Eetbare onkruiden in de hongerwinter
- asjemenou
- Moderator & Beste Avatar 2009
- Berichten: 4872
- Lid geworden op: 26 apr 2005, 16:35
- Gegeven: 55 keer
- Ontvangen: 99 keer
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
De nood maakt mensen vindingrijk. En dit gold zeker voor de hongerwinter. Vandaag de dag is het voor ons moeilijk voor te stellen wat voedselschaarste/hongersnood is.
We kunnen immers alles kant-en-klaar verkrijgen in de supermarkt. Stel je eens voor dat deze "groot kruidenier" zou wegvallen. Het zou betekenen dat jezelf weer je brood moet gaan bakken, soep moet gaan koken of zelf zou moeten gaan slachten. De oudere generatie zou hier waarschijnlijk iets minder moeite mee hebben dan de jongere "patat" generatie.
Zo ben ik meerdere malen in Oost-Europa geweest. Wat mij in deze landen opviel was dat de mensen daar nog steeds dichterbij de natuur staan dan wij. Ik heb daar genoeg mensen gezien, die bij hun buitenhuisje (Datsja) ook een moestuintje hadden. Ook heb ik gezien hoe vele mensen daar naar het bos gingen om bepaalde bosvruchten en paddenstoelen te plukken. Zo ben ik in Bulgarije eens bij iemand thuis geweest die allerlei kruiden droogde, die ze zelf in het bos geplukt had. Blijkbaar was de kennis hiervan bij haar aanwezig. Ik denk dat ten tijde van WOII deze kennis bij veel mensen in Nederland ook nog wel aanwezig was.
Het is inderdaad lastig om groente te verbouwen op een balkonnetje "drie hoog achter" op een flat in de grote stad. Mensen die nog iets van een tuin of erf hadden zouden het geprobeerd kunnen hebben. Wat men toen ook nog veel deed was groenten en fruit inmaken (wekken) in glazen potten zodat men deze wekgroenten in de winter nog kon eten.
Als er ergens iets eetbaars te halen viel dan was dit inderdaad ook in een mum van tijd bij iedereen bekend. Aan je bron moest je dan ook niet teveel ruchtbaarheid geven. Je hebt het al over ruilen. Ruilhandel bestond toen ook zeer zeker. Etenswaren werden soms tegen absurde prijzen geruild.
Interessant om te vernemen dat je in de Verenigde Staten koffiechichorei/koffiestroop kunt kopen. Zouden Nederlandse immigranten van vlak na de oorlog dit product daar geïntroduceerd hebben? De Nederlandse firma Buisman, die koffiestroop e.d. fabriceerde, gaf als reclamestunt elke vertrekkende Nederlandse emigrant zo'n busje "Buisman" mee. De firma Buisman hoopte zo haar afzetmarkt te kunnen vergroten.
We kunnen immers alles kant-en-klaar verkrijgen in de supermarkt. Stel je eens voor dat deze "groot kruidenier" zou wegvallen. Het zou betekenen dat jezelf weer je brood moet gaan bakken, soep moet gaan koken of zelf zou moeten gaan slachten. De oudere generatie zou hier waarschijnlijk iets minder moeite mee hebben dan de jongere "patat" generatie.
Zo ben ik meerdere malen in Oost-Europa geweest. Wat mij in deze landen opviel was dat de mensen daar nog steeds dichterbij de natuur staan dan wij. Ik heb daar genoeg mensen gezien, die bij hun buitenhuisje (Datsja) ook een moestuintje hadden. Ook heb ik gezien hoe vele mensen daar naar het bos gingen om bepaalde bosvruchten en paddenstoelen te plukken. Zo ben ik in Bulgarije eens bij iemand thuis geweest die allerlei kruiden droogde, die ze zelf in het bos geplukt had. Blijkbaar was de kennis hiervan bij haar aanwezig. Ik denk dat ten tijde van WOII deze kennis bij veel mensen in Nederland ook nog wel aanwezig was.
Het is inderdaad lastig om groente te verbouwen op een balkonnetje "drie hoog achter" op een flat in de grote stad. Mensen die nog iets van een tuin of erf hadden zouden het geprobeerd kunnen hebben. Wat men toen ook nog veel deed was groenten en fruit inmaken (wekken) in glazen potten zodat men deze wekgroenten in de winter nog kon eten.
Als er ergens iets eetbaars te halen viel dan was dit inderdaad ook in een mum van tijd bij iedereen bekend. Aan je bron moest je dan ook niet teveel ruchtbaarheid geven. Je hebt het al over ruilen. Ruilhandel bestond toen ook zeer zeker. Etenswaren werden soms tegen absurde prijzen geruild.
Interessant om te vernemen dat je in de Verenigde Staten koffiechichorei/koffiestroop kunt kopen. Zouden Nederlandse immigranten van vlak na de oorlog dit product daar geïntroduceerd hebben? De Nederlandse firma Buisman, die koffiestroop e.d. fabriceerde, gaf als reclamestunt elke vertrekkende Nederlandse emigrant zo'n busje "Buisman" mee. De firma Buisman hoopte zo haar afzetmarkt te kunnen vergroten.
