15 December 1944
Hauptfeldwebel Schwalbe geeft de bevelen aan Zugführer Schmidt en Gruppenführer Zuckerbauch. Net als in '44 was het weer op de eerste dag van het offensief voor ons erg slecht. Regenachtig en +/- 0 graden. De modder zorgde ervoor dat de wegen voor onze kubel haast onbegaanbaar werden.
De leden van een van de gruppen delen hun sigaretten en nemen het moment rust voordat de gehele zug verder gaat. De Grenadieren voelen aan dat er iets gaat gebeuren, maar wat weten ze nog niet.
De jonge Volksgrenadier Rudolf Ochse, goed uitgerust maar met een bezorgde blik. Zijn gedachten zijn bij zijn familie ver weg. Ook al werden ze uitgerust met nieuwe uniformen en wapens hadden de jonge rekruten angst voor het komende offensief. Het was de taak van de Gruppenführer het moraal van de manschappen hoog te houden. Hij stuurt Rudolf Ochse en Theodor Voss uit om 1 km naar voren te stoten om het terrein te inspecteren.
Gruppenführer Zuckerbauch, zijn taak was zijn manschappen het gevecht in te leiden en overzicht te houden. Hij gaf de invulling aan de orders die de Zugführer geeft. Deze stelt een doel, een tijd en een plaats. Hoe dit doel behaald word ligt aan de Gruppenführer, hij beslist langs welke route ze dit doen, welke indeling en welke tactiek gebruikt word. In vergelijking met normale Grenadiers hebben is hij tevens uitgerust met de volgende uitrustingsstukken:
Machinepistool ( hier een Beretta MAB38A, meestal een mp40 )
Fluit
Verrekijker
Kompas
Vroeger in de oorlog droeg de Gruppenführer ook een draadschaar, maar deze zie je met de loop van de tijd steeds minder.
Attributen die je (maar niet altijd) ook bij Gruppenführer aan kunt treffen:
Pistool met holster
Kaartentas
De Stellvertreter, de plaatsvervangende Gruppenführer. Zijn taak is aan de uiterste zijde van de gruppe lopen, en ervoor te zorgen dat niemand achter blijft. Wanneer de Gruppenführer gewond raakte of sneuvelde was het zijn taak de gruppe over te nemen. Semi-automatische wapens werden meestal uitgereikt aan de ervaren frontsoldaten, welke in de gruppe ook snel Gruppenführer of Stellvertreter werden. De Gruppenführer en Stellvertreter zijn uitgerust met semi/ automatische vuurwapens omdat zij in geval van nood snel dekkingsvuur moeten kunnen geven.
Theodor "Schnelle" Voss keert terug, hij brengt bericht uit aan de Zugführer en verteld van de Amerikaanse stellingen zie ze gezien hebben. Tussen de linies zit ongeveer 1.5 km, echter was er door het dichte bos een zichtsveld van ongeveer 100/250 meter.
De Zugtrupp, een kleine gruppe welke bestaat uit een Funker met feldfernsprecher, kabeltrekker, Melder en een kränkenträger. Géén Sanitäter, dat waren verplegers/chirurgen, de Kränkenträger brachten de gewonden naar de Sanitäter. Kränkenträger bezaten een basis aan medische kennis om bv een bloeding te stoppen. Sanitäter waren "te duur" om voor aan het front ingezet te worden aangezien ze schaars waren.
Leutnant Neumann hoorde van de spahtrupp die naarvoren gestuurd is. Hij keurt het af en beveelt niet weer ongevraagd naar voren te stoten. Dit omdat we volgens hem de "spitze" van een groot offensief zouden zijn. Hij legt zijn Zug- en Gruppenfühers uit wat de bedoeling is. De volgende dag zou het offensief van start gaan. Hij geeft het bevel om in "stellung" te blijven.
"Ohne MG, Keine Armee!"
MG-schutze #2 (Lader) Hans Krug zegt dat hij iets ziet bewegen. Zijn melding is kort maar duidelijk: "500 meter, auf der weg, fahrzeug"
MG-schutze #1 kijkt zijn Gruppenführer vragend aan, hij heeft zich klaargemaakt om te vuren.
Gruppenführer Michal Karpinski bekijkt het tafereel door zijn verrekijker. Hij ziet dat het een Amerikaanse jeep is, maar beveelt pas te schieten wanneer ze ons zien. Michal is een van de "vrijwillige" Polen, waarvan meer dan een kwart van de Volksgrenadier-divisionen uit bestonden.
De Jeep beweegt zich meer richting onze linies, ontdekking zou een slecht begin van het offensief kunnen betekenen.
"20 Schuss, Feuer Frei!"
De MG schützen lossen 20 schoten in de verte en zoeken weer dekking. De Jeep is doorzeefd, en zijn bemanningsleden zijn gedood. Men duikt weer terug in dekking om verder gezien te worden.
Foto's door J.T. Bruyn
"RAAK!" Een van de Grenadieren heeft met zijn Panzerfaust een halftrack geraakt. Het achterste pantser is doorboord, maar de chauffeur weet zichzelf naar achter zijn eigen linies te rijden.
