Dacht probeer het hier ook even na te vragen.
Weet iemand wat een medische keuring kost voor parachutisten? Ik begin 9 september met mijn opleiding (die een week duurt) maar moest vantevoren nog eventjes mezelf medisch laten keuren voordat ik toestemming krijg (moet iedereen overigens).
Ik dacht dat het zo ff een briefje halen was, maar dat heeft toch meer om handen. Nu en afspraak met onafhankelijk keuringsarts moeten maken e.d.
Dus... als er iemand ervaring mee heeft. Laat je horen.
Going Airborne!!
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
-
Skylighter
- Lid
- Berichten: 2088
- Lid geworden op: 06 jun 2004, 17:54
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
Is een ander soort keuring als de reguliere gezondheids keuringen voor bijv. rijbewijs. Er is ook een bepaalde lijst met punten waarn je moet voldoen en waar ook extra op gekeurd wordt (de ogen o.a.) Ik weet toevallig dat er hier een paar mensen zitten die dit vaker gedaan hebben dus misschien dat iemand me daar wat over kan zeggen.Skylighter schreef:Ik denk niet dat ze in het ziekenhuis een special keuring aanbieden voor "parachutisten"!
Vraag naar een medische sportkeuring dat zal wel goed zijn denk ik.
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
-
Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
Voor zweefvliegen moest ik me destijds altijd laten keuren bij een sportmedisch adviescentrum. Daar kwam dan één keer in de week een arts die keuringen deed voor luchtvaarthobby's.
Parachutespringen gaat via de KNVVL (Koninklijke Nederlandsche Vereniging voor Luchtvaart).
Meer info:
hier
en http://www.parachute.nl/progeka.html?&n ... []=Keuring]
Parachutespringen gaat via de KNVVL (Koninklijke Nederlandsche Vereniging voor Luchtvaart).
Meer info:
hier
en http://www.parachute.nl/progeka.html?&n ... []=Keuring]
'The past is a source of knowledge, and the future is a source of hope. Love of the past implies faith in the future. '
Stephen E. Ambrose
Stephen E. Ambrose
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
Yes sjoerdSjoerd schreef:Voor zweefvliegen moest ik me destijds altijd laten keuren bij een sportmedisch adviescentrum. Daar kwam dan één keer in de week een arts die keuringen deed voor luchtvaarthobby's.
Parachutespringen gaat via de KNVVL (Koninklijke Nederlandsche Vereniging voor Luchtvaart).
Meer info:
hier
en http://www.parachute.nl/progeka.html?&n ... []=Keuring]
(ik had ook al op die site gekeken)Maar heb de keuring net achter de rug en de arts zei maar 1 ding: "Perfect!"
Dus ik natuurlijk helemaal blij. En omdat ik daar zo lekker een poosje met die man heb zitten ouwehoeren heeft hij me 70% korting op de prijs gegeven. Dus ik ben al helemaal happy.
Ik geloof dat deze ook geldig is voor sportvliegen, wat ik straks ook ga doen dus dat komt mooi uit.
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
En ik ben weer terug van mijn zeer enerverende week parachutespringen.
Het was echt ZOOOOO gaaf zeg! Die adrenaline kick krijg je nergens anders op de wereld meer. Daar waarschuwde ze me ook voor bij aanvang van de opleiding. Nix zou daarna nog zo'n thrill kunnen veroorzaken maar maakt niet uit. Dit blijf je houden he.
Na een dag flink gedrild te zijn waren we klaar voor de start. We kende alle procedures van buiten en zelfs van achter naar voren. En toen was het maar even wachten op goed weer he.
Na een hele dag gewacht te hebben en iedereen al afgetaait was waren wij nog de enige twee op de basis zowat.... en Toen trok de hemel open. Meteen de primeur gehad. Omdat het maar een relatief klein gat in het wolkendek was kregen we meteen het sein "Gear up!!" en binnen 5 minuten na de Pin-Check zaten we in de kist op weg naar bijna 4000 Ft.
De aller eerste keer als je de motor in toeren hoort zakken en vervolgens de deur open hoort gaan krijg je een rilling over je rug die niemand kan beschrijven. Das is echt fenomenaal. Dan de voetjes de deur uit en je voelt de wind best wel aan je schoenen trekken, dan is het een kwestie van heel goed vasthouden en klaar gaan zitten (pupillen zo groot als kroonkurken en een hartslag van een ongetrainde marathonloper) en dan krijg je te horen: "Ohkeeeeeeej...... Ready?.....(dat was het punt dat ik "Yes" moest zeggen).... GO!!!"