Ga serieus om met het WOII forum. Dan houden we het forum voor alle leden interessant!
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
In theorie kan het zeker zo zijn dat sugar siroop geinspireerd was op wat emigranten meebrachten maar ik heb jammer genoeg geen buisman producten hier gevonden. Ik zou denken dat zulke antieke Buisman blikjes wel ergens te vinden zouden zijn maar zelfs op ebay heb ik die niet gevonden...
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
De “koffijstroop” van Buisman is nog steeds verkrijgbaar al is Buisman wel met haar tijd meegegaan. Het authentieke blikje is ingeruild voor een glazen potje.
Hieronder een stukje over de geschiedenis van Buisman:
Koffieschaarste
Eind negentiende eeuw was koffie erg schaars. Napoleon had het Europese continent namelijk verboden om handel met Engeland te voeren. Door dit continentale stelsel werden ook de koloniale producten als thee en koffie die Engeland exporteerde duur. Men zocht zijn toevlucht daarom in een goedkope vervanger van koffie: cichorei. Ook toen echte koffie weer volop beschikbaar kwam, bleef men cichorei gebruiken als koffietoevoegsel. Pure koffie bleef immers een dure aangelegenheid. Ondertussen gingen koffiebranders op zoek naar een meer smaakvolle vervanger van de bittere cichorei. Het branden van suiker (de ‘koffijstroop’) bleek dé oplossing.
Ook Herman Buisman maakte deze ‘koffijstroop’. Het was echter zijn zoon Roelof die het recept perfectioneerde. Hij experimenteerde eindeloos met ingrediënten in een tot laboratorium omgebouwd tuinhuisje. Na ontelbare proeven slaagde hij erin een gebrande suiker te maken van ongekend zuivere kwaliteit die bovendien oplosbaar was in water. Zijn ‘Buisman Gebrande Suiker’ werd een succes en Buisman een begrip.
Tegenwoordig kennen we deze ‘Buisman Gebrande Suiker’ als…. Buisman Aroma. Het recept is nog steeds vrijwel gelijk aan dat van Roelof Buisman. Ondanks het feit dat de kwaliteit van koffie nu uitstekend is, wordt Buisman Aroma nog steeds gebruikt. Veel mensen kunnen de lekkere, pittige en volle koffiesmaak die de koffie dankzij Buisman Aroma krijgt niet missen. Anno 2009 is Buisman Aroma nog steeds “the finishing touch” voor menig kopje koffie.
• 1867: Uitvinding van Buisman ‘koffijstroop’, later geperfectioneerd door Roelof Buisman tot Buisman Gebrande Suiker.
• 1905: Het einde van de verkoop in papieren puntzakjes, en de introductie van het bekende blauwe busje van Buisman.
• 1968: Introductie van snelfilter Buisman Aroma in glazen potjes.
• 1990: Introductie van Buisman Royal Aroma in glazen potjes en …het einde van het karakteristieke blauwe busje.
Het glazen potje Buisman is verkrijgbaar bij vele supermarkten. Op de website http://www.tijdvooreenbuisman.nl kun je hier meer informatie over vinden.
Hieronder een stukje over de geschiedenis van Buisman:
Koffieschaarste
Eind negentiende eeuw was koffie erg schaars. Napoleon had het Europese continent namelijk verboden om handel met Engeland te voeren. Door dit continentale stelsel werden ook de koloniale producten als thee en koffie die Engeland exporteerde duur. Men zocht zijn toevlucht daarom in een goedkope vervanger van koffie: cichorei. Ook toen echte koffie weer volop beschikbaar kwam, bleef men cichorei gebruiken als koffietoevoegsel. Pure koffie bleef immers een dure aangelegenheid. Ondertussen gingen koffiebranders op zoek naar een meer smaakvolle vervanger van de bittere cichorei. Het branden van suiker (de ‘koffijstroop’) bleek dé oplossing.
Ook Herman Buisman maakte deze ‘koffijstroop’. Het was echter zijn zoon Roelof die het recept perfectioneerde. Hij experimenteerde eindeloos met ingrediënten in een tot laboratorium omgebouwd tuinhuisje. Na ontelbare proeven slaagde hij erin een gebrande suiker te maken van ongekend zuivere kwaliteit die bovendien oplosbaar was in water. Zijn ‘Buisman Gebrande Suiker’ werd een succes en Buisman een begrip.
Tegenwoordig kennen we deze ‘Buisman Gebrande Suiker’ als…. Buisman Aroma. Het recept is nog steeds vrijwel gelijk aan dat van Roelof Buisman. Ondanks het feit dat de kwaliteit van koffie nu uitstekend is, wordt Buisman Aroma nog steeds gebruikt. Veel mensen kunnen de lekkere, pittige en volle koffiesmaak die de koffie dankzij Buisman Aroma krijgt niet missen. Anno 2009 is Buisman Aroma nog steeds “the finishing touch” voor menig kopje koffie.
