Het verzet: Helden of Ezels ?

[Isaf13]

Sorry, er is iets misgelopen.

Hoogachtend,

[Isaf13]

Iemand die deze tijd niet mee gemaakt heeft kan en mag niet oordelen vind ik of hun daden goed waren

Dan kan je best dit forum sluiten!

Hoogachtend,

[Gast]

Er was nochthans ook nog een andere vorm van Verzet , die alleen maar goed waren voor moord, diefstal, verkrachting en ander beesterijen.
Deze vorm van Verzet kon je aantreffen tijdens de bevrijdingsdagen, toen het gevaar geweken was.

Tijdens de bevrijdingsdagen waren er genoeg baantjes pikkers, welke nog nooit een vorm van verzet gepleegd hadden. Dit tot ongenoegen van de mannen welke het zware werk opgeknapt hadden.



Hoezo het forum sluiten? Zijn genoeg punten om te bespreken, maar oordelen of een daad goed was welke gepleegd is door het verzet of iemand anders veroordeel ik.

Waarom denk je dat vele van de mannen die diep in het verzet zaten niet willen praten? of ooit hier over gepraat hebben?

Heb zelf een verzetsman mee gemaakt, welke zelfs niks tegen zijn vrouw had kunnen vertellen. Voor mijn onderzoek heeft hij dat uiteindelijk wel gedaan. Na mijn vraag heeft het meer dan een jaar geduurd voor hij het wou en kon.
Daags na de inval was hij al begonnen met klein - verzet, uiteindelijk is hij een zware KP jongen geworden, welke de duitsers maar al te graag in hun handen gehad hadden.
Huilend als een klein kind heeft hij het aan mij en zijn vrouw verteld, dagen lang is hij ziek geweest, maar toch was hij blij het verteld te hebben.
Hij had zijn diepste wond afgedekt met een steen, meer dan 55 jaar. Diverse malen was hij opengekrapt, meer niet. Het heeft de man zeer veel pijn gedaan om deze wond weer geheel open te maken, en te laten zien, dit maakt meer indruk op je dan het lezen van 100e verhalen.
Na diens overlijden heb ik diverse dingen met zijn vrouw en oudste zoon besproken, beide begrepen opeens sommige opmerkingen, stille momenten, huilbuien en nachtmerries.

Was hij een held? Hij vond van niet, hij heeft zijn plicht gedaan, teleurgesteld dat er te weinig landgenoten mee hielpen. Hij heeft nooit gevraagd om een medaille, een lintje. Enkel om erkenning, deze kwam voor hem te laat.
Divers onderscheidingen mocht hij ontvangen, geweigerd. Hij wou ze niet, zijn gestorven vrienden konden zij niet ontvangen, hij dus ook niet.

[Isaf13]

Het gaat hier zeker niet om een oordeel te vellen , maar je mag toch nog een eigen mening hebben zeker.
Vraag: heb jij dan misschien deze tijd meegemaakt?

Hoogachtend,

[Gast]

Het gaat hier zeker niet om een oordeel te vellen , maar je mag toch nog een eigen mening hebben zeker.
Vraag: heb jij dan misschien deze tijd meegemaakt?

Hoogachtend,

Neen ik heb deze tijd niet meegemaakt, mijn bouwjaar is na oorlogs, kom wel uit een verzetsnest. Heb tevens toch wel vele verzetsmannen mogen ontmoeten en gesproken over het verleden, dit alles voor mijn eigen onderzoek en archiefkast vulling, kan een aardig boekje vullen met verhalen...

[LEO]

Het verhaal van mijn vader is jullie bekend ( zie eerste pagina van dit topic).

Tot de overval op het munitietransport werkte hij onder de mantel van het georganiseerde verzet ( als je dat zo mag noemen ). Daarna was hij ' aangebrand ' voor het verzet en werdt uitgestoten. Toch bleef hij ( en zijn collega rijkswachter ) de Duitsers hinderen in de jaren dat hij voortvluchtig was. Geen schokkende gebeurtenissen meer maar o.a. de jacht op collaborateurs. Wat hem na de oorlog zuur opgebroken is bij de erkenning van zijn verzetsdaden ( lees : een maandelijkse geldelijke toelage ). Gelukkig had hij de steun van Britten en Amerikanen.

Ik moet Gast hier bijtreden. Ook ik heb mijn vader soms wenend aangetroffen, jaren na de wapenstilstand. Zijn medevoortvluchtige collega is opgepakt 14 dagen voor de Engelsen Mechelen bevrijden. En de dag later gefusilleerd in Brasschaat. Dit alles had van een gezonde sterke boerenzoon een menselijk wrak gemaakt.

Held of ezel ? Zelf kom ik er niet uit.

Zijn medailles heeft hij verkocht maar de bijbehorende ' diploma's heb ik mijn bezit, ook de dankbrieven van de Britten en Amerikanen.

