Ik heb deze foto's vooral via het internet overal vandaan gehaalt en het verzamelt in 1 map. Ik probeer het nog uit te breiden.
http://s208.photobucket.com/albums/bb28 ... ?start=all
Veel afbeeldingen Nederlandse Waffen SS
-
Rednas
- Lid
- Berichten: 1147
- Lid geworden op: 17 jul 2006, 16:39
-
Luc J.
- Lid
- Berichten: 745
- Lid geworden op: 08 feb 2007, 17:52
- Locatie: Limburg!
- Contacteer:
-
Rednas
- Lid
- Berichten: 1147
- Lid geworden op: 17 jul 2006, 16:39
Het waren er 4. Ik had voor mijn Profielwerkstuk (over de Ned. in de Waffen SS) een paraaf daarover:
Hoofdstuk 2.2
Nederlanders met het Ridderkruis
“de eerste Europese vrijwilliger die het Ridderkruis ontvangt moet een Nederlander zijn’
SS-Reichsfuhrer Himmler
Uiteindelijk zijn er 4 Nederlandse Waffen SS’ers die het Ridderkruis hebben gekregen. Naast de bekende 4 was er ook nog een andere Ridderkruis drager waarvan werd gedacht dat het een Nederlander was; Walter Seebach. Hij stond namelijk ingeschreven bij het geboorte register van Heerlen, als zoon van 2 Duitse ouders. Echter woonde de familie Seebach maar een korte periode in Nederland en woonde Walter maar een paar jaar in Nederland.
Gerardus Mooyman
(‘Nederland’)
Mooyman was de eerste niet Duitser die het Ridderkruis kreeg. Ook was hij met de leeftijd van 19 jaar 1 van de 3 jongste Ridderkruisdragers. Mooyman verdiende zijn Ridderkruis toen hij tot schutter van een pantserafweer kanon (Pak) in het SS-Freiwilligen Legion Nederland werd gemaakt. Mooyman greep de overplaatsing naar het geschut met beide handen aan en toonde zich een bekwaam schutter. Zijn kanon wist onder zwaar vijandelijk vuur enkele Russische tanks uit te schakelen. De volgende nacht ontdekten de Nederlanders dat het Rode Leger een pantserafweer kanon nabij de Nederlandse stellingen probeerde in te graven. Om deze dreigende situatie te beëindigen sloop Mooyman naar het Sovjet geschut en blies het eigenhandig met een springlading op.
De volgende ochtend werden de Nederlanders en nabijgelegen Noren (Freiwilligen Legion 'Norwegen') weer geconfronteerd met vele Russische aanvallen met tanks en infanterie. Aan het einde van de dag kon Mooymann de tweeëntwinstigste overwinningsring op de loop van zijn geschut schilderen. De jonge schutter had op één dag dertien vijandelijke tanks vernietigd.
Toen de mannen werden afgelost werd Mooyman naar voren geroepen en op de hoogte gebracht van de beloning. Hij was voorgedragen voor het Ridderkruis.
De onderscheiding aan de vrijwilliger kwam de Duitse propaganda diensten erg goed uit. Himmler had al eens gezegd: de eerste Europese vrijwilliger die het Ridderkruis ontvangt moet een Nederlander zijn. Het aantal Nederlandse aanmeldingen was in vergelijking met de rest van Europa het hoogst. Himmler meende daarom de Nederlanders te moeten belonen door hen het eerste Ridderkruis te gunnen. In de Nederlandse collaborerende pers werd 'Der Panzerjäger', zoals Mooymans bijnaam inmiddels luidde, vergeleken met belangrijke historische figuren als Piet Heyn en Michiel de Ruyter. De jonge Ridderkruisdrager werd gebruikt in een propagandatour om de Nederlandse Waffen-SS een hart onder de riem te steken en er voor te zorgen dat het aantal vrijwilligers verder toenam. Mooyman zelf had hier echter een hekel aan, hij vond het om te kotsen. Zelfs in anti-kringen zei men vol trots: “Zie je, dat is een echte ronde Hollandsche jongen, geen flauwe kul, doen en dan zwijgen!”
