Mooi werk man.. Vind het altijd goed dat dit soort dingen worden herdacht.. Hier in de buurt zijn ze ook bezig met een gedenk teken, maar daar heb ik al maanden niets van gehoord dus ik hoop dat hetn og goed komt.
Ohja en een copyright teken is Ctrl+Alt+c
Stefan op pad.
-
Tommes
- Lid
- Berichten: 152
- Lid geworden op: 24 sep 2008, 21:57
-
Westwall
- Lid
- Berichten: 954
- Lid geworden op: 20 okt 2008, 15:23
Re: Stefan op pad.
Zeer mooie verslagen! Ik ben laatst nog gaan zoeken bij het bruggetje waar Henry is gesneuveld. Wist je trouwens dat bij de molen de wieken er tijdens het gevecht zijn afgeschoten,aangezienhet een observatiepost van de Duitser was?
In ieder geval, ga zo door! Ik zal tevens ook eens een verslag maken van Herten gedurende de periode 1940-1945
groeten,
Westwall
In ieder geval, ga zo door! Ik zal tevens ook eens een verslag maken van Herten gedurende de periode 1940-1945
groeten,
Westwall
-
private parts
- Lid
- Berichten: 17
- Lid geworden op: 28 dec 2007, 19:31
- Locatie: uitgeest
- Contacteer:
Re: Stefan op pad.
ik heb samen met mijn groep daar een ere wacht gehouden bij de onthulling.
was iets heel moois om te doen.
het zijn wat kleine fotos meer heb ik er helaas niet.
gr rik brandjes
was iets heel moois om te doen.
het zijn wat kleine fotos meer heb ik er helaas niet.
gr rik brandjes
29th lets go!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
Stefan
- Lid
- Berichten: 1606
- Lid geworden op: 23 jan 2007, 19:13
Re: Stefan op pad.
Mooie foto's! Dat is zeker een leuke ervaring om mogen te doen.
@ Westwall,
Ik ben benieuwdt, want van Herten weet ik eigenlijk helemaal niks vanaf.
Als je wilt, mag je het gewoon hier posten.
Groetjes Stefan.
@ Westwall,
Ik ben benieuwdt, want van Herten weet ik eigenlijk helemaal niks vanaf.
Als je wilt, mag je het gewoon hier posten.
Groetjes Stefan.
-
TV92
- Lid
- Berichten: 13
- Lid geworden op: 06 nov 2009, 20:53
Re: Stefan op pad.
Leuk verslag over Harden.
Ben zelf bij de onthulling aanwezig geweest. Hier was de dochter van Harden aanwezig en een aantal kameraden van hem.
Tevens ken ik ook een mevrouw die ooggetuige was van het hele tafereel. De naam Linssen werd door haar ook vernoemd.
Ben zelf bij de onthulling aanwezig geweest. Hier was de dochter van Harden aanwezig en een aantal kameraden van hem.
Tevens ken ik ook een mevrouw die ooggetuige was van het hele tafereel. De naam Linssen werd door haar ook vernoemd.
-
Stefan
- Lid
- Berichten: 1606
- Lid geworden op: 23 jan 2007, 19:13
Re: Stefan op pad.
Sorry voor het lange wachten, maar hier ben ik weer.
Ditmaal ben ik in het plaatsje Echt geweest, bij het monument ter herinnering aan Edith Stein.
Edith Stein, jodin, filosofe, bekeerling tot het katholieke geloof, karmelietes, werd geboren op 12 oktober 1891. Zij was het jongste kind van het joodse gezin van Siegfried Stein en Augusta Courant. Het gezin telde 11 kinderen, 4 kinderen stierven jong. Ediths vader overleed voordat zij 2 jaar oud was. Haar moeder was een zeer zakelijke vrouw met een mild hart. Energiek zette zij de zaak van haar man voort en had veel succes. Zij was zeer godsdienstig en leefde de joodse wet stipt na.
