Is de wereld beter af zonder leger/politie/regels?

[Arjen]

Hmm...Gezien het feit dat mensen niet zonder water kunnen en de grootset bedreiging voor onze wereld de mensen zijn is de wereld dus beter af zonder water. Het zelfde geldt ook voor regels volgens jou. Dank je wel dat je het met me eens bent. Waarom schreef je dit zo cryptisch jelle?

oh en ps. Je bent eigenlijk al mee gaan doen in de discussie.

[Fahnenjunker]

[/quote]@ Jaap: mag ik vragen of jij oersoonlijk bereid bent om zo tof mogelijk te zijn voor je omgeving? Om aan jezelf te werken en echt te groeien?

Ja hoor ik ben al zo'n 24 jaar heel tof voor mijn omgeving. Vind mijn omgeving ook. En dat zonder yings, yangs, chi's en chakra's en mediteren. Dat aan mezelf werken en groeien zit ook wel goed denk ik. Wat heeft dit trouwens met mijn opmerking te maken?

[Arjen]

Nou Jaap dat had ik zo bedacht: als jij en ik al gewoon tof kunnen zijn zonder allerlei rare fratsen als regels; waarom dan de rest niet?

[Fahnenjunker]

Om de simpele reden dat we niet allemaal hetzelfde zijn. En omdat we met toch met een paar miljoen (ik beperk me tot Nederland) verschillende mensen met verschillende denkbeelden en karakters bij elkaar in dit land zitten zijn er regels opgesteld om de maatschappij (die dus bestaat uit die paar miljoen) in goede banen te laten lopen.

Het feit dat veel mensen gewoon kunnen doen in het dagelijks leven heeft naar mijn mening voor een groot deel te maken met regels, te beginnen die je van je ouders hebt meegekegen (of niet). Karakter is natuurlijk ook erg bepalend voor hoe iemand zal worden als volwassene, maar het blijft een feit dat kinderen die geen regels aangeleerd krijgen, vaak onmogelijke volwassenen worden omdat ze nooit is bijgebracht wat wel en niet mocht. Ik heb er in ieder geval baat bij gehad. Je kan regels misschien een noodzakelijk kwaad vinden, zonder wordt het een bende.

[Proos]

@ proos: een chakra is (...)

Hoi Arjen, ik weet wat een Chakra is, maar ik vroeg me af of je dat bedoelde met die energiebollen. Aangezien een chakra volgens sommigen zichtbaar zou zijn als een lichtkrans/bol. Interessant dat je dit in deze discussie introduceert, aangezien je het hiermee wel probeert elementair terug te brengen tot het eigen niveau. De (super)ego als een soort maximale invloed op je eigen omgeving.

[Arjen]

@ proos: Alles is uiteindelijk terug te voeren op energie; dat is ook wat god is volgens mij. Ook is de wereld precies dat wat je er zelf van maakt. Vandaar dat je eigenlijk verplicht bent dit terug te voeren op de meest elementaire bestaansvorm (die ik ken). Uiteindelijk is het zo dat wat jij denkt dat de waarheid is de waarheid is. Dit is daar mijns inziens de verklaring voor. Ook zie ik het zo dat als jij persoonlijk moeite hebt om wanneer er niemand is die jou verplicht om tof te zijn toch tof te zijn je met jezelf in de knoop licht.
Angst is hier eigenlijk altijd de oorzaak van: want nu als de ander X doet, Meestal is de reactie alvast X te doen voordat de ander dat doet en daarmee dwing je de ander precies weer X te doen. Heel jammer, want op die manier dwing je de ander dat te doen wat jij niet wil. Op die manier komt het er natuurlijk nooit van.

Maar hoe zie jij de wereld dan Proos?

@ Jaap: Volgens mij heb jij het over gedrags regels of niet Jaap? Het is mij toen ik jong was vaak opgevallen dat degen die wil dat de ander zich "gedraagt" volgens bepaalde regels zichzelf meestal schandelijkmisdraagt volgens precies die regels. Het is zelfs vaak zo dat als de ander niet "beleefd" is zoals de eerste wil de eerste niet eens luistert. Dat is ronduit stompzinnig. Als iemand "echt" is op een bepaald moment waarom zou je dan afdwingen dat al dat "echte" vervormt wordt? Daarmee maak je die persoon alleen maar net zo "nep" als je bent gewoorden door je eigen gedragsregels.