Mooyman als propaganda middel bij Jeugdstorm kinderen
Na de oorlog werd ook Gerardus Mooyman gearresteerd. Hij werd in voorlopige hechtenis genomen in Scheveningen. Zijn verblijf daar duurde echter niet lang, in 1947 nam hij tijdens een transport naar Delft de benen. Hij kreeg een rondzwervend bestaan in diverse steden in Duitsland. Hij slaagde er echter niet om te ontkomen aan een proces. Toen hij zich in augustus 1947 om onduidelijke redenen (mogelijk honger) weer op Nederlandse bodem begaf, werd hij onmiddellijk opnieuw in hechtenis genomen. Op 16 oktober 1947 werd Mooyman veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaren.
In september 1949 kwam hij alweer vrij. De opinie was veranderd en de straffen werden verminderd. Net als vele anderen profiteerde ook Mooyman hiervan. Hij vestigde zich in Hoogkerk (Groningen) waar hij als zelfstandig huisschilder en behanger door het leven ging. Mooyman overleed in 1987 door een auto-ongeluk.
Derk Elsko Bruins (‘Nederland’)
De tweede Nederlandse Waffen-SS’er die met het Ridderkruis verdiende, was Derk Elsko Bruins (geboren 20 maart 1923 Vlagtwedde). Op 25 augustus 1944 werden drie Ridderkruizen uitgereikt aan de militairen van de Brigade 'Nederland', zij kregen die voor hun bijzondere bijdrage bij de gevechten gedurende de terugtocht uit Narwa naar de Tannenbergstellung. Derk Elsko Bruins kwam in aanmerking voor de onderscheiding omdat hij in de 1./SS-Panzerjager-Abteilung 54 een unieke prestatie had geleverd.
Bruins had net als Mooyman meer dan twaalf Sovjet-Russische tanks afgeschoten. Als Richtschotze van een StuG (Sturmgeschütz - anti-tank kanon gemonteerd op een verouderde tank) had hij tijdens de terugtocht van het Regiment 'General Seyffardt' naar de Tannenbergstellung geprobeerd de Panzergrenadieren te steuen. Van de 1./SS-Panzerjager-Abteilung 54 was het StuG van Bruins zich het meest succesvol.
Derk Elsko Bruins overleed in 1986.
De StuG III ausf. G van Bruins
Casper Sporck (‘Nordland’)
De derde Nederlander die het Ridderkruis ontving was Casper Sporck van de 11.SS Panzer-Grenadier division Nordland. Als commandant van een SdKfz 251/9 'Stummel', een gepantserde half-track met een kort 75mm kanon, werd Sporck op 26 januari 1944 in het plaatsje Gubanizy aangevallen door een Russische tankaanval. Het kanon van Sporck wist elf tanks van het Rode Leger uit te schakelen. Enkele dagen later toen het III.SS Panzerkorps waar de 'Nordland' deel van maakte, de terugtocht van het Oranienbaum front naar Narva maakte, bewees hij zich opnieuw. Als een van de laatsten haalde Sporck's voertuig de Duitse linies. Als beloning voor zijn heldhaftige optreden werd hij door zijn bataljonscommandant Rudolf Saalbach voorgedragen voor het Ridderkruis.
De SdKfz 251/9 'Stummel' van Sporck
Joop Havik (‘Wiking’ en in ‘45 ‘Polizei’)
Havik is een verhaal apart. Hij is pas sinds kort ontdekt als Ridderkruisdrager omdat hij krijgsgevangen werd genomen op dezelfde dag dat hij zijn Ridderkruis zou krijgen. Maar omdat hij al benoemt was voor zijn overgave geld hij officieel als een Ridderkruisdrager. Ook was het voor mij een zoektocht om te zien in welke eenheid hij diende en waarvoor hij hem kreeg. Mijn resultaten zijn dat hij werd geboren in 5 mei 1923 te Groningen in een NSB gezind gezin. Havik melde zich op 17 jarige leeftijd als vrijwilliger bij de de Waffen SS en kwam eerst in de 5.SS divisie ‘Wiking’. Daar is hij net als Bruins in een StuG. Tot Augustus 1944 is bekent dat hij bij ‘Wiking’ bleef maar waar hij daarna in tot 1945 heeft gedaan is niet bekent. In april 1945 duikt hij weer in de archieven op in het 4.SS Panzer division Polizei waarnaar hij overgeplaatst zal zijn. Daar is hij Zugführer (leider van een kleine groep (zug) soldaten).
