US Buitenhelm:
-Olijfgroene lak, met daarin gemalen kurk verwerkt voor een ruw oppervlak.
-Split van de helmrand zit aan de voorkant van de helm.
-De helmrand is van roestvast staal, bij latere varianten van hetzelfde materiaal als de helmschaal. ( Mangaanstaal ) Bij latere varianten zit de split achter, en is de rand van mangaanstaal.
-Helm heeft een gestansd nummer aan de binnenzijde van de helmschaal, bestaande uit een cijfercombinatie en een letter ( Bijv. B13 ), in het geval van een bepaalde fabrikant staat er ook een S ( Schlueter ) bij.
-De helmhaken waaraan de kinbanden bevestigd zijn zitten bij de vroege M1 variant vastgelast dmv puntlassen, vanaf eind '43 scharnierende haken die op twee punten zijn gepuntlast.
-De kinbanden zijn doormiddel van een stikmachine aan de haken ( bails ) genaaid en niet met clips vastgezet die verwijderbaar zijn.
De binnenhelm:
Er zijn ruwweg drie soorten binnenhelmen:
-Fibre liner
-Low pressure liner
-High pressure liner
Fibre liner:
-zeer herkenbaar, want: van karton! Bedekt met een laag textiel die groen van kleur is.
Low pressure liner:
Dit is een vroege variant van een low pressure liner. De herkenbaarheid zit aan de binnenkant:
De binnenkant vertoont een typische kleur bruin en is ruw van textuur.
Zichtbaar is ook de kleur van het binnenwerk, de webbing, die een olijfgroene kleur heeft en een visgraat textuur heeft. Een typisch US WO2 binnenwerk.
De High pressure liner:
Deze heeft een licht olijfgroene kleur als het om een latere variant gaat, de vroegere variant heeft dezelfde kleur als de getoonde low pressure liner.
Licht olifgroene kleur, later type liner met ernaast de bijbehorende buiten helm. Let op de ruwe buitenkant. Dit is overigens een swivelbale uit 1944.
En twee binnenkantjes van hig pressure liners, zichtbaar is wederom de webbing en de bruine binnenkant die een typische "schildpad-look" hebben. In de kroon is een stempel te vinden met een malnummer.
Ik hoop je hiermee voldoende geholpen te hebben!