Na dat eerste Ohkeeeeej versnelt je hartslag nog even en dan GA je. Op dat moment kun je ook niet meer denken en ben je alleen nog maar bezig met naar boven kijken waar je hopelijk snel een rechthoekige matras ziet ontvouwen. Bij mij was dit zo ongeveer wel het geval... alleen ik had een dikke twist van 4 slagen. Dus ik moest nog gaan fietsen als een gek voordat ik de 2000 Ft bereikte zodat ik toch nog enigsinds een veilige landing kon gaan inzetten.
En Koud dat het daarboven was.... daar merk je op zich ook niet heel veel van want ik was alleen nog bezig met oriënteren toen ik onder mijn ontvouwen Canopy hing. Beetje het 800Ft gebied zoeken en dan moeten uitwijken voor een andere para en omdat ik toch tegen de wind in moest landen mijn eerste landing verkeerd inzetten en naast de dropzone in een aardappelveld landen. Na goed.... stuurlijnen bij elkaar zoeken chute opvouwen en door het maisveld terug lopen.
Dan ben je echt helemaal Hyper als je aankomt bij de rest. Ik heb geloof ik wel een kwartier gestuiterd
Elke sprong die erna kwam ging steeds beter en beter zodat ik op een gegeven moment net zo zacht kon landen als dat je uit bed zou stappen. Dat zag er echt gaaf uit .
Als ik alle foto's binnen heb (en het ziet er enigsinds uit) post ik wel eens wat.
Wel was ik mezelf na de eerste sprong aan het afvragen hoe het toch zo kwam dat veel troopers toendertijd de "Legbag" kwijt zijn geraakt tijdens de sprong. Oke... de wind trekt wel aan je benen maar zo ontzettend hard is het nu ook weer niet. En de legbag zat geloof ik gewoon met riemen aan je been EN koppel vast.
Het was echt ZOOOOO gaaf zeg! Die adrenaline kick krijg je nergens anders op de wereld meer. Daar waarschuwde ze me ook voor bij aanvang van de opleiding. Nix zou daarna nog zo'n thrill kunnen veroorzaken maar maakt niet uit. Dit blijf je houden he.
Na een dag flink gedrild te zijn waren we klaar voor de start. We kende alle procedures van buiten en zelfs van achter naar voren. En toen was het maar even wachten op goed weer he.
Na een hele dag gewacht te hebben en iedereen al afgetaait was waren wij nog de enige twee op de basis zowat.... en Toen trok de hemel open. Meteen de primeur gehad. Omdat het maar een relatief klein gat in het wolkendek was kregen we meteen het sein "Gear up!!" en binnen 5 minuten na de Pin-Check zaten we in de kist op weg naar bijna 4000 Ft.
De aller eerste keer als je de motor in toeren hoort zakken en vervolgens de deur open hoort gaan krijg je een rilling over je rug die niemand kan beschrijven. Das is echt fenomenaal. Dan de voetjes de deur uit en je voelt de wind best wel aan je schoenen trekken, dan is het een kwestie van heel goed vasthouden en klaar gaan zitten (pupillen zo groot als kroonkurken en een hartslag van een ongetrainde marathonloper) en dan krijg je te horen: "Ohkeeeeeeej...... Ready?.....(dat was het punt dat ik "Yes" moest zeggen).... GO!!!"
Na dat eerste Ohkeeeeej versnelt je hartslag nog even en dan GA je. Op dat moment kun je ook niet meer denken en ben je alleen nog maar bezig met naar boven kijken waar je hopelijk snel een rechthoekige matras ziet ontvouwen. Bij mij was dit zo ongeveer wel het geval... alleen ik had een dikke twist van 4 slagen. Dus ik moest nog gaan fietsen als een gek voordat ik de 2000 Ft bereikte zodat ik toch nog enigsinds een veilige landing kon gaan inzetten.
En Koud dat het daarboven was.... daar merk je op zich ook niet heel veel van want ik was alleen nog bezig met oriënteren toen ik onder mijn ontvouwen Canopy hing. Beetje het 800Ft gebied zoeken en dan moeten uitwijken voor een andere para en omdat ik toch tegen de wind in moest landen mijn eerste landing verkeerd inzetten en naast de dropzone in een aardappelveld landen. Na goed.... stuurlijnen bij elkaar zoeken chute opvouwen en door het maisveld terug lopen.