Na de oorlog werd Havik een begenadigd graficus, hij overleed enkele jaren geleden.
Hoofdstuk 2.2
Nederlanders met het Ridderkruis
“de eerste Europese vrijwilliger die het Ridderkruis ontvangt moet een Nederlander zijn’
SS-Reichsfuhrer Himmler
Uiteindelijk zijn er 4 Nederlandse Waffen SS’ers die het Ridderkruis hebben gekregen. Naast de bekende 4 was er ook nog een andere Ridderkruis drager waarvan werd gedacht dat het een Nederlander was; Walter Seebach. Hij stond namelijk ingeschreven bij het geboorte register van Heerlen, als zoon van 2 Duitse ouders. Echter woonde de familie Seebach maar een korte periode in Nederland en woonde Walter maar een paar jaar in Nederland.
Gerardus Mooyman
(‘Nederland’)
Mooyman was de eerste niet Duitser die het Ridderkruis kreeg. Ook was hij met de leeftijd van 19 jaar 1 van de 3 jongste Ridderkruisdragers. Mooyman verdiende zijn Ridderkruis toen hij tot schutter van een pantserafweer kanon (Pak) in het SS-Freiwilligen Legion Nederland werd gemaakt. Mooyman greep de overplaatsing naar het geschut met beide handen aan en toonde zich een bekwaam schutter. Zijn kanon wist onder zwaar vijandelijk vuur enkele Russische tanks uit te schakelen. De volgende nacht ontdekten de Nederlanders dat het Rode Leger een pantserafweer kanon nabij de Nederlandse stellingen probeerde in te graven. Om deze dreigende situatie te beëindigen sloop Mooyman naar het Sovjet geschut en blies het eigenhandig met een springlading op.
De volgende ochtend werden de Nederlanders en nabijgelegen Noren (Freiwilligen Legion 'Norwegen') weer geconfronteerd met vele Russische aanvallen met tanks en infanterie. Aan het einde van de dag kon Mooymann de tweeëntwinstigste overwinningsring op de loop van zijn geschut schilderen. De jonge schutter had op één dag dertien vijandelijke tanks vernietigd.
Toen de mannen werden afgelost werd Mooyman naar voren geroepen en op de hoogte gebracht van de beloning. Hij was voorgedragen voor het Ridderkruis.
De onderscheiding aan de vrijwilliger kwam de Duitse propaganda diensten erg goed uit. Himmler had al eens gezegd: de eerste Europese vrijwilliger die het Ridderkruis ontvangt moet een Nederlander zijn. Het aantal Nederlandse aanmeldingen was in vergelijking met de rest van Europa het hoogst. Himmler meende daarom de Nederlanders te moeten belonen door hen het eerste Ridderkruis te gunnen. In de Nederlandse collaborerende pers werd 'Der Panzerjäger', zoals Mooymans bijnaam inmiddels luidde, vergeleken met belangrijke historische figuren als Piet Heyn en Michiel de Ruyter. De jonge Ridderkruisdrager werd gebruikt in een propagandatour om de Nederlandse Waffen-SS een hart onder de riem te steken en er voor te zorgen dat het aantal vrijwilligers verder toenam. Mooyman zelf had hier echter een hekel aan, hij vond het om te kotsen. Zelfs in anti-kringen zei men vol trots: “Zie je, dat is een echte ronde Hollandsche jongen, geen flauwe kul, doen en dan zwijgen!”
Mooyman als propaganda middel bij Jeugdstorm kinderen
Na de oorlog werd ook Gerardus Mooyman gearresteerd. Hij werd in voorlopige hechtenis genomen in Scheveningen. Zijn verblijf daar duurde echter niet lang, in 1947 nam hij tijdens een transport naar Delft de benen. Hij kreeg een rondzwervend bestaan in diverse steden in Duitsland. Hij slaagde er echter niet om te ontkomen aan een proces. Toen hij zich in augustus 1947 om onduidelijke redenen (mogelijk honger) weer op Nederlandse bodem begaf, werd hij onmiddellijk opnieuw in hechtenis genomen. Op 16 oktober 1947 werd Mooyman veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaren.
