Verzet in Duitsland

[Peeters]

Ik heb al wat gezocht maar kon er niet echt veel van vinden.

Hier is mijn vraag dan:
Was er in Duitsland verzet tegen het Nazi-Regime?

Ik zou het zeer op prijs stellen als jullie deze vraag kunnen beantwoorden.

BvD,

Peeters

[Sjoerd]

Jazeker, ik weet niet of je Engels kan lezen en begrijpen, maar als je dat kan, dan heb ik hier een mooie link voor je:

http://en.wikipedia.org/wiki/German_resistance_movement

Verder kan je nog zoeken op Stauffenberg, dit was een officier uit het Duitse leger die met medewerking van andere officieren een bomaanslag op Hitler heeft gepleegd.

[Peeters]

Jazeker, ik weet niet of je Engels kan lezen en begrijpen, maar als je dat kan, dan heb ik hier een mooie link voor je:

http://en.wikipedia.org/wiki/German_resistance_movement

Bedankt! En ja ik kan Engels

[Jeeper704]

Harro zou je ook kunnen helpen, denk ik.

[Auke]

Het lijkt me sterk dat je hier weinig over kon vinden. Er was zeker verzet! Er waren meerdere verzetsbewegingen in Duitsland. Zoek bijvoorbeeld maar eens op Google op "die Weiße Rose", "Kreisauer Kreis", "Stauffenberg", "20. Juli 1944", "Harro Schulze-Boysen", "Deutscher Widerstand", "Rote Kapelle", etc. Als je meer wilt weten horen we het wel.

[King tiger]

Was wel niet het probleem dat de groeperingen niet erkend werden door de geallieerden?

[Auke]

Was wel niet het probleem dat de groeperingen niet erkend werden door de geallieerden?

Het ging niet om erkenning, maar om steun. De verzetsleden hebben talloze malen contact gezocht met o.a. de Britten om over samenwerking en vrede te praten, maar de Britten wezen dit keer op keer af. In 1943 hadden de Geallieerde grootmachten tijdens de conferentie van Teheran al besloten dat Duitsland hoe dan ook tot een onvoorwaardelijke overgave zou worden gedwongen, en hier konden de Britten niet zomaar op terug komen.

[Martijn]

Even het topic een beetje opgeschoond van een aantal onnozele reacties en weer reacties daarop.
Discussieert en post u weer normaal verder...

[cathaleine]

onder de bevolking zelf was ook 'ondergronds verzet' zo ver ik weet. Mijn opa was opgepakt voor de arbeideinsatz in Duitsland, en werd naar Berlijn gebracht om daar te werken. Hij woonde bij een familie in (of was geplaatst dat weet ik niet). De man des huizes hield zich met allerlei 'zaakjes' bezig zo vertelde mijn opa. Hij is na de oorlog opzoek gegaan naar de familie en kwam erachter dat de man des huizes een communist was.
moet erbij vertellen dat ik de details allemaal niet weet.

[Peeters]

Deze vraag was naar aanleiding van een profielwerkstuk dat ik moet maken.

De volgende tekst heb ik tot nu toe bijelkaar geraapt en verwerkt.