Basically zeg je trouwens precies wat ik al eerder gezegd heb: de rest is toch niet lief. Ja..als je al voordat iemand niet lief is al ophoudt met zelf lief te proberen te zijn komt het er idd nooit van. probeer het eens voor de grap: gewoon tof blijven totdat de ander niet tof meer is. En dan zelf ook nog tof blijven en de ander vergeven.
Dat is de weg wat mij betreft. Anders draag je eigenlijk alleenmaar bij tot alle ellende.

Oh well..ik weet niet waar dit op jou van toepassing is trouwens hoor Jaap; ik zeg ook maar wat er in me opkomt.

[Proos]

Maar hoe zie jij de wereld dan Proos?

Jeetje, ik vond je een heel eind op dreef met het energie ding, buiten dat denk ik een beetje aan de actor-netwerk theorie, dat we allemaal in een grote mierenhoop invloed op elkaar aan het uitoefenen zijn. Vandaar dat ik het interessant vind wanneer je over "tof" doen spreekt. Het probleem zit 'm er denk ik in dat we allemaal vanuit onze eigen perceptie naar elkaar kijken. "Ik denk dus ik ben", en dat je dus eigenlijk vanuit een soort beginsel zoekt naar eigen voldoening. Als je iemand anders gelukkig maakt, haal je daar zelf ook voldoening uit. Is dat net zo "tof" als het "tof" waar jij eigenlijk over spreekt. En zelfs al zou je iemand "tof" bejegenen, komt dat dan over zoals je wilde of raakt de boodschap vervormd (door angst bijvoorbeeld) of een andere cultuur.

[Fahnenjunker]

Oh well..ik weet niet waar dit op jou van toepassing is trouwens hoor Jaap; ik zeg ook maar wat er in me opkomt.

Dat blijkt wel...wat het vervormen van "echten" betreft: Om te beginnen wil je niet dat sommige mensen hun "echte" kant ongestoord kunnen tentoonspreiden, de TBS klinieken zitten er vol mee. Om terug te vallen op de opvoeding: kinderen hebben grenzen nodig. Die worden door regels aangegeven. Dit hoeft niet te betekenen dat dit hun karakter besnoeid, ze moeten alleen duidelijk weten wat wel en niet kan. Kinderen moeten dit nu eenmaal leren. Daarmee maak je een persoon niet nep, maar iemand die in de maatschappij kan functioneren. Dat ouders af en toe zich niet aan hun eigen regels houden, tsja...

Wat de lieve mensen aangaat: ik zeg niet dat de rest van wereld niet lief is. Het merendeel zal best in orde zijn. Maar om nou omgeremd uit te gaan van het goede in de mens is een beetje naief denk ik. Natuurlijk heb je gelijk als je roept dat je zolang mogelijk moet proberen om normaal te doen, maar er moet wel een grens zijn. Omdat lang niet iedereen jouw visie van make love not war deelt. Dit deescalerende optreden wordt trouwens ook bij de krijgsmacht geoefend en in de praktijk gebracht. Je leert er dus meer dan alleen wapens hanteren.

[Arjen]

We zijn het wel redelijk eens geloof ik Proos. Ik denk niet dat het feit dat we vanuit onze eigen perceptie kijken naar de realiteit echt een probleem is. Meestal komt wel door dat er iets mis gaat in de communicatie namelijk. Als beide partijen open staan dan komt alles wel goed. Het moment dat het niet goed gaat is er sprake van onwil. Volgens mij ontstaat die onwil door het ego. Het ego is ook de oorzaak van de onmacht om bepaalde stukjes van onszelf te zien voor wat ze zijn volgens mij en zo onvolmaaktheden in ons energie spectrum maakt.

