Bid, kindje, bid

[fritz derochebrune]

Een tijdje geleden heb ik dit boekje van mijn zus gekregen. Eerst leek het gewoon een standaard versleten kindergebedenboekje. Toen viel me pas de datum van uitgave op: 15 augustus 1944. Even gevraag aan mijn moeder, en ja hoor, het boekje was al door verschillende generaties in mijn familie gebruikt. (Mijn oma gebruikte het echter liever om rekensommen in op te schrijven die niet makkelijk uit het hoofd gerekend konden worden...)

Ik heb toen nogmaals alle gebeden gelezen, en het viel me op dat er heel vaak: "Help me vergeven" en "als ik vergeef, groeit mijn hart" erin staat. Hoewel iemand als Christen iedereen moet kunnen vergeven, lijkt het erop dat het hier op de Duitse soldaten slaat, vooral omdat een goede maand later al een deel van Nederland bevrijd was.

Het mooiste wat ik tegenkwam was echter dit gebed, wat eigenlijk het enige in het boekje is waar de oorlog echt in doorschemert.

Zoete, lieve Vredesduifje
laat ons niet langer alleen.
Neem de palmtak in uw bekje
en vlieg naar de mensen heen.

Want zij vechten en krakelen
en zij doen elkander zeer.
Breng ons vrede op de wereld
Duifje van Ons Liever Heer.

Persoonlijk vind ik dit een mooie aanwinst, hoewel ik hem niet bij m'n verzameling zelf doe. Een gebedenboekje bij 'n Stahlhelm of een Kar98 leggen is een beetje tegenstrijdig, niet?

[jurgen]

Een gebedenboekje bij 'n Stahlhelm of een Kar98 leggen is een beetje tegenstrijdig, niet?

Daar zie ik persoonlijk geen graten in, genoeg soldaten hadden een gebedenboekje bij, vooral in WO1.

Maar aangezien dit burgerlijk is is het misschien niet zo van toepassing.