Joelfeest van H.J.v.B., tekst van de voorzitter

[Thomas]

000

[Roel R.]

intressant stuk,

wat ik me afvraag, hangen deze veteranen de politieke ideeen van de ss tijdens woII nog steeds aan?

[Thomas]

Absoluut. De ene al vuriger dan de andere natuurlijk. Maar je mag niet de fout maken en denken dat de SS-soldaat waanideeën van rassenhoogmoed en totale overheersing koestert. Nee, dat behoort tot het rijk van de fantastie en oorlogspropaganda. De SS-soldaat is een nationalist die zich door gedrevenheid, samenhorigheid en professionaliteit weet te onderscheiden. En inderdaad, zo is het vandaag nog. De leuze is niet voor niets;

Kameraden heute wie Kameraden damals!

Kameraden vandaag zoals Kameraden toen!

Het zijn overigens ook geen politieke bijeenkomsten, zoals je kan opmaken uit de toespraak, louter een gezellig Treffen met de goede vrienden bij een etentje, een lied en veel, véél gelach ...

[Peter M]

Hartelijk dank dit stukje met ons te delen Thomas. De meeste mensen hebben nog al eens de neiging Flaminganten, Vlaams-Nationalisten en oud-Ootfronters door elkaar te halen, en dit merkwaardig stukje Vlaams - Waals eenheidsgevoel kan ik goed gebruiken in argumenteringen.

Bedankt!

[Thomas]

Hartelijk dank dit stukje met ons te delen Thomas. De meeste mensen hebben nog al eens de neiging Flaminganten, Vlaams-Nationalisten en oud-Ootfronters door elkaar te halen, en dit merkwaardig stukje Vlaams - Waals eenheidsgevoel kan ik goed gebruiken in argumenteringen.

Geen probleem, in mijn archief steken nog wel stukken die ik zal posten. De Vlaams-nationale wereld is eigenlijk nogal complex. Laat me het samenvattend zo stellen; het zijn niet allemaal vrienden, maar ze staan wel aan dezelfde kant en ze hebben mekaar allemaal nodig. Da's ook de reden waarom er zo'n crisis is in de nationalistische beweging; de NVA pleit nog steeds voor de quasi-afschaffing van het Vlaams Blok en komt, waarschijnlijk om zichzelf politiek correct te doen voorkomen, met allerlei plutocratische voorstellen op de proppen. Dat slaat natuurlijk amper aan bij de Vlaams-nationale kiezer en brengt niets dan tweespalt teweeg.

Wat de verbroedering tussen Waalse en Vlaamse Oostfronters betreft, dat is inderdaad vreemd en klaar als pompwater op hetzelfde ogenblik; het zijn namelijk lotgenoten. Ze hebben allebei de Feldzug meegemaakt en ze hebben allebei geleden tijdens de repressie. Maar Vlaamse Oostfronters zijn natuurlijk harde nationalisten (meer dan een ging later in de politiek), Waalse voormalige SS-soldaten zijn dat veel minder maar respecteren wel de Vlaamse eis tot zelfstandigheid. In de oude jaargangen van Berkenkruis waren de laatste pagina's steeds voorbehouden aan de artikels van de Waalse veteranen, geheel in het Frans. Ze hebben wel geprobeerd om hun eigen vzw op te richten, maar door frictie, ruzie en foute beeldvorming in Wallonië over de collaboratie is dat nooit iets geworden. Ik denk dat wij hier in Vlaanderen de beste veteranenorganisatie hebben, toch wat de Europese vrijwilligers betreft. Nederland had er meer dan dubbel zo veel als wij, maar daar is nooit een ook maar een woord uitgekomen (tenzij natuurlijk weer in SMF-verband) tot het boek van Verton onlangs verscheen. En da's maar een druppel op een hete plaat natuurlijk. Maar de Walen zijn natuurlijk een apart volk, dat zie je ook bij Treffen, ze zingen nooit Duitse liederen mee.