"Ik denk dus ik ben." Ik heb het altijd een mooie uitspraak gevonden. Hoe weet ik of niet alles wat mij overkomt een illusie is en ik slechts een onderdeel van het alles ben dat denkt dat het is? Omdat ik denk is dat zo. En zo scheurt het ego de energiebaan die tussen ons en het alles ligt nog eens verder kapot. Zoals je merkt denk ik daar tegenwoordig dus heel anders over.

Het is mij overkomen dat er iets gebeurde en ik niet wist hoe ik op dat moment reageren moest. Bijvoorbeeld een emotionele uitbarsting van iemand; of een valpartij van een fiets ofzo. In plaats van gelijk toe te snellen en hulp te bieden stond ik daar als aan de grond genageld. Niet wetende wat te doen. Een heel raar effect wat als ik voldoende in het nu zou bestaan zou ik gewoon gedaan hebben lijkt mij. Mijn conclusie is dat ik door mezelf los heb gemaakt van het hier en nu. Waarom? En op welke manier? Ik vermoed dat het probleem ligt bij het feit dat ik niet gewoon kan "zijn" soms. Wat weerhoud mij om te "zijn"? Mijn gedachten. Altijd ben ik me wel druk aan het maken over van alles en nog wat dat nog moet gebeuren.
Feitelijk kan ik dus niet "zijn" omdat ik denk.
Raar effect he?

[Simon]

En waarom denk jij dat het hier in europa niet zou werken simon?
In afrika woeden op het moment meer oorlogen dan in europa volgens mij; of bedoel je iets anders?

Waarom ik dat denk? omdat er dan zowizo iemand de macht grijpt, goede of slechte bedoelingen.

Ik bedoel met Afrika eigenlijk--> een stam die ergens in de bosjes woont... met nog geen westerse invloed etc...

[Arjen]

Aha. Veel duidelijker Simon. Wat is volgens jou het destructieve aan onze invloed of manier dan? Het zal vast niet alleen in de aard van "westerse mensen" liggen om zich zo te gedragen toch?

Welke verschillen spelen er volgens jou?

[Simon]

Geen id, al ben ik ervan overtuigd dat op één of andere manier stammen in Afrika wel anarchistisch kunnen leven, hier zeker niet, er zijn teveel mensen met slechte ideeen! ik denk dat als er ooit een anarchie zou heersen hier, er zowizo gewoon groepen mensen (zoals fascisten etc...) de macht overnemen.

[Arjen]

Weet je wat ik nou niet begrijp?
Macht is toch iets wat je iemand geeft?
Als ik niet accepteer dat iemand de baas is dan heeft ie toch niets te zeggen?
Hoe kan zoiets dan toch gebeuren?

[Opgeheven account 1427]

Weet je wat ik nou niet begrijp?
Macht is toch iets wat je iemand geeft?
Als ik niet accepteer dat iemand de baas is dan heeft ie toch niets te zeggen?
Hoe kan zoiets dan toch gebeuren?

Niet helemaal mee eens...

Als je het heel ver doortrekt, is macht inderdaad iets dat je iemand geeft. Maar de geschiedenis toont vele duizenden malen duidelijk aan dat men de macht ook kan afdwingen. Kijk naar de bezetting: het overgrote deel van het nederlandse volk wilde absoluut niet dat de Duitsers macht zouden krijgen. Toch namen ze die op 15 mei 1940. Seyss-Inquart en Rauter kregen gewoon de macht zonder dat we er iets aan konden doen.

Men accepteerde vaak niet dat zij de baas waren, en toch hadden ze alles te zeggen in Nederland. Volgens mij onderschat je de macht van wapens, sterke woorden, dreigementen en dergelijke...

[Arjen]

Misschien wel Koch; maar ik neem altijd een voorbeeld aan Attilla de Hun; hij heeft geleefd bij de regel: Ik buig mijn hoofd voor niemand!

Je hebt ook wel een beetje gelijk hoor trouwens; want ook ik geef nu onze regering macht door mee te lopen in het netwerk van de dingen en door belasting te betalen enzo. Maar ik ben van mening dat als alle nederlanders samen in opstand komen tegen een willekeurige bezetter we na verloop van tijd weer vrij zullen zijn.