• 1867: Uitvinding van Buisman ‘koffijstroop’, later geperfectioneerd door Roelof Buisman tot Buisman Gebrande Suiker.
• 1905: Het einde van de verkoop in papieren puntzakjes, en de introductie van het bekende blauwe busje van Buisman.
• 1968: Introductie van snelfilter Buisman Aroma in glazen potjes.
• 1990: Introductie van Buisman Royal Aroma in glazen potjes en …het einde van het karakteristieke blauwe busje.
Het glazen potje Buisman is verkrijgbaar bij vele supermarkten. Op de website http://www.tijdvooreenbuisman.nl kun je hier meer informatie over vinden.
- Erik
- Beheerder
- Berichten: 5187
- Lid geworden op: 20 aug 2004, 21:52
- Locatie: Veluwe
- Gegeven: 7 keer
- Ontvangen: 51 keer
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
Niet alleen in de VS is cichorei te koop als koffie, ook in Nederland is het verkrijgbaar. O.a. het merk 'Bambu' verkoopt een surrogaatkoffie waarin veel cichorei is verwerkt. Zolang er nog gewone koffie voorhanden, houd ik het maar daar bij.
Vrijwel alles kun je opeten in de natuur, hoewel sommige dingen maar 1 keer!
Zou je meer willen weten, koop dan het boek "S.A.S. Survival Handboek". Geen moeilijke "special forces silent killing technics" maar echt overleven in de wildernis (maar ook wat te doen na rampen, kernexplosies, etc. etc.) Hierin staan de meest voorkomende planten genoemd die je overal kan vinden, met hun toepassingen (om op te eten, maar ook om te dienen als geneeskrachtige toestand e.d.) Kopenswaardig!
(Ook handig: hoe slacht ik mijn kat! Ze werden in de oorlog inderdaad gegeten. Het Utrechts heeft het dan over 'dakhaas')
Vrijwel alles kun je opeten in de natuur, hoewel sommige dingen maar 1 keer!
Zou je meer willen weten, koop dan het boek "S.A.S. Survival Handboek". Geen moeilijke "special forces silent killing technics" maar echt overleven in de wildernis (maar ook wat te doen na rampen, kernexplosies, etc. etc.) Hierin staan de meest voorkomende planten genoemd die je overal kan vinden, met hun toepassingen (om op te eten, maar ook om te dienen als geneeskrachtige toestand e.d.) Kopenswaardig!
(Ook handig: hoe slacht ik mijn kat! Ze werden in de oorlog inderdaad gegeten. Het Utrechts heeft het dan over 'dakhaas')
BSM Williams in <it ain't half hot, mon>:
"Oh dear. How sad. Never mind."
"Oh dear. How sad. Never mind."
-
- Lid
- Berichten: 258
- Lid geworden op: 04 okt 2009, 20:53
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
Er zijn nog steeds wel mensen die hun "eetbare planten" uit de natuur halen.
Mocht je dit willen gaan doen vermijd dan planten die in de berm groeien.
Dit ivm uitstoot van uitlaatgassen van de auto's (loodvergiftiging).
grt Men of Valor
Mocht je dit willen gaan doen vermijd dan planten die in de berm groeien.
Dit ivm uitstoot van uitlaatgassen van de auto's (loodvergiftiging).
grt Men of Valor
Voorheen bekend als Rinke Feenstra op dit forum.
-
- Lid
- Berichten: 121
- Lid geworden op: 13 jan 2011, 16:12
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
Hallo,
weet iemand waar ik zo,n boekje kan kopen?
mvg
Jeroen
weet iemand waar ik zo,n boekje kan kopen?
mvg
Jeroen
- Erik
- Beheerder
- Berichten: 5187
- Lid geworden op: 20 aug 2004, 21:52
- Locatie: Veluwe
- Gegeven: 7 keer
- Ontvangen: 51 keer
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
Jeroen, even naar Bol.com! Zoek op "SAS survival handboek", de schrijver is John Wiseman, het is indertijd uitgegeven door kosmos. Het is overigens geen 'boekje' (hoewel er ook een rugzakuitgave is) maar een vlot geschreven "Woudlopers handboek" van Kwik, Kwek en Kwak. Zeer de moeite waard!jeroen1999 schreef:Weet iemand waar ik zo,n boekje kan kopen?
BSM Williams in <it ain't half hot, mon>:
"Oh dear. How sad. Never mind."
"Oh dear. How sad. Never mind."
-
- Lid
- Berichten: 121
- Lid geworden op: 13 jan 2011, 16:12
- Erik
- Beheerder
- Berichten: 5187
- Lid geworden op: 20 aug 2004, 21:52
- Locatie: Veluwe
- Gegeven: 7 keer
- Ontvangen: 51 keer
Re: Eetbare onkruiden in de hongerwinter
Dát zijn wel de leuke werkjes! Waarom reproduceert niemand zoiets? Met name burger-living historygroepen die de bezettingstijd 'doen' zouden dit goed kunnen gebruiken!
BSM Williams in <it ain't half hot, mon>:
"Oh dear. How sad. Never mind."
"Oh dear. How sad. Never mind."