Hoewel er in Duitsland niet zo veel verzet was tegen het Nazi-bewind als in vele andere landen, was er wel degelijk verzet. In Duitsland zijn vele verzetspogingen ondernomen tegen de nationaal-socialistische heerschappij. In het begin waren het met name de communisten die enig verzet boden.
Door het verspreiden van vlugschriften en het helpen van politieke gevangen kwamen zijin opstand tegen de nazi’s. Ongeveer de helft van de 300.000 in Duitsland wonende communisten werden later opgepakt door de Gestapo.
Als men het over het verzet van de communisten heeft, komt de naam “Die Rote Kappelle” er zeker bij kijken. Die Rote Kappelle is een samenwerkingsverband van verschillende verzetsgroepen. Het grootste deel van Die Rote Kappelle waren communisten, maar ook katholieken en liberalen waren erbij aangesloten.
Een andere bekende Duitse verzetsgroep was “Die Weiße Rose”. De kern van deze groep bestond uit studenten, waarvan Hans Scholl en Sophie Scholl de bekendste namen zijn. De groep verspreidde vanuit München over heel Duitsland pamfletten met anti-nazi teksten. Die Weiße Rose werd in 1943 opgerold en maar één van de zéven leiders van de groep overleefde de oorlog. De overige zes werden ter dood veroordeeld.
Een andere verzetsgroep “Kreisauer Kreis” bestond uit ongeveer twintig mannen die plannen opstelde voor de naoorlogse Duitse maatschappij. Deze plannen bestonden vooral uit hoe Duitsland na de val van Hitler zou kunnen bijdragen aan de verdere ontwikkeling van een democratisch Europa. Er waren talrijke contacten met de groep rondom von Stauffenberg.
Omdat ze contact met deze groep hadden, werden de namen van de ‘leden’ op de lijst van samenzweerders gezet die de aanslag op Hitler van 20 juli 1944 hadden gepleegd.
Na de mislukte aanslag op Hitler werden veel deelnemers gearresteerd en al dan niet via een schijnproces geëxecuteerd.
Deze aanslag was echter niet de eerste poging om Adolf Hitler van het leven te beroven. In 1939 werd door Johann Gerog Elser een poging gedaan om Hitler om het leven te brengen. Hij had een bom geplaatst in de Münchener Bürgerbrau. Hitler zou die avond daar een toespraak houden, maar door de slechte weersomstadighede vertrok Hitler eerder dan gepland en ontplofte de bom te laat.

Zelfs in de kerkelijke kringen kwam er verzet tegen het nazi-regime voor. Kanunnik Bernard Lichtenberg liet zijn mening doorschemeren over de jodenvervolging en het zogenaamde ‘euthenasieprogramma’, wat gelijk stond aan het doden van geestelijk gehandicapten. De Duitsers pakte hem in 1943 op en brachten hem naar kamp Dachau. Daar zou hij echter nooit arriveren omdat hij onderweg er naar toe overleed.
In 1933 stichtte dominee Martin Niemöller de Pfarrer-Notbund op. Hieruit ontstond de oppositionele “Bekennende Kirche”, waarin de theoloog Dietrich Bonhoeffer actief bij betrokken was.
Een ander voorbeeld is bisschop Clemens August Graf von Galen die in 1941 een aantal preken hield waarin hij het ‘euthenasieprogramma’ voor geestelijk gehandicapten aanviel.
Al deze preken bereikten via vlugschriften een groot publiek..

Weinig van de verzetsvormen in Duitsland waren succesvol. In de meeste gevallen kon de Gestapo al snel genoeg de betrokkenen arresteren. Duizenden oppositionele mensen stierven in concentratiekampen. Het belang van het Duitse verzet moet dan ook niet worden gezocht in de successen die zijn geboekt, maar in de richting van: Niet alle Duitsers stonden achter Hitler. Er waren ook genoeg mensen tegen het nazi-regime.

Is het wat? Wat kan er nog bij? Zal ik de groepen apart wat uitgebreid bespreken?
Weet iemand ook of er nog meer 'grote' verzetsgroepen waren?

[gamer0004]

Deze vraag was naar aanleiding van een profielwerkstuk dat ik moet maken.

De volgende tekst heb ik tot nu toe bijelkaar geraapt en verwerkt.