Edith was levenslustig en buitengewoon begaafd. Na de volksschool wil zij niet meer verder leren en gaat in 1911 naar haar zus Else in Hamburg. Hier verliest zij haar geloof in de God van haar Vaderen. Na haar terugkeer uit Hamburg volgde zij op aanraden van haar moeder het gymnasium in Breslau. In 1915 slaagde zij voor het eindexamen. Zij studeerde geschiedenis, germaanse letterkunde en psychologie aan de universiteit van Breslau. Van hieruit ging zij naar Göttingen om filosofie te studeren bij prof. Husserl. Vanaf 1916 tot 1918 is zij assistente van Husserl. In 1916 promoveerde zij summa cum laude tot doctor in de filosofie. Zij gaf inleidingscursussen aan studenten en publiceerde haar eerste geschriften. Zij had een oprechte drang om de zin van het menselijk leven te vinden en dit werd uiteindelijk een zoeken naar de waarheid. Waarom bestaat de mens? Wat is de zin van het leven? Een grote hulp bij deze vragen waren haar contacten met Prof. Husserl en prof. Max Scheler. Vooral haar omgaan met christelijke vrienden en haar contact met Reinach, haar studievriend, die in 1917 sneuvelde in Vlaanderen. Zij wilde zijn weduwe gaan troosten. Maar zij ondervond dat deze een grote kracht ervoer vanuit haar christelijk geloof. De geschriften van de H. Theresia van Avila gaven haar de uiteindelijke overtuiging dat ook zij christen moest worden. Zij liet zich dopen in de katholieke kerk van Bergzabern / Palz op 1 januari 1922. Van 1922 tot 1931 was zij lerares wetenschappelijke opvoedkunde en Duits aan het St. Magdalena instituut van de zusters Dominicanessen in Spiers. Haar activiteit als lerares werd gekenmerkt door haar rijke en sterke persoonlijkheid en haar geloofsovertuiging.
Haar opvoedingsmethode was doordrongen van een drang naar waarheid, goedheid, menselijkheid en hartelijkheid, maar ook van de waarde van de vrouw in haar tijd. In haar privé-leven was Edith eenvoudig, arm en onthecht. Vele uren bracht zij door in de kloosterkapel, diep verzonken in gebed. De H. Eucharistie was voor haar een dagelijkse noodzaak. In 1932 werd zij docente aan het Duitse instituut voor wetenschappelijke pedagogie in Münster. In 1933 mochten joden geen les meer geven aan scholen, zodat Edith haar beroep moest opgeven.
14 Oktober 1933 trad Edith in bij de Karmelietessen in Keulen. Zij had dit al in 1922 willen doen. Op 15 april 1934, bij haar inkleding, ontving zij de naam Teresia Benedicta a cruce: Teresia, gezegend door het kruis. Zij leidde een leven van gebed, stipte plichtsvervulling en nederigheid. Pasen, april 1938, legde zij haar eeuwige geloften af. Hetzelfde jaar, op 31 december, moest zij uitwijken naar Nederland, omdat de jodenvervolging in Duitsland te heftig werd. Door een bevriend arts werd zij over de grens gebracht naar de Karmel van Echt. Enige tijd later kwam ook zus Rosa, die na de dood van haar moeder in 1936 ook katholiek geworden was, naar Echt. Rosa werd portierster van het klooster.
In 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen en ook hier begon de jodenvervolging. Naar aanleiding van het voorlezen van een brief van de Nederlandse bisschoppen tegen de deportatie van de joden, werden Edith Stein en haar zus Rosa in Echt opgehaald door de Gestapo. Het was zondag 2 augustus 1942 omstreeks 17.00 uur. Op de Peyerstraat stond de overvalswagen. Edith en haar zus werden door twee soldaten met het geweer in aanslag van het klooster naar de Peyerstraat gebracht. Zij werden eerst naar Westerbork vervoerd en enkele dagen later naar Auschwitz. Op 9 augustus werden zij vergast bij het kamp Birkenau in een verbouwde boerderij, "Het Witte huis". Paus Johannes Paulus II verklaarde Edith Stein op 1 mei 1987 bij zijn bezoek aan Keulen zalig. Op 11 oktber 1998 werd zij te Rome heilig verklaard om een voorbeeld te zijn voor de moderne mens.
Uit het Katholiek Nieuwsblad van 3 augustus 2007:
Op 9 augustus1942 werden Edith Stem en haar zus Rosa vergast in het concentratiekamp Auschwitz. Ze waren een week eerder opgepakt in het klooster van de zusters karmelietessen in het Limburgse Echt. Daar hadden ze in 1938 hun toevlucht gezocht omdat ze als katholieken van joodse afkomst in hun geboorteland Duitsland niet meer veilig waren.
