wilde ze niet meer weten, dat wist ze niet. Ze gooide het stompje weg en keek opzij, ze naderde een gevaarlijk kruispunt. Ze moest remmen voor een oplegger.
“Súúúús!”
In de verte dacht ze haar naam te horen. Ze haalde een koptelefoontje uit haar oor en nog geen seconde later remde haar over-enthousiaste vriendin Lotte naast haar.
“Goedemorgen, wat zie jij er wakker uit! Voel je je wel lekker? Het is half negen!”
“Ik voel me prima, dank je.”
Zonder enige verheffing van haar stem reageerde ze alsof Lotte de vierde was die het haar vanmorgen vroeg.
“Nou, je reageert anders...”
“Ik zei toch, ik voel me prima!”
Ze viel haar in de rede. Lotte keek naar haar vriendin, die nu strak voor zich uitkeek. Toen het verkeer bedaarde, stapte Suus weer op haar fiets en trapte fanatiek door.
Lotte probeerde haar tempo bij te houden, maar Suus leek fitter dan ooit.
“Wat is er, Suus? Er zit je duidelijk iets dwars...”
“Lot, ik voel me prima. Peukje?”
Lotte pakte een Marlboro uit het pakje en liet het stuur los om hem op te steken.
“Zeker weer je tweede? En je hoeft maar een kwartier te fietsen...”
Suus keek haar aan en er verscheen een vage glimlach om haar dunne lippen.
“Ik ga het uitmaken, Lot...”
Lotte keek luttele seconden voor zich uit en draaide toen haar gezicht naar Suus.
Ze probeerde de ogen van haar vriendin te lezen, maar die stonden strak op de hare gericht en verrieden geen enkele emotie.
“Je gaat Abdi dumpen? Maar...”
“Ja.”
Lotte nam nog een diepe trek van haar sigaret en blies de rook uit. Auto’s haalden de vriendinnen in, soms onder luid getoeter. Een kerel in een Mercedes begon korte tijd wat langzamer te rijden om via het raampje aan de passagierskant de meiden van top tot teen in zich op te nemen. Lotte, die aan de buitenkant fietstte, stak haar middelvinger op en schoot haar peuk tegen het raampje van de zwarte E-klasse, waardoor kortstondig een fontein van roodgloeiende vonkjes opspatte. De jongeman in de Mercedes was even helemaal van zijn stuk gebracht en had minstens drie seconden nodig om te reageren met gescheld en een harde klap op zijn claxon. Hij vergat op de weg te letten en moest flink gas geven om aan een tegenligger te kunnen ontwijken.
“Neef van Abdi, zeker..”
Ze lachten gelukkig weer, maar Suus was duidelijk bezig met de komende pauze op school.

“Hij heeft gisteravond weer gedealt. Toen hij het spul verkocht had, maakte de koper een
grappig bedoelde opmerking. Abdi sloeg hem z’n tanden door zijn lip.”
“Hoe weet je dat?”
“Van Johan natuurlijk, gisteravond op MSN. Hij stond er bij, zoals altijd.”
“Johan is een meeloper, hij zal nog eens gepakt worden, de sukkel”.
Suus keek haar vriendin vragend aan. Was dat dan niet een bevestiging van het feit dat Abdi ook een sukkel was? Of vind ze Johan een sukkel omdat hij een meeloper is?


De bel ging, maar Suus leek hem niet te horen. Ze staarde naar het bord met de uitleg van de moderne vrijemarkt-economie. De klas was al weg voor de leraar het huiswerk had doorgegeven. Ze stond op en pakte langzaam haar spullen in. Ze sjokte het lokaal uit.
“Succes.”
zei de leraar. Succes? Hoe kon hij dat nu weten? Of had hij het niet tegen haar... Dat moest toch wel, ze was immers nog de enige in het lokaal...
Terwijl ze de trap afliep, kwam Abdi op haar af, met dezelfde brede grijns als altijd.
“Hey schatje, ga mee naar buiten!”
“Naar buiten?”
stamelde ze, alsof ze dit nooit eerder had gedaan.
“Ja, peuk roken, je weet toch!”
Buiten stak ze, zonder er bij na te denken, nog een sigaret op. Abdi pakte haar pakje en gooide nonchalant een paar peuken naar zijn vrienden en stopte het terug in haar zak. Suus staarde voor zich uit en was even volkomen afgesloten van haar omgeving. Vanuit haar ooghoeken registreerde ze hoe Abdi zijn avontuur druk gesticulerend aan zijn maten vertelde. Ze hoorde niets. Ze voelde niets. Abdi pakte haar hand vast en ging door met zijn verhaal. Ze bleef voor zich uitkijken en schoot haar peuk met een sierlijke boog tussen de bosjes. Was dit nu wat men angst noemde....?

