Moengoman schreef:Dit is al beter. Je negeert natuurlijk wel al de veteranen die zich wel aan de film geërgerd hebben, maar dat terzijde.
Veteranen zijn net mensen. Er zijn er die dingen anders meegemaakt /beleeft hebben of die de filmische consesies niet begrijpen. Er zijn veteranen die hebben commentaar gegeven op de herkennings strepen achterop de helm en op de officiers onderscheiding voorop de helm. "Werd nooit gedaan"
Praktijk blijkt dat dit wel degelijk gedaan werd. De herkennings strepen achterop de helm was zelf exclusief alleen voorop het slagveld. Ook ervaren officieren waren hier niet vies van.
Verschillende hebben gezegd dat het net alsof ze weer op het slagveld waren en er waren vele die gezegd hebben dat het juist veel erger als op de film aan toeging en waarom dat niet vertoond werd? Spielberg heeft hierop gezegd dat ze de hij rekening met het publiek moet houden en de gorigheid had hij veel erger kunnen maken. Maar wat heeft hij eraan als de helft van het publiek de zaal uit rent. Hetzelfde geld voor het gepraat als ze door de velden lopen. Als niemand, zoals het werkelijk zou zijn, in het veld iets zegt dan leert het publiek ook niets over de karakters van de squad.
De personages zijn mischien cliche. Maar een cliche is pas een cliche als er een kern van waarheid inzit. Ik kon zo een aantal mensen uit mijn dienstijd opnoemen die qua karakter in de buurt van de personages kwamen.
Zo heb ik wel meer als een Reiben meegemaakt. Die zag het nut niet in van de opdracht op Ryan te gaan zoeken en liet dat meerdere keren duidelijk merken. Zelfs zover dat deze bijna tot muiterij overging. Toen ik die scene voor de eerste keer zag vroeg ik me af hoe gaat die officier dat nu oplossen. Briljant hoe Miller de angel uit die situatie wist te halen. Menig persoon zou voor grof geweld /dwang hebben gekozen.
Moengoman schreef:Goed, ik zie geen willekeur, want net die ene die gered moet worden om mama te troosten wordt gered. Mislukking, ondanks de klunzige tactiek, ondanks de kleine slagingskans, is bij voorbaat uitgesloten. En dat squadron dat moedig de dood tegemoet treedt alweer om mama te troosten en omdat het een bevel krijgt - als dat geen All American Heroes zijn, dan weet ik het niet meer. Natuurlijk is er geen vlekje op hun karakter, stel je voor.
We moeten niet vergeten dat de film FANTASIE is. Als basis een echte gebeurtenis. En inderdaad bestond er een regel waarin gesteld werd dat als er meerdere broers gesneuveld waren de laatst overlevende teruggehaald moest worden met prioriteit. En Frits Nyland was toen de laatst bekende overlevende broer bij de 101e airborne divisie. Daar is het verhaal blijkbaar op gebaseerd. Hoewel the Nyland brothers situatie wel heel bekend is zijn er meerdere op deze manier naar huis gestuurd. (Echter niet door een squad opgespeurd)
De karakters hebben wat mij betreft vlekjes genoeg. De tolk (Upham) die komt van moment 1 niet over als iemand die ik graag bij mij in een squad zou willen hebben en in het gevecht ineenstort en in feite "zijn" squad in de steek laat. En te onhandig, te zenuwachtig, te kletserig, te veel vriendjes willen zijn.
Reiben, de BAR schutter, te grote bek zeikt te veel over de missie, waar je toch niets aan kan veranderen. Vooral aan dit soort figuren heb ik persoonlijk hekel. Gaat bijna zover dat hij wil deserteren, als Miller er niet briljant de angel uit haalt.
Een scherpschutter (Jackson), die zichzelf zo geweldig vind en het doodschieten van een mens een kunst vindt. En daar als gelovig totaal geen moeite mee heeft.
American heroes zeggen na mijn idee op alles ja en amen en menen het ook nog. Zelfs Miller laat doorschemeren dat hij de opdracht een suf vindt maar welke keuze als officier heeft hij? Veel suffe opdrachten worden bedacht door officieren die ver weg achter een bureau zitten. En meestal overtuigd zijn van het briljante idee van wat ze bedacht hebben. En of de slagings / overlevings kans rieeel is is vaak niet een echte criteria.
(Waar gebeurd is de in Band of Brothers last patrol. Na een geslaagde patrouille waar ze Duitse krijgsgevangenen hebben gemaakt. Heeft L-Col Sink de smaak van succes te pakken een beveelt nog een dergelijke actie. Terwijl de Duitsers nu gewaarschuwd en een stuk waakzamer zullen zijn. En dat Dick Winters in feite de opdracht geeft op een nep rapport op te stellen over deze patrouille die in de officiele acrchieven zit, maar nooit heeft plaatsgevonden.)
Moengoman schreef:dat de Duitse vijand de ene stommiteit na de andere uithaalt.
Stommiteit en dapperheid ligt vaak niet ver uitelkaar. Dat alle Duitsers qua kapsel allemaal dezelfde skinhead kop hebben vindt ik een stuk erger.
Moengoman schreef:Ik vind het onmogelijk dat Amerikaanse bevelhebbers de levens van acht jongens riskeert terwijl er ook zo iets als radioverbindingen en zweefvliegtuigen zijn. Ik vind het onverteerbaar dat al die fouten doelbewust in de film worden gestopt alleen maar om zoveel mogelijk tranen uit de ogen te trekken.
Zoals gezegd "slechts" acht jongens riskeren voor een "prestige" opdracht, vind ik mee vallen. Maar zoals gezegd dit is FANTASIE. Maar veel suffere dingen zijn bedacht en als opdracht uitgevoerd.
Daarbij radio verbindingen waren toen niet zoals nu eventjes een berichtje doorgeven. Contact met een verspreide (101e)Divisie waarvan lang geen idee had of ze wel al hun opdrachten hebben kunnen uitvoeren. En even een glider regelen? Was leuk geweest voor mij als zijnde Airborne glider freak. Maar je hebt in principe hetzelfde een groepje mannen moet alsnog op zoek naar "a neeldle in a stack of needles".
Moengoman schreef:Mag ik je vragen om eens naar Seven Samurai te kijken? Er zijn bepaalde overeenkomsten. Vergelijk de slotscenes eens. De verstilde triestheid van de overlevende samurai gecombineerd met de vreugde van de boeren, dat raakt veel dieper dan de overkill van Spielberg. En ik ben er van overtuigd dat Spielberg Seven Samurai kent.
Ieder groepje heeft een overeenkomst met Seven Samurai. Tientallen film hebben het zelfde plot element. Een leider recruteerd een aantal strijders of hun specialiteit en trekt ten strijde. The Macnificent Seven, Oceans eleven, Dirty Dozen, Guns of Navarone. En Kurosawa de maker van de Seven samurai. Heeft zich heel graag laten inspireren door de oudere Amerikaanse westerns. Een groep cowboys die ...... Kortom veel filmakers halen inspiratie uit goede films of zelfs "vertalen een film naar een andere genre. Waarom moet Speilberg heiliger zijn als welke regiseur dan ook.
En zoals eerder opgemerkt als deze film niet bevalt wil niet zeggen dat een andere film van zijn hand ook niet goed hoeft te zijn. Schindlers list is zoals opgemerkt heel anders verfilmd. Vrijwel geheel zwart- wit en een ander soort van geweld.
Daarbij een bult zal je er niet aan vallen voor de prijs van een "orginele" kopie van Schindelers List in Suriname
