Hoe is het woord mof ontstaan?

[Tim101]

Hallo, ik heb een vraagje. Hoe is het woord Mof eigenlijk ontstaan? In de dikke van Dale staat gewoon Duitser...

[Brianlinden]

Het woord mof komt uit de latere Middeleeuwen voor als scheldwoord en kan ontleend zijn aan het woord muff, een knorrepot, onbeleefd, ongemanierd mens!

[Roel R.]

Een andere vertelling is dat het afkomt van Mensche Ohne freunde, wat is daarvan waar?

[Brianlinden]

Een andere vertelling is dat het afkomt van Mensche Ohne freunde, wat is daarvan waar?

Als die van jouw klopt heb ik het al jaren mis

[Jurryt]

Ik denk dat er gewoon veel betekenissen voor zijn. Het is net als chat taal. Nieuw woordje weet de vo;lgende dag iedereen. Iemand zei mof en meteen weten vele mensen het (bij wijze van spreken...)

[Dodo]

Het woord mof komt uit de latere Middeleeuwen voor als scheldwoord en kan ontleend zijn aan het woord muff, een knorrepot, onbeleefd, ongemanierd mens!

jep, dat dacht ik ook! (heel zeker)

[KevinP]

Waarom werden de Duitsers in de oorlog moffen genoemd?

Paul Dorland, Baarn

Volkeren zijn inventief in het verzinnen van scheldnamen, zo leert een kleine rondgang langs buitenlandse kennissen. De Britten noemen de Duitsers ‘Jerry’, de Amerikanen en Australiërs noemen hen ‘Krauts’, de Fransen ‘Boche’. Even dacht ik dat Duitsers minder schelderig waren. Maar het Goethe Instituut weet desgevraagd dat in het Duits de Britten ‘Tommy’ heten, Amerikanen ‘Yankees’ of ‘Ami’s’, Nederlanders ‘Käseköpfe’, Italianen ‘Spaghettis’, en Russen ‘Ivans’. Het schelden is dus Europees in evenwicht.

Veel lezers voeren dit soort terminologie terug op de Tweede Wereldoorlog. Maar veel scheldnamen zijn al ouder. ‘De bijnaam mof wordt al in de zestiende eeuw gebruikt’, weet Peter Hofstra (Utrecht). ‘Het komt van Muff, nog steeds een Duits woord voor een chagrijnig persoon.’
Volgens Bas Gobets is het verwant met het Middelnederlandse woord ‘moffelen’, ‘een grote mond opzetten’. Dat is waarschijnlijk een letterlijke vertaling van het woord ‘Germaan’. ‘De oorsprong daarvan ligt vermoedelijk in het Oud-Ierse gairm of het Welsh garm dat schreeuwen of roepen betekent. 'Germaan” betekent dus schreeuwer.’
‘Vooral in de Gouden Eeuw werd er veel gescholden’, schrijft Hofstra. ‘Duitse gastarbeiders voorzagen toen in onze vraag naar goedkope arbeid. Uit die tijd is een aantal “moffenkluchten” overgebleven, waarin de Duitsers als onbeschaafde wezens werden neergezet. De term 'mof' kreeg in het westen van Nederland al snel een bredere betekenis. Iedereen die 'voorbij Zwolle' woont, werd 'mof' genoemd. De Tweede Wereldoorlog heeft de betekenis van het woord 'mof' weer aangescherpt.’

Overgenomen uit Intermediair, 11 maart 2004

[Jurryt]

Interessant Kevin!
Toch, zodra je het woord MOF leest, denk je niet aan onbeschaafde wezen, denk je meteen aan een Duitser uit de WO2....
Maar heel interessant om het te weten!

[Dodo]

ik denk altijd aan een onbeschaafde duitsers

Maar een onbeschaafde mof is weer 2x hetzelfde

[ironmarc]

interessant stukkie kevin

[Tim101]

Iedereen thanx!

[junior]

Alssok: Marine Ohne Fahrzeug.

[marloes]

"Volkeren zijn inventief in het verzinnen van scheldnamen, zo leert een kleine rondgang langs buitenlandse kennissen. De Britten noemen de Duitsers ‘Jerry’, de Amerikanen en Australiërs noemen hen ‘Krauts’, de Fransen ‘Boche’. Even dacht ik dat Duitsers minder schelderig waren. Maar het Goethe Instituut weet desgevraagd dat in het Duits de Britten ‘Tommy’ heten, Amerikanen ‘Yankees’ of ‘Ami’s’, Nederlanders ‘Käseköpfe’, Italianen ‘Spaghettis’, en Russen ‘Ivans’. Het schelden is dus Europees in evenwicht.
Veel lezers voeren dit soort terminologie terug op de Tweede Wereldoorlog. Maar veel scheldnamen zijn al ouder. ‘De bijnaam mof wordt al in de zestiende eeuw gebruikt’, weet Peter Hofstra (Utrecht). ‘Het komt van Muff, nog steeds een Duits woord voor een chagrijnig persoon.’
Volgens Bas Gobets is het verwant met het Middelnederlandse woord ‘moffelen’, ‘een grote mond opzetten’. Dat is waarschijnlijk een letterlijke vertaling van het woord ‘Germaan’. ‘De oorsprong daarvan ligt vermoedelijk in het Oud-Ierse gairm of het Welsh garm dat schreeuwen of roepen betekent. 'Germaan” betekent dus schreeuwer.’
‘Vooral in de Gouden Eeuw werd er veel gescholden’, schrijft Hofstra. ‘Duitse gastarbeiders voorzagen toen in onze vraag naar goedkope arbeid. Uit die tijd is een aantal “moffenkluchten” overgebleven, waarin de Duitsers als onbeschaafde wezens werden neergezet. De term 'mof' kreeg in het westen van Nederland al snel een bredere betekenis. Iedereen die 'voorbij Zwolle' woont, werd 'mof' genoemd. De Tweede Wereldoorlog heeft de betekenis van het woord 'mof' weer aangescherpt.’ "

[Dodo]

enkele berichten hierboven stond dit ook al

[marloes]

oh ja!
oops