Na de Duitse inval in Nederland lieten de Duitsers de katholieke joden aanvankelijk met rust, maar nadat de Nederlandse bisschoppen in juli 1942 openlijk hadden geprotesteerd tegen de jodenvervolging, werden zij alsnog gedeporteerd. Edith Stem was afkomstig uit een orthodox joods gezin. Ze studeerde filosofie en haar filosofische zoektocht naar de waarheid bracht haar tot het katholieke geloof. Het lot dat zij moest ondergaan, zag zij als een offer voor haar joodse volk. Paus Johannes Paulus II verklaarde Edith Stem in 1998 heilig.
Aanvankelijk concentreerde de verering voor Edith Stem zich rond het klooster van de karmelietessen in Keulen. Vanuit Duitsland kwamen regelmatig bezoekers naar het klooster in Echt.
De aandacht voor haar in deze plaats kreeg een impuls bij de 25e herdenking van haar dood in 1967. Er werd toen in Echt een comité opgericht dat tegenwoordig als ‘Stichting Edith Stem Echt’ haar gedachtenis in haar laatste woonplaats levend wil houden.
Zoals elk jaar zijn ook nu haar sterfdag, 9 augustus, en de daarop volgende zondag, 12 augustus, herdenkingsdagen.
Op 9 augustus is er in de Sint Landricuskerk om 19.00 uur.
Na deze Mis is er gelegenheid het Trefpunt Edith Stem te bezoeken.
De heiligverklaring van Edith Stem in 1998 heeft ook in Echt de belangstelling voor haar doen toenemen. Een Edith Stein-route voert langs verschillende gedenkplaatsen in Echt. De route begint op de Nieuwe Markt en leidt naar het oorlogsmonument dat bij het stadhuis is opgericht ter nagedachtenis van alle oorlogsslachtoffers uit Echt. Vervolgens gaat het naar de Peyerstraat waar zich voor het huis met nummer 16 een gedenksteen in het trottoir bevindt. Op deze plek werden Edith en Rosa Stem door de Gestapo afgevoerd. Daarna voert de route naar het karmelklooster en naar de Edith Steinstraat aan de achterzijde ervan. De kapel is dagelijks geopend, maar het klooster zelf is niet toegankelijk. De zusters leven in strenge afzondering en buitenstaanders kunnen slechts de plaats zien van Edith Stem in de kapel en een kamertje bezoeken waar zij huishoudelijk werk deed. Op dit adres werden Edith en Rosa door de Gestapo gearresteerd.
Verderop staat bij de Sint-Landricuskerk een monument ter herinnering aan Edith Stem, In de kerk zelf bevindt zich een drieluik. Hierop is Edith Stein te zien, geflankeerd door twee heiligen die een grote rol speelden in haar leven: Teresia van Avila en Johannes van het Kruis. Eindpunt is het Trefcentrum Edith Stein waar een permanente expositie, een diapresentatie en een bibliotheek aan haar zijn gewijd.
De foto's van het monument.
Tot de volgende keer!
Waar het dan over gaat is een verrasing.
Ditmaal ben ik in het plaatsje Echt geweest, bij het monument ter herinnering aan Edith Stein.
Edith Stein, jodin, filosofe, bekeerling tot het katholieke geloof, karmelietes, werd geboren op 12 oktober 1891. Zij was het jongste kind van het joodse gezin van Siegfried Stein en Augusta Courant. Het gezin telde 11 kinderen, 4 kinderen stierven jong. Ediths vader overleed voordat zij 2 jaar oud was. Haar moeder was een zeer zakelijke vrouw met een mild hart. Energiek zette zij de zaak van haar man voort en had veel succes. Zij was zeer godsdienstig en leefde de joodse wet stipt na.