Oostfronters zijn natuurlijk nationalisten, maar nationalisten zijn geen Oostfronters ... En niet alle nationalisten zijn vrienden.

[paulstolk]

Absoluut. De ene al vuriger dan de andere natuurlijk. Maar je mag niet de fout maken en denken dat de SS-soldaat waanideeën van rassenhoogmoed en totale overheersing koestert. Nee, dat behoort tot het rijk van de fantastie en oorlogspropaganda. De SS-soldaat is een nationalist die zich door gedrevenheid, samenhorigheid en professionaliteit weet te onderscheiden. En inderdaad, zo is het vandaag nog. De leuze is niet voor niets;

Heb je het met die mensen daar ook over?

[Thomas]

Heb je het met die mensen daar ook over?

Ja, maar zoals dat het geval is met de meeste (Duits-Europese) veteranen zijn de meesten te bescheiden om erover te praten. De voorzitter van HJVB is een Schützkommando-Rottenführer (korporaal), het SK was de beschermtroep van OT; Organisation Todt, door iemand ooit "de bouwstenen van het nieuwe Europa" genoemd, wat ik geen slechte benaming vind. Wel, deze man zag 2,5 jaar van bijna ononderbroken gevecht tegen Banden ('partisanen') in Rusland, daarna werd hij herschoold tot pantserbemanning (Pz.II) en ingezet in groot SS-Polizei-verband te Polen en andere. Deze gevechten achter het front waren hard, meedogenloos en wreed - je moet dus al een halve held zijn geweest om het ook maar te overleven. Hij heeft dus heel wat te vertellen, maar dat doet hij niet. Als ik hem vraag welke actie tegen de bandieten hij zich nog het beste kan herinneren, zegt hij met een kwinkslag "mijn botten kuisen" ofzo. Hij wil zichzelf niet verheerlijken. Als hij echt uit volle borst zou praten, zou je nogal wat horen denk ik. Je moet het maar doen, met de kleine Pz.II in de Russische wouden bandieten eruit jagen... Voordien was het zelfs allemaal te voet te doen.

Over politiek wordt er minder nagepraat, de consensus was natuurlijk nationalisme, dus daarover bestaat geen wrevel. De oude vete tussen VNV en DEVLAG leeft wel voort, met soms harde botsingen als gevolg.

[monmax]

Ja, Ja, snappen jullie het Franse deel wel? De strekking van het Vlaamse deel en het Franse deel liggen nogal uiteen. Hoe gevaarlijk moeten woorden zijn.

[Thomas]

Ja, Ja, snappen jullie het Franse deel wel? De strekking van het Vlaamse deel en het Franse deel liggen nogal uiteen. Hoe gevaarlijk moeten woorden zijn.

Wat bedoel je eigenlijk?

[monmax]

De toonzetting van het Franse stuk en enige antwoorden in deze discussie staan mij absoluut niet aan. Ik zal enkele voorbeelden noemen.

Absoluut. De ene al vuriger dan de andere natuurlijk. Maar je mag niet de fout maken en denken dat de SS-soldaat waanideeën van rassenhoogmoed en totale overheersing koestert. Nee, dat behoort tot het rijk van de fantastie en oorlogspropaganda. De SS-soldaat is een nationalist die zich door gedrevenheid, samenhorigheid en professionaliteit weet te onderscheiden. En inderdaad, zo is het vandaag nog. De leuze is niet voor niets;

Kameraden heute wie Kameraden damals!

Kameraden vandaag zoals Kameraden toen!

Het zijn overigens ook geen politieke bijeenkomsten, zoals je kan opmaken uit de toespraak, louter een gezellig Treffen met de goede vrienden bij een etentje, een lied en veel, véél gelach ...

De Waffen SS was de gewapende tak van de SS en bij uitstek een politiek gemotiveerd leger was het niet uit rassenwaan dan zeker uit anti-communisme.

Het zijn geen politieke bijeenkomsten? Dat dank je de koekkoek, hoe vertaal je dit dan?