Dan ben je echt helemaal Hyper als je aankomt bij de rest. Ik heb geloof ik wel een kwartier gestuiterd
Elke sprong die erna kwam ging steeds beter en beter zodat ik op een gegeven moment net zo zacht kon landen als dat je uit bed zou stappen. Dat zag er echt gaaf uit .
Als ik alle foto's binnen heb (en het ziet er enigsinds uit) post ik wel eens wat.
Wel was ik mezelf na de eerste sprong aan het afvragen hoe het toch zo kwam dat veel troopers toendertijd de "Legbag" kwijt zijn geraakt tijdens de sprong. Oke... de wind trekt wel aan je benen maar zo ontzettend hard is het nu ook weer niet. En de legbag zat geloof ik gewoon met riemen aan je been EN koppel vast.
-
rutger
- Lid
- Berichten: 1081
- Lid geworden op: 25 apr 2006, 18:43
-
Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
Ik weet niet uit wat voor type vliegtuig je bent gesprongen, maar vergeet niet dat die para's in de WO2 uit C-47's sprongen; laagdekkers met een hele grote motor aan de vleugel. Die geeft wel een iets andere luchtstroming dan een gemiddelde Cessna...Mauserwerke schreef:Wel was ik mezelf na de eerste sprong aan het afvragen hoe het toch zo kwam dat veel troopers toendertijd de "Legbag" kwijt zijn geraakt tijdens de sprong. Oke... de wind trekt wel aan je benen maar zo ontzettend hard is het nu ook weer niet. En de legbag zat geloof ik gewoon met riemen aan je been EN koppel vast.
'The past is a source of knowledge, and the future is a source of hope. Love of the past implies faith in the future. '
Stephen E. Ambrose
Stephen E. Ambrose
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
Ik had inderdaad een C-208 als exit-plane dus waarschijnlijk iets minder stroming, mar ik neem aan dat de snelheid wel hetzelfde zal zijn geweest. Op vol vermogen uitstappen is zowat niet te doen.Sjoerd schreef:Ik weet niet uit wat voor type vliegtuig je bent gesprongen, maar vergeet niet dat die para's in de WO2 uit C-47's sprongen; laagdekkers met een hele grote motor aan de vleugel. Die geeft wel een iets andere luchtstroming dan een gemiddelde Cessna...Mauserwerke schreef:Wel was ik mezelf na de eerste sprong aan het afvragen hoe het toch zo kwam dat veel troopers toendertijd de "Legbag" kwijt zijn geraakt tijdens de sprong. Oke... de wind trekt wel aan je benen maar zo ontzettend hard is het nu ook weer niet. En de legbag zat geloof ik gewoon met riemen aan je been EN koppel vast.
(en raakte ze het koppel e.d. dan ook niet kwijt?... neem aan dat ze toch wel enkele proefsprongen hebben gemaakt met die zakjes)
-
Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
De omstandigheden op D-Day waren natuurlijk niet te vergelijken met die boven Texel op de datum dat jij sprong. Er waren geen exploderende granaten om je heen, je piloot was niet in paniek etc.
Als je de serie Band of Brothers kijkt dan wordt er volgens mij ook ergens gezegd dat de piloten veel te hard vlogen omdat ze niet getraind waren om in zulke omstandigheden strak in formatie te vliegen. Als de piloten inderdaad te hard vlogen en dus het gas ver open hadden staan, dan moet dat een enorme extra rukwind achter de prop hebben gegeven. Ik denk dus dat dat de reden is dat die zakken toen afscheurde.
Maar nogmaals, ik ben geen expert op het gebied van parachutespringen. Dit is slechts een onderbouwde gok op grond van mijn luchtvaartkennis.
Als je de serie Band of Brothers kijkt dan wordt er volgens mij ook ergens gezegd dat de piloten veel te hard vlogen omdat ze niet getraind waren om in zulke omstandigheden strak in formatie te vliegen. Als de piloten inderdaad te hard vlogen en dus het gas ver open hadden staan, dan moet dat een enorme extra rukwind achter de prop hebben gegeven. Ik denk dus dat dat de reden is dat die zakken toen afscheurde.
Maar nogmaals, ik ben geen expert op het gebied van parachutespringen. Dit is slechts een onderbouwde gok op grond van mijn luchtvaartkennis.
