wo2forum.nl

Heeft iemand biografische gegevens over Wieslaw Kielar, de auteur van "Anus Mundi'?
Wat is er met die mens gebeurd na de oorlog?
Gewoon uit nieuwsgierigheid; ik ben zijn boek aan het lezen.

Intussen vond ik deze pagina in het Pools, maar hier begrijp ik niks van, behalve de geboorte en sterftedatum en dat hij filmoperator(?) was.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wies%C5%82aw_Kielar
Weet iemand een vertaling?

Ongeveer dit;

de Poolse Wikipedia schreef:Wiesław Kielar, geboren 12 augustus 1919, overleden 1990. Poolse filmoperator, gevangene van concentratiekamp Auschwitz, auteur van herinneringen.

Hij was één van de eerste gevangenen van kamp Auschwitz-Birkenau (nummer 290). Hij werd gearresteerd bij zijn familie in Jarosław in de eerste dagen van mei 1940. Gedurende de bijna 5 jaar dat hij in Auschwitz zat vervulde hij verschillende functies; ziekenverzorger, lijken sjouwer, schrijver, bankwerker en als "oud" gevangenen-blok. In 1946 keerde hij terug naar Polen, studeerde af aan de Hogeschool voor Films in Łódź en werkte als operator/cameraman in een film. Hij vestigde zich in Wrocław en bleef daar tot zijn dood samen met zijn vrouw wonen. In 1966 bracht hij zijn herinneringen uit in het boek Anus Mundi, dit bracht hem faam door de oprechte en uitermate realistische beschrijving van het leven in een kamp.

De complexiteit van het leven en menselijke verhoudingen, de enorme extremiteiten, monden uit in zeer verschillend gedrag. "Anus Mundi" is een naam die werd gegeven door (of aan) Hauptsturmführer Heinz Thilo, arts bij de SS. Na observatie van 500 geselecteerde vrouwen werd het kamp het 'rectum van de wereld' genoemd. De vooroorlogse herinneringen van de auteur verschenen later in De Jongere Jaren. Dit boek geeft interessante beschrijvingen van het alledaagse leven in Jarosław in de jaren '30. In Het Leven Gaat Verder beschrijft de auteur het na-oorlogse lot, hard voor de rechtlijnigen, zonder een compromis te sluiten met de Communistische autoriteit van het volk. Hij benadrukte in alle interviews wereldwijd dat hij geen verdriet of verwijten in de voeten van moderne Duitsers wil schuiven. Echter, de misdaden en de enorme verschrikkingen van het Nazisme mogen niet vergeten worden en moeten worden herdacht.

Zoiets denk ik. Ik ben niet overal zeker van, Pools is niet m'n sterkste kant
Wat ik niet zeker weet heb ik voor de zekerheid onderstreept, misschien dat iemand anders hier uitkomst kan bieden.

Dank u wel, Zhukov.
Prachtig.
Zo kom ik te weten wat hij na de oorlog gedaan heeft, zijn standpunt tegenover wat hem overkomen was en dat hij nog boeken geschreven heeft.
Echt fijn dat je dit vertaald hebt.

Graag gedaan Philip!

Is Anus Mundi trouwens een goed boek? Ik heb het nog nooit gelezen, mede doordat ik er nog nooit tegenaan gelopen ben. Ik heb nog eens een beetje rond zitten lezen op internet en denk dat ik het binnenkort toch maar eens opzoek. Volgens recensies op internet moet het een ongelooflijke beschrijving van het kamp zijn.

Sowieso praktisch onbegrijpelijk dat iemand de kracht heeft gehad om als één van de eersten in het kamp te komen en het tot het einde toe uit te houden! Wat die man daar gedurende die vijf jaar heeft meegemaakt moet zeer indrukwekkend zijn geweest...

Zhukov schreef:

Is Anus Mundi trouwens een goed boek?

Wel, ik heb het boek al meer dan twintig jaar terug voor het eerst gelezen en nu nog eens.
Soms niet literair hoogstaand, maar het gaat hier om de inhoud. Er komen op bepaalde passages veel namen in voor, waarvan je vooraf niet weet of het de moeite is die te onthouden. Een beetje wrang, want meestal is het omdat de mensen het einde van het boek niet halen.

Het is ongelooflijk in welke omstandigheden de gevangenen geleefd hebben. En het is nog ongelooflijker hoe vlot je zelf op de duur al die mensonwaardige omstandigheden leest met een drankje en een hapje bij de hand, als je begrijpt wat ik bedoel.
Dat is een beetje ook het beeld dat je krijgt - maar dan enorm uitvergroot natuurlijk - van de gewenning ten opzichte van menselijk leed en het aanpassingsvermogen van de overlevenden.

Ik blijf me toch afvragen wat sommige bewakers er toe aanzette de gevangenen onmenselijk te behandelen, terwijl anderen - indien je in deze omstandigheden hiervan kunt spreken - minder wreed of gewoon toleranter waren.

De lezer krijgt ook een beeld van een zeer opportunistische, concurrentiele 'samenleving', waar een mensenleven net zo veel waard was als wat het kon opbrengen. Soms uit pure overlevingsdrang, maar ook soms gewoon om er zelf beter van te worden, werden andere mensen benadeeld of vermoord. Een omgeving waar meestal het slechtste (en af en toe het beste) in de mens naar boven kwam.

Indien het fysisch al ongelooflijk is dat iemand dergelijke omstandigheden overleeft, vraag ik me af hoe dit psychisch tijdens en ook na het gevangenschap te dragen is geweest.
Wraakgevoelens tegenover de beulen, schuldgevoelens door het opportunistische overleven of gewoon door het feit dat je het overleefd hebt, in tegenstelling tot zoveel anderen. Het wankelen van je geloof en het verlies van je vertrouwen in de mensheid. De angst voor herhaling.

Toen ik een paar jaar terug in Willebroek het ‘Fort van Breendonk’ bezocht, greep me dat aan. Misschien net daarom blijf ik een bezoek aan Buchenwald uitstellen.

Maar u vroeg of dit een goed boek is. Het is een goed document, ja. Een weergave van een ongelooflijke vijf jaar overleven in de ergste omstandigheden.

In mei heb ik Krakow bezocht. Natuurlijk, wat een must is, ook Auschwitz en Birkenau.
Nu, vorige week, toevallig op het boek 'Anus Mundi' van Wieslaw Kielar uitgekomen. Boek leest heel vlot.
Als je in Auschwitz en Birkenau een aandachtige bezoeker bent geweest die naar de gids luisterde herkent alles. Je kunt je dan in het echt voorstellen wat hij beschrijft.
Ik vraag me nu wel af wat je het best zou doen. Eerst het boek lezen en dan naar de kampen gaan, of, eerst de kampen en dan lezen.