C’est aussi l’occasion de remercier nos aînés, parents, amis et camarades d’avoir offerts, il y a plus de 60 ans déjà,
jusqu’à leur vie pour défendre nos valeurs européennes les plus nobles
et nous préserver, nous les générations suivantes,
de la barbarie bolchevique déferlante.
Par le don d’eux-mêmes, leurs sacrifices suprêmes,
leurs combats sur tous les fronts,
ils nous ont transmis le sens de l’honneur,
le sens du courage,
le sens du devoir,
le sens du vrai et du juste,
le sens du bon et du beau.
Nous voulons nous montrer dignes de cet héritage
et passer ce flambeau éternel à nos jeunes
pour que survivent nos peuples européens,

Vrij vertaald lees ik niet anders dan:
Dit is het moment om terug te denken aan de offers 60 jaar geleden gebracht door onze voorvaderen, ouders, vrienden en kameraden tot zelfs hun leven toe in het verdedigen van onze NOBELE EUROPESE WAARDEN. Om ons volgende generaties te vrijwaren van het barbaarse bolsjewisme.
......
Zij hebben ons het gevoel van eer overgedragen,
hun gevoel van moed,
hun gevoel van plicht,
hun gevoel van waarheid en oprechtheid
hun gevoel van goed en schoon.
Wij willen ons nederig verbuigen voor deze erfenis en deze eeuwige vlam doorgeven aan onze volgende jonge generatie voor het overleven van ons Europees volk.

Nog een citaat:

pour tous nos camarades emprisonnés de par le monde
pour leurs convictions politiques et parce que leur honneur s’appelle encore et toujours fidélité.

Voor al onze vanwege hun politieke overtuiging gevangen zittende kameraden omdat hun eer nog steeds trouw heet (je weet wel 'Meine Ehre heisst Treue'.)

Een citaat van Thomas:

Wel, deze man zag 2,5 jaar van bijna ononderbroken gevecht tegen Banden ('partisanen') in Rusland, daarna werd hij herschoold tot pantserbemanning (Pz.II) en ingezet in groot SS-Polizei-verband te Polen en andere. Deze gevechten achter het front waren hard, meedogenloos en wreed - je moet dus al een halve held zijn geweest om het ook maar te overleven. Hij heeft dus heel wat te vertellen, maar dat doet hij niet. Als ik hem vraag welke actie tegen de bandieten hij zich nog het beste kan herinneren, zegt hij met een kwinkslag "mijn botten kuisen" ofzo. Hij wil zichzelf niet verheerlijken. Als hij echt uit volle borst zou praten, zou je nogal wat horen denk ik. Je moet het maar doen, met de kleine Pz.II in de Russische wouden bandieten eruit jagen... Voordien was het zelfs allemaal te voet te doen.

Sinds wanneer nemen wij de spreekwijze van de Duitsers over? Sinds wanneer zijn partizanen bandieten? De partizanen werden door de Duitsers bewust bandieten genoemd omdat ze ze dan zonder vorm van proces of schuldbewustzijn konden vermoorden. Bovendien zouden ze de gewapende strijd van hun legitimeren door ze partizanen te noemen.

'De voorzitter werd ingedeeld bij de SS polizei Division'. Ooit eens uitgezocht welke oorlogsmisdaden deze divisie op zijn geweten heeft? Zie bijv. http://www.wssob.com/004divpol.html. 'Mijn botten kuisen' m'n neus als hij vertelt wat hij heeft beleefd, heeft hij een proces aan z'n kont hangen.

Miskennen of ontkennen van deze zaken of vergoeilijken riekt naar mijn smaak.

Als ik je niet goed begrepen heb lees ik het wel.

[Peter M]

In hoeverre kunnen wij de oostfronters verwijten maken? Het waren andere tijden toen en , laat ons niet vergeten, die twintigers die zich vrijwillig aanmeldden zijn meestal van kindsbeen zeer katholiek opgevoed (voor Vlaanderen dan toch). Op de lagere school kwam meneer pastoor al vertellen over het goddeloos bolsjevisme, en bij de wervingcampagnes werd hun ineens de kans geboden om dat zo gehate communisme niet alleen in woord, maar ook met daden te bestrijden. Het is zeer moeilijk om ons nu nog in die situatie in te leven.