[symen]

Je kun later wel een boek gaan schrijven

Maar eff sirieus ik vind het een goe geschreven verhaal.

[Opgeheven account 1427]

Je kun later wel een boek gaan schrijven

Maar eff sirieus ik vind het een goe geschreven verhaal.

Dank je!

[vincent]

Misschien mierenn*ukerij, maar ik heb toch een paar vraagjes

Een kerel in een Mercedes begon korte tijd wat langzamer te rijden om via het raampje aan de passagierskant de meiden van top tot teen in zich op te nemen.

waarom wou hij de meiden van top tot teen in zich opnemen?

Ze staarde naar het bord met de uitleg van de moderne vrijemarkt-economie.

Hebben 2 HAVO leerlingen economie?

[Mich]

Erg leuk. Het leest goed weg en (ook erg belangrijk) het komt geloofwaardig over. De lezer heeft genoeg ruimte om verder over Suus te fantaseren en een beeld van haar te schetsen. Goed hoor!

En vincent: wat een mierenn*ukerij zeg!
Het lijkt mij dat de man ze van top tot teen in zich op wilt nemen, gewoon omdat dat zo gaat tegenwoordig. Meisjes worden vaak nagekeken, bekeken of aangestaard.

[Arjen]

Ik vond het erg goed. Mooie beschrijvingen zoals de fontein van roodgloeiende vonkjes. Je schrijft op de een of andere manier vanuit een oogpunt die ik nooit zou kiezen. Ben je trouwens een vrouw Koch? Want als je geen vrouw bent zou ik het alleen maar nog beter vinden. Ik vraag me trouwens af hoe het werkelijk voelt voor een meisje die uit een slechte relatie wil.
Overigens vind ik vincent's punten wel belangrijk. Detail's maken of breken je verhaal en je punten.

[Opgeheven account 1427]

Dank jullie wel heren!

@Arjen: Ik ben 100% man hoor

@Vincent: Mierenn*ukerij is juist goed, een schrijver leest vaak over bepaalde feitjes heen!

Hij wilde die meiden van top tot teen opnemen omdat, zoals Mich al zei, dit vaak zo gaat bij 'patsertjes'. Ze 'checken de meid uit', bekijken haar figuurtje.

En dat economie... helemaal niet aan gedacht Ik zal het snel veranderen

[Arjen]

Svrijf je vaker Koch? En doe je dat altijd op deze manier?
Of schrijf je ook wel eens betogen of over je eigen leven ofzo?

[Opgeheven account 1427]

Ik heb wel eens eerder geschreven, ja... en dat is dan inderdaad meestal vanuit het alwetend oogpunt. Dat schrijft voor mij het fijnst namelijk. En verder heb ik voor mijn opleiding (de eerste) vaker dialogen geschreven voor korte films. Betogen of biografiën doe ik (nog) niet aan

[Arjen]

O gij; alwetende !

Ik vroeg dat overigens omdat ik voor mijzelf van zins ben om van alles en nogwat te proberen. Jij lijkt een andere drijfveer dan ik te hebben...je bent ook nog veel jonger... Welek opleidingen heb je eigenlijk gedaan dan?

[Opgeheven account 1427]

O gij; alwetende !

Ik vroeg dat overigens omdat ik voor mijzelf van zins ben om van alles en nogwat te proberen. Jij lijkt een andere drijfveer dan ik te hebben...je bent ook nog veel jonger... Welek opleidingen heb je eigenlijk gedaan dan?

Jeetje... Ik ben een twijfelaar, dus heb aardig wat gedaan...

- lagere school
- Middelbare school - HAVO profiel Cultuur & Maatschappij
- Filmopleiding, 1 jaar - diploma
- 1 jaar HBO Culturele en Maatschappelijke Vorming
- 1 jaar HBO Journalistiek
- nu HBO Leraar geschiedenis 2e graads

En ik was van plan de laatste wel af te maken

[Arjen]

Vooral doen. Je kennis is nu al aanzienlijk. Ik zou er geen geduld voor hebben. Sowieso vermoed ik dat ik zoals Socrates aangeklaagd zou worden voor het opzetten van de jeugd tegen de staat denk ik.

[Opgeheven account 1427]

Joh, in Nederland zul je altijd mogen schrijven wat je wil! En dan is de kans dat het uitgegeven gaat worden nog aanzienlijk ook...

[Arjen]

Ook in nederland bestaan verboden boeken Koch!

[vincent]

Kun je enkele voorbeelden noemen Arjen?