Edith was levenslustig en buitengewoon begaafd. Na de volksschool wil zij niet meer verder leren en gaat in 1911 naar haar zus Else in Hamburg. Hier verliest zij haar geloof in de God van haar Vaderen. Na haar terugkeer uit Hamburg volgde zij op aanraden van haar moeder het gymnasium in Breslau. In 1915 slaagde zij voor het eindexamen. Zij studeerde geschiedenis, germaanse letterkunde en psychologie aan de universiteit van Breslau. Van hieruit ging zij naar Göttingen om filosofie te studeren bij prof. Husserl. Vanaf 1916 tot 1918 is zij assistente van Husserl. In 1916 promoveerde zij summa cum laude tot doctor in de filosofie. Zij gaf inleidingscursussen aan studenten en publiceerde haar eerste geschriften. Zij had een oprechte drang om de zin van het menselijk leven te vinden en dit werd uiteindelijk een zoeken naar de waarheid. Waarom bestaat de mens? Wat is de zin van het leven? Een grote hulp bij deze vragen waren haar contacten met Prof. Husserl en prof. Max Scheler. Vooral haar omgaan met christelijke vrienden en haar contact met Reinach, haar studievriend, die in 1917 sneuvelde in Vlaanderen. Zij wilde zijn weduwe gaan troosten. Maar zij ondervond dat deze een grote kracht ervoer vanuit haar christelijk geloof. De geschriften van de H. Theresia van Avila gaven haar de uiteindelijke overtuiging dat ook zij christen moest worden. Zij liet zich dopen in de katholieke kerk van Bergzabern / Palz op 1 januari 1922. Van 1922 tot 1931 was zij lerares wetenschappelijke opvoedkunde en Duits aan het St. Magdalena instituut van de zusters Dominicanessen in Spiers. Haar activiteit als lerares werd gekenmerkt door haar rijke en sterke persoonlijkheid en haar geloofsovertuiging.
Haar opvoedingsmethode was doordrongen van een drang naar waarheid, goedheid, menselijkheid en hartelijkheid, maar ook van de waarde van de vrouw in haar tijd. In haar privé-leven was Edith eenvoudig, arm en onthecht. Vele uren bracht zij door in de kloosterkapel, diep verzonken in gebed. De H. Eucharistie was voor haar een dagelijkse noodzaak. In 1932 werd zij docente aan het Duitse instituut voor wetenschappelijke pedagogie in Münster. In 1933 mochten joden geen les meer geven aan scholen, zodat Edith haar beroep moest opgeven.
14 Oktober 1933 trad Edith in bij de Karmelietessen in Keulen. Zij had dit al in 1922 willen doen. Op 15 april 1934, bij haar inkleding, ontving zij de naam Teresia Benedicta a cruce: Teresia, gezegend door het kruis. Zij leidde een leven van gebed, stipte plichtsvervulling en nederigheid. Pasen, april 1938, legde zij haar eeuwige geloften af. Hetzelfde jaar, op 31 december, moest zij uitwijken naar Nederland, omdat de jodenvervolging in Duitsland te heftig werd. Door een bevriend arts werd zij over de grens gebracht naar de Karmel van Echt. Enige tijd later kwam ook zus Rosa, die na de dood van haar moeder in 1936 ook katholiek geworden was, naar Echt. Rosa werd portierster van het klooster.
In 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen en ook hier begon de jodenvervolging. Naar aanleiding van het voorlezen van een brief van de Nederlandse bisschoppen tegen de deportatie van de joden, werden Edith Stein en haar zus Rosa in Echt opgehaald door de Gestapo. Het was zondag 2 augustus 1942 omstreeks 17.00 uur. Op de Peyerstraat stond de overvalswagen. Edith en haar zus werden door twee soldaten met het geweer in aanslag van het klooster naar de Peyerstraat gebracht. Zij werden eerst naar Westerbork vervoerd en enkele dagen later naar Auschwitz. Op 9 augustus werden zij vergast bij het kamp Birkenau in een verbouwde boerderij, "Het Witte huis". Paus Johannes Paulus II verklaarde Edith Stein op 1 mei 1987 bij zijn bezoek aan Keulen zalig. Op 11 oktber 1998 werd zij te Rome heilig verklaard om een voorbeeld te zijn voor de moderne mens.
Uit het Katholiek Nieuwsblad van 3 augustus 2007:
Op 9 augustus1942 werden Edith Stem en haar zus Rosa vergast in het concentratiekamp Auschwitz. Ze waren een week eerder opgepakt in het klooster van de zusters karmelietessen in het Limburgse Echt. Daar hadden ze in 1938 hun toevlucht gezocht omdat ze als katholieken van joodse afkomst in hun geboorteland Duitsland niet meer veilig waren.
Na de Duitse inval in Nederland lieten de Duitsers de katholieke joden aanvankelijk met rust, maar nadat de Nederlandse bisschoppen in juli 1942 openlijk hadden geprotesteerd tegen de jodenvervolging, werden zij alsnog gedeporteerd. Edith Stem was afkomstig uit een orthodox joods gezin. Ze studeerde filosofie en haar filosofische zoektocht naar de waarheid bracht haar tot het katholieke geloof. Het lot dat zij moest ondergaan, zag zij als een offer voor haar joodse volk. Paus Johannes Paulus II verklaarde Edith Stem in 1998 heilig.