En monmax, wat je daar zegt over de Waffen-SS wil ik even ontkrachten. De Vlamingen in de Waffen-SS warin niet in de SS om bij de SS te mogen horen, allerminst, met tegenzin hebben de Vlamingen uit het Vlaams Legioen de SS-eed afgelegd. De gewone Vlaming in de Waffen-SS was bekommerd om de voordelen van Vlaanderen en het 'redden' van Europa door aan duitse zijde mee te strijden tegen Rusland.

Over het al dan niet politiek zijn van die bijeenkomsten: Als niet-veteraan denk ik dat je tijdens zo'n bijeenkomst het politieke van het niet-politieke moet kunnen scheiden. Naar mijn mening zit er achter die politiek klinkende en misschien ook zijnde redevoeringen een metafoor naar een prachtige broederband, van mensen die elkaar nauwelijks persoonlijk kennen, maar gewoon van lotgenoten.
En ja, hoe komt het dat er nog politiek mee verweven zit? Van kindsbeen af zeer anti-communistisch opgevoed, als 20-jarige het communisme ook als gewapende vijand zien, nog 10 jaar gevangenisstraf uitzitten... Dat maakt 30 jaar van éénzijdige meningen. Tegenwoordig hebben Hitlerjungens niet meer dezelfde ideeën, simpelweg omdat ze maar een heel klein dele van hun leven zijn doordrongen met politieke ideeën.

En tja, bandieten... De partizanen waren ook idealisten. Welke woorden gebruiken wij tegenwoordig voor de Moslim-fundamentalisten?


Dit even naar een bescheiden mening van een 16-jarige die nog nooit op een oostfront veteranenbijeenkomst is geweest en pas sinds een jaar geïnteresseerd en geboeid is door de Collaboratie in België en de Vlaamse oostfrontvrijwilligers...

[paulstolk]

Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd maar het enige woord dat ik kan vinden voor een hechte vriendschap met deze mensen is "raar". Ik keur het niet af, maar vraag me oprecht af hoe je er toe kan zetten om vrienden te worden met deze mensen. Nogmaals: dit is geen aanval of afkeuring.

(ik hoop dat ik 't zo goed heb geformuleerd)

[Thomas]

De toonzetting van het Franse stuk en enige antwoorden in deze discussie staan mij absoluut niet aan.

Nou en? Ik lust geen ketchup. Maar ik ga daar niet over staan zeuren, weet je.

De Waffen SS was de gewapende tak van de SS en bij uitstek een politiek gemotiveerd leger was het niet uit rassenwaan dan zeker uit anti-communisme.

Nou, en? Amerika was toch ook uitgesproken anti-communistisch? Om dan nog maar te zwijgen van de Kerk. Ik snap het probleem nog steeds niet.

Het zijn geen politieke bijeenkomsten? Dat dank je de koekkoek, hoe vertaal je dit dan?

Je vertaling is vrij correct, maar wat is je probleem? Het is toch traditioneel dat een openingswoord een verwijzing naar de inzet van het verleden inhoud, of niet soms? Het is hier nogal duidelijk dat je met haat werkt, en haat is géén manier om aan geschiedschrijving te doen. Factuele informatie is het sleutelwoord hier, bronnen en documenten bevatten feiten, maar louter en aleen emotionele elementen laten meespelen is onverantwoord en leidt tot totaal foute veronderstellingen, zoals jij hier blijk van geeft.

(stuk uit vertaling van "monmax") [...] van onze NOBELE EUROPESE WAARDEN. Om ons volgende generaties te vrijwaren van het barbaarse bolsjewisme.[...]

Ook dit is een historisch accurraat gegeven; het spreekt toch voor zich dat de duizenden vrijwilligers uit een gevoel, dat de voormalige USSR een bedreiging vormde voor de Westerse samenleving, zich hebben gemeld voor dienst? Tot voor de oorlog was de Katholieke Kerk trouwens de grootste aanstoker van deze sentimenten.