'The past is a source of knowledge, and the future is a source of hope. Love of the past implies faith in the future. '
Stephen E. Ambrose
Stephen E. Ambrose
-
Mauserwerke
- Lid
- Berichten: 527
- Lid geworden op: 05 dec 2006, 21:27
Hoeveel luchtvaart kennis heb jij dan?Sjoerd schreef:De omstandigheden op D-Day waren natuurlijk niet te vergelijken met die boven Texel op de datum dat jij sprong. Er waren geen exploderende granaten om je heen, je piloot was niet in paniek etc.
Als je de serie Band of Brothers kijkt dan wordt er volgens mij ook ergens gezegd dat de piloten veel te hard vlogen omdat ze niet getraind waren om in zulke omstandigheden strak in formatie te vliegen. Als de piloten inderdaad te hard vlogen en dus het gas ver open hadden staan, dan moet dat een enorme extra rukwind achter de prop hebben gegeven. Ik denk dus dat dat de reden is dat die zakken toen afscheurde.
Maar nogmaals, ik ben geen expert op het gebied van parachutespringen. Dit is slechts een onderbouwde gok op grond van mijn luchtvaartkennis.
-
Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
Genoeg!Mauserwerke schreef:Hoeveel luchtvaart kennis heb jij dan?
Ik ben al van kleins af aan geïnteresseerd in luchtvaart (pappie werkt bij de KLM), heb een aantal jaren aan zweefvliegen gedaan, veel boeken gelezen etc.
'The past is a source of knowledge, and the future is a source of hope. Love of the past implies faith in the future. '
Stephen E. Ambrose
Stephen E. Ambrose
-
To Tall
- Lid
- Berichten: 399
- Lid geworden op: 18 feb 2007, 20:43
- Locatie: Nijmegen, Netherlands
- Contacteer:
Zover ik weet zat die legbag aan een touw met een enkelriem. Het touw brak gewoon simpelweg af door de prop blast. De mannen hadden nooit met deze Engelse vinding geoefend en de zakken werden vaak voor de mannen uit het vliegtuig uit geschopt, als ik de lectuur goed heb begrepen.
Wat Sjoerd zegt over die wind die de motor veroorzaakt klopt. Dit is wat we de prop blast noemen. Wanneer je je been maar iets naar buiten doet wordt je simpelweg weggeblazen.
Ook helmen en ander gear kunnen bij een sprong uit een C47 weggerukt worden. Ook wanneer het vliegtuig de optimale snelheid voor een sprong vliegt, dit is over het algemeen c.a. 95 knopen, op D-Day is inderdaad veel te hard gevlogen en zijn er onnodig veel troopers overleden voor het lijfbehoud van piloten.
Hoewel de kans groter is bij bijvoorbeeld een M1 fixed bale dan bij een swivel bale, kan dat ook gebeuren bij bijvoorbeeld een Engelse parahelm. Het kan immers ook zijn dat de chinstrap breekt. Dit is afgelopen weekend op Ginkel ook gebeurd.
Tegenwoordig zit de legbag op de persoon en wordt deze pas naar beneden gehangen wanneer de canopy volledig deployed is.
Zo Mausserwerke, volgend jaar uit de C47 op Ginkel?
Gr.
Too Tall
Wat Sjoerd zegt over die wind die de motor veroorzaakt klopt. Dit is wat we de prop blast noemen. Wanneer je je been maar iets naar buiten doet wordt je simpelweg weggeblazen.
Ook helmen en ander gear kunnen bij een sprong uit een C47 weggerukt worden. Ook wanneer het vliegtuig de optimale snelheid voor een sprong vliegt, dit is over het algemeen c.a. 95 knopen, op D-Day is inderdaad veel te hard gevlogen en zijn er onnodig veel troopers overleden voor het lijfbehoud van piloten.
Hoewel de kans groter is bij bijvoorbeeld een M1 fixed bale dan bij een swivel bale, kan dat ook gebeuren bij bijvoorbeeld een Engelse parahelm. Het kan immers ook zijn dat de chinstrap breekt. Dit is afgelopen weekend op Ginkel ook gebeurd.
Tegenwoordig zit de legbag op de persoon en wordt deze pas naar beneden gehangen wanneer de canopy volledig deployed is.
Zo Mausserwerke, volgend jaar uit de C47 op Ginkel?
Gr.
Too Tall