Handel in bidprentjes.

[Samuel.]

Hallo

Het leek mij wel interressant om een discussie te maken over bidprentjes.
Ik zie dat er regelmatig bidprentjes worden aangeboden, daar heb ik geen problemen mee.
Wel vind ik dat het geen ruil middel is. Iemand die ik ken die ruilt in bidprentjes.
Ik zelf vind dat het best verkocht/ geruild mag worden maar dan niet om het geld.
Bijvoorbeeld mensen die bidprentjes aanbieden voor veel te hoge prijzen.
Die persoon die is gestorven had waarschijnlijk een vader en moeder, vaak een vriendin/ vrouw en soms nog een kind.
Denk je is in, dat wanneer jij sterft je bidprent als ruilmiddel wordt gebruikt of als middel om geld uit te slaan.
Ik zelf zou het niet leuk vinden.
Graag jullie mening.

Ik wil hiermee geen ruzie uitlokken of mensen beledigen, alleen wat meiningen wisselen over een interessant onderwerp!

mvg,
Samuel

[Telemark]

Er zijn meerdere bidprentjes voor één persoon hoor ook voor de familie en als die ze weggeeft/verkoopt dan is het hun eigen schuld.

[rood]

Ik heb weleens gehoord dat iemand wist dat een verzamelaar een bidprentje had van zijn moeder. Die persoon was er al heel lang naar op zoek. De verzamelaar wilde hem alleen niet verkopen. Dat vind ik persoonlijk wat te ver gaan, je kan intensief verzamelen en er serieus mee bezig zijn, maar om dan zoiets voor je zelf te houden vind ik triest. Zeker omdat het zoveel betekend voor de persoon in kwestie.

Voor de rest heb ik er geen problemen mee. Ik snap ook eigenlijk niet wat je ertegen zou moeten hebben. Er worden toch ook dogtags verhandeld?

[jeroen wo2]

Idd, ik zou het ook vreselijk vinden als ik daadwerkelijk een bidprentje van een familie lid zie liggen en hij is niet tekoop

[SiNiStEr]

Idd, ik zou het ook vreselijk vinden als ik daadwerkelijk een bidprentje van een familie lid zie liggen en hij is niet tekoop

Als ik een bidprentje zou hebben liggen en een familielid komt er naar vragen dan krijgt die persoon hem onmiddelijk van mij. Daar ga ik echt geen geld voor vragen. Dat zou ronduit schandalig zijn.

Verder vind ik het ook geen probleem. Er waren vele bidprentjes van hetzelfde overlijdensgeval en daarnaast, als je sterft maakt het je niks meer uit want dan ben je er niet meer om er wat van te vinden. Dat klinkt misschien wat hard maar zo is het natuurlijk wel. De enige personen waarvoor het wellicht nog pijnlijk kan zijn, zijn natuurlijk de familieleden van de overledene. Echter is het een beetje wat Telemark zegt, als de familie zelf besluit om bidprentjes weg te geven/te verkopen kunnen ze dit ook een beetje verwachten.

[Arachnide]

Ik, als beginnende verzamelaar, stelde aanvankelijk ook vragen toen ik een bod deed op een bidprentje.
Ik vroeg me af, of de familie wel op de hoogte was van de dood van de gevallene en of het wel ethisch verantwoordelijk zou zijn om in dergelijke objecten te 'handelen'. Echter, heb ik er vrij weinig problemen mee, momenteel.
Bidprentjes brengen je verzameling meer tot 'leven', naar mijn mening. De namen en verhalen krijgen gezichten, wat de indruk groter doet maken.
Mocht een familielid aantoonbaar kunnen laten zien dat hij/zij familie is van de gevallene, is het bidprentje automatisch en gratis voor hem/haar. Uiteraard wel op voorwaarde dat het prentje alleen ter behoud van familie-erfgoed dienen zal.
Als ze prentje persé willen hebben voor doorverkoop, kan ik dat zelf ook wel.

Wat ik me eigenlijk nog afvroeg: Betaalt men voor de rang van de soldaat en hoelang hij gevochten heeft?
Ik heb tot nu toe maar één bidprentje in mijn bezit. Ene Josef Schmidbauer, die 5 jaar lang aan het Oost-front gevochten heeft. Hij was Obergefreiter in einem grenadier regiment.
Ik heb voor dit prentje, verkerend in uitstekende staat, 8 euro betaalt.
Als ik zie, voor hoe weinig geld hier bidprentjes verkocht worden, vroeg ik me dat af.

[michiel01]

als je op bijv. ebay.de prentjes gaat kopen betaal je aanzienlijk meer dan in Nederland. En ja je betaald per krijgsmachtdeel, eenheid, rang, onderscheidingen, land van overlijden etc. Ik heb prentjes in m'n collectie die door een combinatie van die factoren erd prijzig waren, helaas....

Ik heb er dan ook geen moeite mee dat er in wordt gehandeld. In mijn ogen is het niet anders dan de overige militaria.

[asjemenou]

Zelf ben ik niet zo'n verzamelaar van bidprentjes maar ik weet wel dat er liefhebbers van zijn. Ongeacht of dat het gesneuvelde militairen zijn of van ouderdom overleden burgers. Voor de niet zo religieuze forumleden onder ons; het uitgeven van bidprentjes is iets typisch voor het Katholieke geloof. Vroeger was het een gewoonte als Katholiek zijnde om bij een sterfgeval van een naaste, dergelijke bidprentjes uit te geven. Ik denk dat het vandaag de dag nog weinig wordt gedaan.
Wat de verkoop/ruil in bidprentjes betreft. Ik ben er niet zo op tegen. Ik lees in een eerdere reactie iets over respect hebben voor bidprentjes. Eigenlijk geldt dit respect hebben voor alle WOII militariaobjecten. Als WOII militariaverzamelaar weet je tenslotte dat je verzameling berust op een grimmige werkelijkheid. Objecten zoals bidprentjes, soldatenboekjes e.d. waarin personalia staan vermeld benadrukken deze grimmige werkelijkheid nog eens extra. De personen die vermeld staan in soortgelijke objecten krijgen dan vaak een 'gezicht'. Ondanks het feit dat de meeste van deze personen, en zeker degene die op de bidprentjes staan vermeld, misschien al jaren geleden overleden zijn. Respect vol omgaan met persoonlijke bezittingen van (gesneuvelde) WOII militairen vind ik sowieso een normale zaak.