Voor al onze vanwege hun politieke overtuiging gevangen zittende kameraden omdat hun eer nog steeds trouw heet (je weet wel 'Meine Ehre heisst Treue'.)

Hij bedoelt de aangeklaagden, zoals Malloth of Engel.

Sinds wanneer nemen wij de spreekwijze van de Duitsers over? Sinds wanneer zijn partizanen bandieten?

In Rusland waren het zéker niets anders dan bandieten. Ze waren operatief achter het front en hielden zich bezig met het aanvallen van Duitse bevooradingscolonnes en he gruwelijk verminken van de bemanningen. Een bekend voorbeeld, dat Peter ook wel zal kennen, is de aanval op de bevoorradingsvrachtwagen van het Vlaamse Legioen, waar zelfs de dode lichamen gruwelijk werden verminkt. Daarna zagen Vlaamse verkenners Duitse soldaten met hun voeten aan boomtakken hangen, terwijl onder hun hoofd een vuur was aangestoken. De soldaten waren natuurlijk dood. Verder moet je maar eens opzoeken wat de Tito-partisanen deden met Duitse krijgsgevangenen. Over dit alles hoor ik van jou geen woord, wat ik dubieus vind.

De partizanen werden door de Duitsers bewust bandieten genoemd omdat ze ze dan zonder vorm van proces of schuldbewustzijn konden vermoorden. Bovendien zouden ze de gewapende strijd van hun legitimeren door ze partizanen te noemen.

Das ist Wurst. Volgens een bevel van de Reichsführer-SS diende, in het Oosten, de term "partizanen" niet meer gebruikt te worden aangezien het te positief klonk, de resultaten van hun daden waren allesbehalve positief. Trouwens - voor de Geneefse conventie veranderd werd na WOII hadden partizanen (of hoe je het ook wilt noemen) géén rechten. En dat is maar normaal ook. De Conventie heeft duidelijke regels over oorlogsvoering. Oorlog is een onmenselijke zaak, en "partizanen" maken het nog barbaarser en gruwelijker.

'De voorzitter werd ingedeeld bij de SS polizei Division'. Ooit eens uitgezocht welke oorlogsmisdaden deze divisie op zijn geweten heeft? Zie bijv.

Polizei bestond politiemannen die opgeroepen werden voor dienst. Het is inderdaad zo dat deze mannen het "vuile werk" moeten opknappen, achteraf zijn dat natuurlijk "oorlogsmisdaden". Enkele dagen geleden hoorde ik op de radio dat het Amerikaanse leger in Irak stadsdelen van Bagdad bombardeerde als vergelding voor aanslagen van het verzet, dat is natuurlijk geen oorlogsmisdaad.

Verder schijn je vreselijk slecht geïnformeerd te zijn, want met SS-Polizei-verband bedoelde ik louter politie-eenheden (De SS en Polizei werden samengevoegd) die achter het front ingezet werden onder SS-commando. Het Schutzkommando Organisation Todt, dat opgericht werd met als doel de bestrijding van partizanen, nam ook deel aan grootschalige acties tegen deze, tegen 1944, enorme benden. Van SS-Polizei-Division (Nr. 4) is hier uiteraard geen sprake.

http://www.wssob.com/004divpol.html. 'Mijn botten kuisen' m'n neus als hij vertelt wat hij heeft beleefd, heeft hij een proces aan z'n kont hangen.

Nou, dat is smaad en verspreiden van leugenachtige insinuaties. Hij is nooit aangeklaagd geweest trouwens. Wat "jous neus" hier denkt of komt vertellen is wel van bijzonder weinig belang. De webpagina die je daar aanhaalt is natuurlijk een kolfje naar je eigen hand, je kiest de "bronnen" (een website is natuurlijk geen bron) die in je kraam passen. Ze staat trouwens boordevol historische én grammaticale missers. Het is eigenlijk een van de meest onbetrouwbare websites, de maker is trouwens anti-Duits, neem eens een kijkje in de "war-crimes" sectie, een hoop zware verwijten zonder enige factuele achtergrond.

