Het stond vandaag in het AD van de regio Rotterdam http://www.ad.nl/rotterdam/rivierenland ... 686924.ece
Aan Sebastiaan (ajacied8989) mooi artikelHardinxveldse jongen (14) adopteert Amerikaanse oorlogsgraven
JOËL VAN VUGT HARDINXVELD-GIESSENDAM De meeste jongens van veertien hebben het niet als hobby: het adopteren van een oorlogsgraf. Sebastiaan Vonk uit Hardinxveld-Giessendam is de uitzondering. Hij heeft zelfs twee oorlogsgraven onder zijn hoede genomen.
Het ene graf ligt in het Limburgse Margraten, het ander in het Belgische Henri-Chapelle. Hij heeft regelmatig contact met de familie van de Amerikaanse militairen.
Het begon allemaal toen hij op zijn twaalfde een roman las over de Tweede Wereldoorlog. Hij raakte zo geïnteresseerd dat hij zich verder in de geschiedenis van die strijd ging verdiepen.
Vonk: ,,Ik kreeg vorig jaar een tip van iemand op een internetforum. Ik moest eens gaan kjken op de site van Stichting Adoptiegraven Amerikaanse Begraafplaats Margraten. Toen ik dat deed, bleek het mogelijk om via deze site zelf het graf van een soldaat te adopteren.’’ Hij meldde zich aan. Augustus vorig jaar kreeg Vonk te horen dat hij korporaal Lawrence Shea had geadopteerd. ,,Het was eigenlijk puur toeval,’’ vindt de VWO-scholier terwijl hij trots zijn certificaat laat zien. ,,Het had iedere soldaat kunnen zijn die in Margraten begraven ligt.’’
Zodra Vonk Shea had geadopteerd, ging hij op zoek naar zijn familie. ,,Ik vroeg me af wie Shea eigenlijk was en hoe hij er uit zag.’’
Vonk speurde het internet af, zette berichtjes op forums en vroeg uitreksels aan uit het bevolkingsregister. Een krant uit New York, de stad waar Shea vandaan kwam, zag zijn oproep en besloot er een artikel over te schrijven.
,,Het was niet makkelijk om informatie te vinden,’’ zegt Vonk. ,,Shea’s gegevens gingen verloren in 1973. Er brak brand uit in het archief waar de personalia van soldaten uit de oorlog werden bewaard.’’
,,Gelukkig kreeg ik hulp uit onverwachte hoek. De Amerikaan Mark Lomax las mijn oproep op een onderzoekswebsite en besloot voor mij op zoek te gaan. Lomax slaagde erin de neef van Lawrence, Michael Shea, te vinden. Hij had zijn oom nooit gekend. Michael was behoorlijk verrrast toen hij hoorde dat ik informatie over zijn oom zocht.’’
De neef van Shea kon hem verder helpen met zijn zoektocht.
Vonk: ,,In New York bleek nog een familielid te wonen. Het ging om een andere neef, Pat Shea genaamd. Hij bleek hem zelfs gekend te hebben. Hij stuurde mij gegevens en een foto van Shea. Zo wist ik eindelijk hoe hij er uit had gezien.’’
Ook zaten er brieven over Shea bij. Vonk kreeg onder andere een kopie van zijn overlijdensakte en een brief waarin zijn vader aangeeft dat Shea in Europa begraven moest blijven.
,,Na de oorlog kon zijn familie namelijk kiezen of ze hem wilden laten herbegraven in Amerika,’’ legt Vonk uit. ,,Van de ruim zeventienduizend soldaten die in eerste instantie in Margraten begraven lagen, zijn er nog 8301 over.’’
Bij zijn tweede adoptiesoldaat Charles Brinkley verliep de procedure andersom. ,,Brinkley’s familie was op zoek naar meer informatie over hem en kwam via een forum bij mij uit,’’ zegt Vonk.
,,Brinkley zat namelijk in dezelfde divisie als Shea. Toen ik hen vertelde dat het mogelijk was om zijn graf in Henri-Chapelle te adopteren, vroegen ze of ik dat wilde doen. Vandaar dat ik nu twee soldaten geadopteerd heb.’’
Overigens is het adopteren van een graf niet geheel vrijblijvend. ,,Ik ga ongeveer zes keer per jaar naar de begraafplaatsen toe. Onder andere op Memorial Day, dat is de laatste maandag in mei, en met Kerstmis. Dan worden er bloemen gelegd. Voor het gemak ga ik altijd naar beide begraafplaatsen tegelijk. Echt vaak kan ik er niet heen. Mijn vader moet er toch iedere keer weer twee uur voor rijden.’’
De jongen is niet van plan nog meer graven te adopteren. ,,Het moet geen sport worden. Ik zag laatst een man langs de graven in Margraten lopen. Hij had een formulier met daarop een hele lijst namen en een tas vol met vaasjes bloemen. Bij elk graf van zijn briefje zette hij een vaasje neer en liep daarna snel door. Als het zo moet, zou ik het niet leuk vinden. Ik wil het graag persoonlijk houden.’’
