Een vergeten Belg
Nadat Jean de Sélys het college de rug toekeerde vond hij zijn roeping in de militaire spirit en moraal.
Toen hij bij de Gidsen tot officier promoveerde werd hij gemobiliseerd bij de slag aan het Albertkanaal.
De capitulatie die er kwam na amper achttien dagen bracht zijn patriottisme en strijdlust niet in het gedrang.
Hij droomde om vanuit Engeland de bezetter te belagen en bezorgde zich gedurfd een lift op een Duitse tank.
Nabij Duinkerken sprong hij van het Kampfkanon en sloop door de gevechtslinies naar het strand.
Hij bereikte er heelhuids een Brits Expeditiebataljon en slaagde via De Panne in zijn tocht naar de overkant.
De vorming van een Belgisch leger in onbezet gebied lokte hem snel terug naar Zuid-Franse contreien.
De Wapenstilstand van Compiègne deed die hoop teniet en de luitenant vluchtte naar Gibraltar via Marseille.
In Marokko trof hij enkele belgische piloten en zocht met hen een vluchtlijn naar Londen.
Zij werden verraden en in Marseille opgesloten en later naar het kamp van Montpellier gezonden.
Jean ontsnapte en trok te voet over een Pyrenneeënpas om via Spanje de volunteers bij het RAF te gaan vervoegen.
Nadat hij hiertoe schalks zijn leeftijd had "aangepast" wist hij zich met een zitje in de pilootklas te vergenoegen.
Zijn liefde voor traditie bleek uit het kaki-uniform dat hij nog lang na zijn RAF-aanwerving bleef dragen Half augustus ’41 haalde hij de gedroomde norm en mocht met het 609 Squadron boven de krijtkusten jagen.
Met enthousiasme volbracht hij talloze gewaagde missies, bij dag en bij nacht, boven land, zee of kust.
Hij beschoot duitse treinen, boten en transmissies :de geallieerden prezen hem voor zijn gedurfde aanvalslust.
Intussen was zijn vader aan NAZI- folteringen bezweken nadat hij als verzetsman was opgepakt door de SIPO. Jean ontwikkelde het plan zich offensief te wreken op het Brussels hoofdkwartier van de GESTAPO.
Louizalaan 453 verborg inderdaad vreselijke geheimen.
Uit zijn kelders klonken zweepslagen en kermend gehuil. Hier "boekte" men de reizigers voor de deportatietreinen en op de bovenste etagen gingen SS-kopstukken schuil.
Vanuit Manston in Kent bereidde de piloot zijn plan en vroeg de RAF permissie voor zijn minutieuse aktie.
Wijl een Brusselse vriend een oog hield op het pand wachtte de Sélys ongeduldig en vergeefs op reactie.
Duizend belgische vlagjes die hij schoolkinderen liet maken laadde hij op een morgen in zijn Hawker Typhoon.
Hij stouwde kerozine tot de fuselage begon te kraken en propte de munitie tot in de zak van zijn rantsoen.
Met zijn flight sergeant vertrok hij op bevolen missies en bombardeerde spoorwegen tussen Kortrijk en Gent.
Het weer was prachtig en bood ideale condities :hij beval zijn makker alleen terug te vliegen naar Kent.
Erg laag om de Duitse luchtafweer te vloeren scheerde hij verder oostwaarts over Aalst en Zellik.
Tegen de opgaande zon bezorgden de contouren van het Paleis van Justitie hem zijn langverbeide kick
Boven de imposante arcades van de Centenaire zwenkte hij vaardig naar de renbaan van Bosvoort Hij veegde het parelend zweet van zijn oculair
en ontgrendelde de pal van de kanonnen aan boord.
Vanop tweeduizend voet volgde hij de lanen en neigde de stick met de scherpte der atomen Hij dook resoluut naar de kruinen der platanen
welke de mondaine Lousialaan omzoomden.
Deze leidden hem recht naar de uittorenende building waar het schorremorie der SS zich ongestraft bevond.
Zijn persoonlijk missie naderde zijn voltooiing :over enkele seconden wachtte hen rook uit zijn vuurmond …
Zodra hij de stoeprand binnen schootsafstand kreeg
mikte hij zijn vizier op dit lijnvormig arduin.
Zijn kist optrekkend vuurde hij zijn kanonnen leeg en genoot van het geratel onder zijn trillende duim.
Gedurende twintig seconden onderhield hij het vuuren verpulverde de gevelstenen van dorpel tot nok.
Geen enkele inslag raakte het huis van een buur wijl zich in het SS-pand de absolute vergelding voltrok.
Duizend vlaggetjes dwarrelden door het ochtendlicht op zijn terugweg over het veld van de Brusselse daken.
Hij dropte een Union Jack boven de tuin van zijn nicht alsook een Tricolore bij het paleis van Laken.
Licht hilarisch klom hij terug naar tweeduizend voet en zette westelijk koers naar zijn basis in Manston.
Vijfendertig minuten later bad hij zijn ‘weesgegroet’ en zette er zijn Typhoon feilloos aan de grond.
Zijn vliegcamera bleek technisch te hebben gezwicht : er bleven geen foto’s van zijn succesvol streven.
Pas veel later bereikte hem het heuglijk bericht : zijn aanslag kostte vier SS-Hauptsturmführers het leven.
Het militaire tribunaal oordeelde echter onbevangen : “Hij handelde op eigen houtje en diende gedegradeerd”
Driftig gejouw steeg op uit de piloten-rangen :“Jean de Sélys is een held en dient aldus vereerd !”
De brusselse bevolking feestte in vreugde al volgden arrestaties uit woedende vergelding.
De man die het verzet met zijn moed verheugde ontving kort daarop de nobele DFC
Zijn onverdroten inzet en hardnekkige vechtlust maakten hem legendarisch en immens populair.
Hetzelfde jaar stortte hij neer op de Oostendse kust
Maar zijn woorden werden gevleugeld : “I got them square !”
Tekst van Jean de Selys-Lonchamps? BEZOEK DE WEBSITE
http://users.pandora.be/amarcord/selys/jeande01.html
