Duitse oorlogsgravendienst ontdekt jaarlijks nog tienduizend

[yente]

Ik las dit artikel:

Duitse oorlogsgravendienst ontdekt jaarlijks nog tienduizenden oorlogsdoden
Ook bijna 70 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog is het lot van tienduizenden Duitsers onopgehelderd.
Alleen al vorig jaar heeft de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge, de Duitse orlogsgravendienst, bijna 42.300 graven vooral in Oost-Europa geopend en de doden geborgen. Bijna een derde van hen kon geïdentificeerd worden. Dat deelde de organisatie donderdag in Kassel mee. Duizenden families hebben daarmee eindelijk zekerheid over de plaats en het graf van hun gesneuvelde of vermiste verwanten gekregen.

Sinds 1992 zijn in totaal ongeveer 760.000 graven geopend en de doden naar centrale begraafplaatsen overgebracht. De Volksbund handelt in opdracht van de Duitse regering en onderhoudt naar eigen zeggen momenteel meer dan 830 kerkhoven in 45 landen. Daar rusten meer dan 2,5 miljoen doden uit de Tweede Wereldoorlog. De zoektocht naar graven met oorlogsslachtoffers wordt nog steeds voortgezet.

Zie: http://www.zita.be/nieuws/buitenland/22 ... doden.html

Maar worden er echt nog zoveel doden per jaar gevonden?
Mvg Yente

[Erik]

Maar worden er echt nog zoveel doden per jaar gevonden?
Mvg Yente

Ja, dat denk ik wel. Vorig jaar was er op de Duitse zender een programma over de Fuersorgedienst waarin ze opgravingen lieten zien. Je praat dan niet over een veldgraf, of een loopgraaf met vijf restanten, maar over verzamellocaties waar bataljons (!!) liggen begraven! Dat is echt enorm! Ik denk dat het getal van 42.000 reeel is. Hoewel dat wel een topjaar is (als je over een 'topjaar' mag spreken)

[davy]

Die cijfers zullen inderdaad wel kloppen.
Na de oorlog vernielden de Russen zowat alle verzamelkerkhoven; met de bulldozer erover, omploegen en bomen plaatsen.
Die doden zijn zo jaren 'vergeten', en sinds 1991 worden die nu terug opgegraven en deftig begraven.
Dit waren echt begraafplaatsen met duizenden doden die dikwijls nog gekend waren bij de bevolking en bij de overheid.
Bij ons in België en Nederland vinden ze soms ook nog beenderen, eerder toevallig, bv. bij wegenwerken, maar wel op veel kleinere schaal.
In Lommel hebben ze vorig jaar in juni nog resten van 6 soldaten begraven.

[platoz]

Dat die aantallen nog zo groot zijn, daar schrik ik ook wel even van, maar ik wist wel dat heel veel families nooit uitsluitsel hebben gekregen over hun naasten.

Ik weet zelf van een Duits echtpaar waarvan de man ook niet weet waar zijn vader gestorven is. Hij was zelf 3 jaar oud en zijn vader vocht als begin twintiger als dienstplichtige in de Wehrmacht. In 1944 vocht hij in Joegoslavië tegen de partizanen en het enige wat de familie ooit gehad heeft was een telegram dat hij daar (waarschijnlijk) gesneuveld is. Hoe en wat werd niet meegedeeld. Zelfs niet waar hij was gestorven. Zijn lichaam was namelijk nooit gevonden, dus officieel wordt het dan "Missing in Action". Zijn vrouw had nog tot ver in de jaren '50 de hoop dat hij nog terug zou komen uit een Russisch gevangenkamp. Wat maar aangeeft hoe weinig informatie over veel soldaten ter beschikking kwam. En ik denk maar zo dat er zo nog wel meer tienduizenden families in deze onwetendheid hebben gezeten. Nu deze man zelf al in de zeventig is, heeft hij zich erbij neergelegd dat hij het lot van zijn vader nooit zal kunnen achterhalen. Het is dan goed om te weten dat er in ieder geval nog een organisatie bestaat die deze soldaten toch nog een waardige rustplaats kan geven.

[jurgen]

Ongeveer een miljoen Wehrmachtsoldaten zijn tot op de dag van vandaag vermist. Over wat er met hen gebeurt kan zijn, is al heel wat gediscussieerd. Ze zouden gedurende de laatste chaotische maanden gesneuveld kunnen zijn. Er zijn ook boeken die beweren dat in de Rheinwiesenlager en in het algemeen in Amerikaanse en Franse krijgsgevangenkampen honderdduizenden Duitse soldaten omkwamen maar naar alle waarschijnlijkheid kwamen veruit de meester onder hen om het leven tijdens krijgsgevangenschap, dwangarbeid, aan ziekte en ondervoeding of executie in de Sovjet-Unie.

Meer dan 2 miljoen Duitsers die in de Tweede Wereldoorlog sneuvelden of 'verdwenen', hebben geen bekend graf. Alleen al in krijgsgevangenschap in de Sovjet-Unie kwamen meer dan een miljoen Duitsers om, hoewel de officiële Russische cijfers slechts van 363.000 spreken. Bij deze laatsten is wel bekend dat ze gestorven zijn, maar waar hun graf zich bevindt is ook vandaag meestal niet bekend.

[yente]

Probeert men nu ook nog nabestaanden te vinden?
Zo ja, hebben ze dan DNA stalen ofzo van alle families die een soldaat vermist hebben? Wat ik betwijfel.
Mvg Yente

[Erik]

Zo ja, hebben ze dan DNA stalen ofzo van alle families die een soldaat vermist hebben? Wat ik betwijfel.

Waarom zou je dat willen? Het aanhouden van een DNA-archief ligt erg gevoelig en terecht.
Op het moment dat een vermoeden van de identiteit van een aangetroffen soldaat bestaat kan er DNA worden afgenomen bij de vermoedelijke familie(s). Dat is iets wat sporadisch al gebeurd, vorig jaar zelfs met persoonsrestanten uit de 1e wereldoorlog (het betrof de Australiers in een veldgraf bij, ik dacht, Zonnebeke in de buurt) en met succes!
DNA is niet iets als een registratienummer, waarop je een computerprogramma kunt 'loslaten' en 12 seconden later het archief doorgezocht kan hebben. Het is, ook in tijd gezien, ondoenlijk om van een miljoen soldaten het DNA te vergelijken met dat wat aangetroffen is in een (veld)graf. Je moet echt al een sterk vermoeden hebben wie het zou kunnen zijn en daarvan de familie opsporen. Dan werkt het.

[yente]

Dus er zijn veel families die niets weten over hun vermist familielid terwijl deze al mogelijk gevonden en herbegraven is?
Ik snap ook wel dat zo'n grote DNA database zeer moeilijk is. Het is idd. gemakkelijker om bij een vermoeden, het DNA van de soldaat te vergelijken met een familie en dan kijken of er merkers of SNP's overeen komen.