Miskennen of ontkennen van deze zaken of vergoeilijken riekt naar mijn smaak.

Misschien is het je taalgebruik, maar ik snap nog steeds je probleem niet. Het is toch algemeen geweten, dat (a) de vrijwilligers uit Europa anti-communistisch en (b) Europeanen waren? Waar ligt het probleem precies?

[Thomas]

In hoeverre kunnen wij de oostfronters verwijten maken? Het waren andere tijden toen en , laat ons niet vergeten, die twintigers die zich vrijwillig aanmeldden zijn meestal van kindsbeen zeer katholiek opgevoed (voor Vlaanderen dan toch). Op de lagere school kwam meneer pastoor al vertellen over het goddeloos bolsjevisme, en bij de wervingcampagnes werd hun ineens de kans geboden om dat zo gehate communisme niet alleen in woord, maar ook met daden te bestrijden. Het is zeer moeilijk om ons nu nog in die situatie in te leven.

Inderdaad, maar we moeten niet doen alsof dat iets slecht is. Achteraf weten we wat er met de Ukraïne is gebeurd, alsook met de Don-Kozakken, de Koelakken of zelfs met eenvoudige boeren die hun graan niet wouden afgeven om naar de grote steden gevoerd te worden, waar tijdens de vroege jaren van het communisme voedselschaarste heerste. Wat er met de Tsar, zijn vrouw en kinderen, gebeurde was een voorbode voor wat er zich door geheel Rusland zou afspelen. Een ander punt is de aanval van Sowjet-Rusland op Duitsland. Het is inderdaad zo, dat Stalin tenminste een plan had klaarliggen om het Duitse gebied binnen te vallen, al dan niet een aanval op de samentrekkende Duitse troepen. Schrijvers zoals Viktor Suworow hebben altijd aangevoerd dat het doel was van Stalin om Duitsland (en W-Europa) te veroveren omdat immers communisme een Duits fenomeen was, de revolutie was alleen succesvol in Rusland, in Duitsland werd ze neergeslagen. Zoals Trotsky zei; "Wie Berlin heeft, heeft Europa".

De Vlamingen in de Waffen-SS warin niet in de SS om bij de SS te mogen horen, allerminst, met tegenzin hebben de Vlamingen uit het Vlaams Legioen de SS-eed afgelegd.

Nee, eerst was er de Legioen-eed, daar hadden ze geen problemen mee omdat Hitler nog niet als staartshoofd diende erkend te worden. Pas in 1943, met de oprichting van de Sturm-Brigade, diende de SS-eed, zonder aanpassingen, te worden afgelegd. Daar hadden zeer vele jongens het inderdaad moeilijk mee.

Wat je zegt is juist voor de groep van 450 man die als eerste lichting (augustus 1941) naar Debica voor het Legioen vetrok. Daarvoor waren er al zo'n 500 vetrokken naar SS-Standarte "Nordwest", waar de volledige eed op de Führer werd afgelegd, en zeker voor de veel kleinere groep die toen al dienst deden in de regimenten van SS-Division "Wiking". De toestroom ging met golven die elk licht van consensus verschilden. Zoals je weet waren de Vlaamse opleiders voor het Legioen (die van Nordwest kwamen) zéér ongelukkig (alhoewel ze hun eigen volk konden opleiden!) want ze zagen de mannen van het Legioen niet als SS-mannen, zelfs niet als frontsoldaten. Resultaat: antipathie en bevelen die alleen in het Duits waren gegeven, met als toppunt een delegatie die naar de Kommandeur is gegaan om hun beklag te doen!

De gewone Vlaming in de Waffen-SS was bekommerd om de voordelen van Vlaanderen en het 'redden' van Europa door aan duitse zijde mee te strijden tegen Rusland.