Als mijn scanner opnieuw werkt zal ik ze posten.

[Gast]

[quote="LEO"]

Ik moet Gast hier bijtreden. Ook ik heb mijn vader soms wenend aangetroffen, jaren na de wapenstilstand. Zijn medevoortvluchtige collega is opgepakt 14 dagen voor de Engelsen Mechelen bevrijden. En de dag later gefusilleerd in Brasschaat. Dit alles had van een gezonde sterke boerenzoon een menselijk wrak gemaakt.

Held of ezel ? Zelf kom ik er niet uit.
[quote]

Mijn dank voor dit stukje, te veel mensen zijn op het laatste moment simpel weg vermoord. Dit zoals in NL tegen de afspraken in met de geallieerde.

De film van de gebeurtenissen wat zij meegemaakt hebben, zien ze telkens terug. Moet toch alle fantasie te boven gaan wat deze mensen nog steeds voelen, een diepe pijn...

[Gast]

Teveel mensen zijn tegen het einde gewoon vermoord. Kun je specifieker zijn, waar heb je het dan precies over?

[Isaf13]

Teveel mensen zijn tegen het einde gewoon vermoord. Kun je specifieker zijn, waar heb je het dan precies over?

Hier iets meer specifieker: Youtube-Maurice de Wilde-de Repressie.
Film handelt over Belgie tijdens de bevrijding.

Hoogachtend,

[Gast]

Teveel mensen zijn tegen het einde gewoon vermoord. Kun je specifieker zijn, waar heb je het dan precies over?

Zijn genoeg verhalen, dat de moffen de verzetsmensen in de laatste paar dagen nog snel omlegde helaas.

[Isaf13]

Teveel mensen zijn tegen het einde gewoon vermoord. Kun je specifieker zijn, waar heb je het dan precies over?

Zijn genoeg verhalen, dat de moffen de verzetsmensen in de laatste paar dagen nog snel omlegde helaas.

Hier iets meer specifieker: Youtube-Maurice de Wilde-de Repressie.
Film handelt over Belgie tijdens de bevrijding.

Deze film gaat over Belgie tijdens de bevrijdingsdagen, toen de duitse soldaten al lang verdwenen waren.

[Gast]

Waarom krijg ik niet gewoon antwoord op mijn vraag ipv "er zijn genoeg verhalen" en de suggestie even een eenentwintig-delige televisieserie te bekijken? Bovendien spreken "gast" en "Isaf13" elkaar blijkbaar tegen want de eerste heeft het over de "moffen" (hij zal Duitsers bedoelen) terwijl de tweede over de periode spreekt "toen de duitse soldaten al lang verdwenen waren".

[LEO]

Er is wel een duidelijke scheiding tussen ' Verzetsmensen' tijdens de oorlog en de repressieperiode na de oorlog.

Ik neem ook een beetje aanstoot aan de benaming " Ezels". Want dat waren ze niet. Niet het georganiseerde verzet en niet de enkelingen. Er werden ook verzetsdaden gepleegd in de fabrieken die voor de Duitsers moesten werken. Uitgevoerd door enkelingen die naamloos bleven. Laat het ons op de verzetsmensen houden. De na-oorlogse repressie is een ander verhaal. Zo vroeg ik aan een gids in Breendonk over de terechtstellingen na de oorlog. Antwoord : " Ha ja, maar dat was Breendonk 2.." Einde gesprek.

[Isaf13]

Met alle respect Leo, maar de wandaden die er tijdens de bevrijdingsdagen door het zogenaamde "verzet" gepleegd zijn, mag men zeker niet vergeten.


Hoogachtend,

[LEO]

Dat was pure wraakzucht en vergelding ! Ook mijn vader nam hieraan deel en zoals ik uit zijn relaas erover kon opmaken eindigde een executie van een collaborateur meestal in een drankorgie. Iedereen uit het verzet was los van God. Vele verzetsmensen kropen terug in hun schulp in december 1944. De Duitsers ontketenden immers hun Ardennenoffensief op 150 km van bevrijde steden en dorpen. Niemand kon voorzien wat er ging gebeuren. En plots waren vele verzetsmensen opeens weer brave huisvaders.

Niet voor niets vaardigde Eisenhower op 02 october 1944 een dagorder uit ten overstaan van de verzetsbewegingen in België. Ze werden bedankt voor hun diensten aan de geallieerde zaak en werden verplicht hun wapens in te leveren bij de militaire overheid. Hij ( Ike, en misschien wat voorbarig ) verklaarde hierin ook dat de strijd zich verplaatst had naar het grondgebied van de vijand. Indien nodig zouden de verzetsmensen opgeroepen worden en iedere actie die het verzet nog plande zou moeten gebeuren in opdracht van het militaire bestuur. Een origineel van deze dagorder, toegestuurd aan mijn vader, heb ik in bezit.