Hoewel er in Duitsland niet zo veel verzet was tegen het Nazi-bewind als in vele andere landen, was er wel degelijk verzet. In Duitsland zijn vele verzetspogingen ondernomen tegen de nationaal-socialistische heerschappij. In het begin waren het met name de communisten die enig verzet boden.
Door het verspreiden van vlugschriften en het helpen van politieke gevangen kwamen zijin opstand tegen de nazi’s. Ongeveer de helft van de 300.000 in Duitsland wonende communisten werden later opgepakt door de Gestapo.
Als men het over het verzet van de communisten heeft, komt de naam “Die Rote Kappelle” er zeker bij kijken. Die Rote Kappelle is een samenwerkingsverband van verschillende verzetsgroepen. Het grootste deel van Die Rote Kappelle waren communisten, maar ook katholieken en liberalen waren erbij aangesloten.
Een andere bekende Duitse verzetsgroep was “Die Weiße Rose”. De kern van deze groep bestond uit studenten, waarvan Hans Scholl en Sophie Scholl de bekendste namen zijn. De groep verspreidde vanuit München over heel Duitsland pamfletten met anti-nazi teksten. Die Weiße Rose werd in 1943 opgerold en maar één van de zéven leiders van de groep overleefde de oorlog. De overige zes werden ter dood veroordeeld.
Een andere verzetsgroep “Kreisauer Kreis” bestond uit ongeveer twintig mannen die plannen opstelde voor de naoorlogse Duitse maatschappij. Deze plannen bestonden vooral uit hoe Duitsland na de val van Hitler zou kunnen bijdragen aan de verdere ontwikkeling van een democratisch Europa. Er waren talrijke contacten met de groep rondom von Stauffenberg.
Omdat ze contact met deze groep hadden, werden de namen van de ‘leden’ op de lijst van samenzweerders gezet die de aanslag op Hitler van 20 juli 1944 hadden gepleegd.
Na de mislukte aanslag op Hitler werden veel deelnemers gearresteerd en al dan niet via een schijnproces geëxecuteerd.
Deze aanslag was echter niet de eerste poging om Adolf Hitler van het leven te beroven. In 1939 werd door Johann Gerog Elser een poging gedaan om Hitler om het leven te brengen. Hij had een bom geplaatst in de Münchener Bürgerbrau. Hitler zou die avond daar een toespraak houden, maar door de slechte weersomstadighede vertrok Hitler eerder dan gepland en ontplofte de bom te laat.

Zelfs in de kerkelijke kringen kwam er verzet tegen het nazi-regime voor. Kanunnik Bernard Lichtenberg liet zijn mening doorschemeren over de jodenvervolging en het zogenaamde ‘euthenasieprogramma’, wat gelijk stond aan het doden van geestelijk gehandicapten. De Duitsers pakte hem in 1943 op en brachten hem naar kamp Dachau. Daar zou hij echter nooit arriveren omdat hij onderweg er naar toe overleed.
In 1933 stichtte dominee Martin Niemöller de Pfarrer-Notbund op. Hieruit ontstond de oppositionele “Bekennende Kirche”, waarin de theoloog Dietrich Bonhoeffer actief bij betrokken was.
Een ander voorbeeld is bisschop Clemens August Graf von Galen die in 1941 een aantal preken hield waarin hij het ‘euthenasieprogramma’ voor geestelijk gehandicapten aanviel.
Al deze preken bereikten via vlugschriften een groot publiek..

Weinig van de verzetsvormen in Duitsland waren succesvol. In de meeste gevallen kon de Gestapo al snel genoeg de betrokkenen arresteren. Duizenden oppositionele mensen stierven in concentratiekampen. Het belang van het Duitse verzet moet dan ook niet worden gezocht in de successen die zijn geboekt, maar in de richting van: Niet alle Duitsers stonden achter Hitler. Er waren ook genoeg mensen tegen het nazi-regime.

Is het wat? Wat kan er nog bij? Zal ik de groepen apart wat uitgebreid bespreken?
Weet iemand ook of er nog meer 'grote' verzetsgroepen waren?

Ik weet het niet hoor. In Nederland is er bijvoorbeeld nooit een poging gedaan de hoogste man in Nederland op te blazen (zoals von Stauffenberg bij Hitler). Ook moet je begrijpen dat er in Nederland in het begin nog niet zo alles streng gecontroleerd werd. Als je hier zei dat Hitler een varken was kon je daardoor straf krijgen (denk ik) maar in Duitsland was de kans vele malen groter en ik denk dat de straffen ook zwaarder waren.
Ook moet je het in zijn context zien: de Duitsers waren in Nederland de bezetters, in Duitsland niet. Als je daar Duitse officieren zou neerschieten zou het je buurman kunnen zijn. Ook het saboteren in fabrieken is anders: Nederlanders saboteren de wapens van hun bezetter zodat die sneller verslagen worden, terwijl een Duitser ervoor zorgt dat zijn landgenoten worden neergeschoten in de oorlog, waar zij ook niet altijd aan wat konden doen, en waardoor ze de oorlog zouden verliezen, terwijl anders er de mogelijkheid was dat ze wonnen. Dan ben je dus de dief van je eigen portommonee, maar dan in andere zin