In september 1949 kwam hij alweer vrij. De opinie was veranderd en de straffen werden verminderd. Net als vele anderen profiteerde ook Mooyman hiervan. Hij vestigde zich in Hoogkerk (Groningen) waar hij als zelfstandig huisschilder en behanger door het leven ging. Mooyman overleed in 1987 door een auto-ongeluk.
Derk Elsko Bruins (‘Nederland’)
De tweede Nederlandse Waffen-SS’er die met het Ridderkruis verdiende, was Derk Elsko Bruins (geboren 20 maart 1923 Vlagtwedde). Op 25 augustus 1944 werden drie Ridderkruizen uitgereikt aan de militairen van de Brigade 'Nederland', zij kregen die voor hun bijzondere bijdrage bij de gevechten gedurende de terugtocht uit Narwa naar de Tannenbergstellung. Derk Elsko Bruins kwam in aanmerking voor de onderscheiding omdat hij in de 1./SS-Panzerjager-Abteilung 54 een unieke prestatie had geleverd.
Bruins had net als Mooyman meer dan twaalf Sovjet-Russische tanks afgeschoten. Als Richtschotze van een StuG (Sturmgeschütz - anti-tank kanon gemonteerd op een verouderde tank) had hij tijdens de terugtocht van het Regiment 'General Seyffardt' naar de Tannenbergstellung geprobeerd de Panzergrenadieren te steuen. Van de 1./SS-Panzerjager-Abteilung 54 was het StuG van Bruins zich het meest succesvol.
Derk Elsko Bruins overleed in 1986.
De StuG III ausf. G van Bruins
Casper Sporck (‘Nordland’)
De derde Nederlander die het Ridderkruis ontving was Casper Sporck van de 11.SS Panzer-Grenadier division Nordland. Als commandant van een SdKfz 251/9 'Stummel', een gepantserde half-track met een kort 75mm kanon, werd Sporck op 26 januari 1944 in het plaatsje Gubanizy aangevallen door een Russische tankaanval. Het kanon van Sporck wist elf tanks van het Rode Leger uit te schakelen. Enkele dagen later toen het III.SS Panzerkorps waar de 'Nordland' deel van maakte, de terugtocht van het Oranienbaum front naar Narva maakte, bewees hij zich opnieuw. Als een van de laatsten haalde Sporck's voertuig de Duitse linies. Als beloning voor zijn heldhaftige optreden werd hij door zijn bataljonscommandant Rudolf Saalbach voorgedragen voor het Ridderkruis.
De SdKfz 251/9 'Stummel' van Sporck
Joop Havik (‘Wiking’ en in ‘45 ‘Polizei’)
Havik is een verhaal apart. Hij is pas sinds kort ontdekt als Ridderkruisdrager omdat hij krijgsgevangen werd genomen op dezelfde dag dat hij zijn Ridderkruis zou krijgen. Maar omdat hij al benoemt was voor zijn overgave geld hij officieel als een Ridderkruisdrager. Ook was het voor mij een zoektocht om te zien in welke eenheid hij diende en waarvoor hij hem kreeg. Mijn resultaten zijn dat hij werd geboren in 5 mei 1923 te Groningen in een NSB gezind gezin. Havik melde zich op 17 jarige leeftijd als vrijwilliger bij de de Waffen SS en kwam eerst in de 5.SS divisie ‘Wiking’. Daar is hij net als Bruins in een StuG. Tot Augustus 1944 is bekent dat hij bij ‘Wiking’ bleef maar waar hij daarna in tot 1945 heeft gedaan is niet bekent. In april 1945 duikt hij weer in de archieven op in het 4.SS Panzer division Polizei waarnaar hij overgeplaatst zal zijn. Daar is hij Zugführer (leider van een kleine groep (zug) soldaten).
Na de oorlog werd Havik een begenadigd graficus, hij overleed enkele jaren geleden.
-
Rednas
- Lid
- Berichten: 1147
- Lid geworden op: 17 jul 2006, 16:39
Voor de geïnteresseerden, ik heb heel wat (alle?) posters toegevoegd voor oa het vrijwilligers legioen en de waffen SS. Ook hebben de meesten nu een veel betere resolutie (rond de ware grootte).
http://s208.photobucket.com/albums/bb28 ... dwaffenss/
http://s208.photobucket.com/albums/bb28 ... dwaffenss/