Inderdaad, maar dit geld weer alleen voor het Legioen en voor de meesten in het NSKK. Over de OT-mannen kan ik me moeilijk uitspreken omdat ik deze groep nog niet heb onderzocht, en ik vermoed dat vele het OT als zekere arbeidsplaats kozen. Zoals je weet was er veel werkeloosheid en de Duitsers hadden steeds arbeiders te weinig.

Over het al dan niet politiek zijn van die bijeenkomsten: Als niet-veteraan denk ik dat je tijdens zo'n bijeenkomst het politieke van het niet-politieke moet kunnen scheiden.

Absoluut juist, wat de voorzitter zei sloeg trouwens alleen op de andere veteranen, niet op de "jonge" (er waren ook zestigers) aanwezigen. En nogmaals: de toespraak was niét politiek, louter en alleen het traditionele openingswoord met verwijzing naar de inzet in haar toenmalige kader. Daarna werd er een heildronk (gewoon een "toast" hoor) genomen, gevolgd door het diner. Politiek? Nee.

Naar mijn mening zit er achter die politiek klinkende en misschien ook zijnde redevoeringen een metafoor naar een prachtige broederband, van mensen die elkaar nauwelijks persoonlijk kennen, maar gewoon van lotgenoten.

Klopt maar bij HJVB kennen ze mekaar wel goed hoor, zoals je weet ontstond deze afsplitsing van gewest Brabant door een meningsverschil in 1980.

En ja, hoe komt het dat er nog politiek mee verweven zit? Van kindsbeen af zeer anti-communistisch opgevoed, als 20-jarige het communisme ook als gewapende vijand zien, nog 10 jaar gevangenisstraf uitzitten... Dat maakt 30 jaar van éénzijdige meningen.

Communisme, zeker Stalinisme niet, heeft zich niet gemanifesteerd als een menslievende politiek. Vooral de Baltische staten waren slachtoffer, net zoals de andere randstaten trouwens.

Maar: éénzijdige meningen is toch fout hoor Peter. Als je het zo bekijkt hebben we allemaal eenzijdige meningen omdat we nu maar één politieke stroming kunnen aanhangen. Dat van de Oostfronters was en is nog steeds: Vlaanderen eerst. Het zijn taaie nationalisten, de laatsten van hun soort. Ik zal een paar foto's posten van een Treffen, veel zal dan duidelijk worden.

En tja, bandieten... De partizanen waren ook idealisten.

Die in het Westen voor een bepaald percentage, maar de discussie hierover is een heel ander onderwerp, in het Oosten waren het niet meer of niets minder dan moordenaars. Zal ik je vertellen over de 19-jarige Vlaming, die met prikkeldraad tegen een boom werd gebonden, waarna de draad zo hard werd aangespannen tot het door het vel scheurde en tegen het bot schuurde, waarna zijn geslachtsdeel werd afgesneden en in zijn mond gestoken? Of zal ik je vertellen over Stoottroep Jenssen, van wie 50 Vlamingen ter plekke afgemaakt werden? Of zal ik je erop wijzen dat vele DRK-zusters tot op de dag van vandaag als "vermist" staan opgegeven, vanaf het moment dat de Russen hun hospitaal bestormden?

Idealisten?

[Peter M]

Ik bedoelde eigelijk met éénzijdig meningen geen postieve ervaringen, dus ook weinig kans om een iets gematigdere houding aan te nemen tegenover de voormalige vijand. Natuurlijk ook niet slecht bedoeld tegenover mensen met die meningen

Inderdaad, de partizanen hebben veel wreedheden begaan, maar ik wou ze ook niet allemaal over één kam scheren. Ik bedoelde ook idealisten omdat 'vechten voor het vaderland' simpelweg in mijn ogen een idealistisch gedachtengoed is, uiteraard was de uitvoering van dit principe minder idealistisch.

Ik denk dat ik zowat hetzelfde bedoelde wat jij in vorige post zei, maar ik heb mij waarschijnlijk niet goed/duidelijk uitgedrukt