Aanvankelijk concentreerde de verering voor Edith Stem zich rond het klooster van de karmelietessen in Keulen. Vanuit Duitsland kwamen regelmatig bezoekers naar het klooster in Echt.
De aandacht voor haar in deze plaats kreeg een impuls bij de 25e herdenking van haar dood in 1967. Er werd toen in Echt een comité opgericht dat tegenwoordig als ‘Stichting Edith Stem Echt’ haar gedachtenis in haar laatste woonplaats levend wil houden.
Zoals elk jaar zijn ook nu haar sterfdag, 9 augustus, en de daarop volgende zondag, 12 augustus, herdenkingsdagen.
Op 9 augustus is er in de Sint Landricuskerk om 19.00 uur.
Na deze Mis is er gelegenheid het Trefpunt Edith Stem te bezoeken.
De heiligverklaring van Edith Stem in 1998 heeft ook in Echt de belangstelling voor haar doen toenemen. Een Edith Stein-route voert langs verschillende gedenkplaatsen in Echt. De route begint op de Nieuwe Markt en leidt naar het oorlogsmonument dat bij het stadhuis is opgericht ter nagedachtenis van alle oorlogsslachtoffers uit Echt. Vervolgens gaat het naar de Peyerstraat waar zich voor het huis met nummer 16 een gedenksteen in het trottoir bevindt. Op deze plek werden Edith en Rosa Stem door de Gestapo afgevoerd. Daarna voert de route naar het karmelklooster en naar de Edith Steinstraat aan de achterzijde ervan. De kapel is dagelijks geopend, maar het klooster zelf is niet toegankelijk. De zusters leven in strenge afzondering en buitenstaanders kunnen slechts de plaats zien van Edith Stem in de kapel en een kamertje bezoeken waar zij huishoudelijk werk deed. Op dit adres werden Edith en Rosa door de Gestapo gearresteerd.
Verderop staat bij de Sint-Landricuskerk een monument ter herinnering aan Edith Stem, In de kerk zelf bevindt zich een drieluik. Hierop is Edith Stein te zien, geflankeerd door twee heiligen die een grote rol speelden in haar leven: Teresia van Avila en Johannes van het Kruis. Eindpunt is het Trefcentrum Edith Stein waar een permanente expositie, een diapresentatie en een bibliotheek aan haar zijn gewijd.
De foto's van het monument.
Tot de volgende keer!
Waar het dan over gaat is een verrasing.
-
Panzer5
- Lid
- Berichten: 365
- Lid geworden op: 02 aug 2009, 12:03
- Locatie: Leeuwarden
-
Westwall
- Lid
- Berichten: 954
- Lid geworden op: 20 okt 2008, 15:23
Re: Stefan op pad.
Interessant verslag Stefan. Dit verhaal heb ik nog nooit gehoord!
groeten,
Westwall
Dit verhaal heb ik nog nooit gehoord! groeten,
Westwall
-
Richard1976
- Lid
- Berichten: 467
- Lid geworden op: 14 apr 2005, 18:40
- Locatie: Roermond
- Contacteer:
-
Stefan
- Lid
- Berichten: 1606
- Lid geworden op: 23 jan 2007, 19:13
Re: Stefan op pad.
Helaas een beetje drukte met school, werk en andere hobbys is het me niet meer gelukt om nog verslagen te maken.Richard1976 schreef:Nog eens op pad geweest? In Roermond zijn ook nog diverse monumenten
Zodra ik weer een beetje tijd heb, zal ik dit zeker weten weer terug op pakken!
-
Stefan
- Lid
- Berichten: 1606
- Lid geworden op: 23 jan 2007, 19:13
Re: Stefan op pad.
Na dik een jaar een klein beetje inactief te zijn geweest op dit forum, ben ik weer terug.
Ik heb in die tijd 2 plaatsen bezocht, waaronder ik een reis naar Normandie en Calais heb ondernomen, en ik hebt het Soldatenfriedhof in Lommel bezocht.
Verslag en foto's volgen zsm.
Ik heb in die tijd 2 plaatsen bezocht, waaronder ik een reis naar Normandie en Calais heb ondernomen, en ik hebt het Soldatenfriedhof in Lommel bezocht.
Verslag en foto's volgen zsm.