Westwall schreef:Kurt Student schreef:merkloos schreef:Dit soort dingen van plat gooien van steden deden de amerikanen naar mijn idee niet echt super moeilijk over net zoals de duitsers. Hier is bijvoorbeeld het Nijmegen. Maar wat bijvoorbeeld de amerikanen ook hebben gedaan is het platschieten van de stad Tiel met artillerie. (Niet echt bekend bij de Nederlanders) Daar staan geloof ik maar 3 gebouwen in het centrum wat nog afkomstig is van voor (tijdens) de oorlog de rest is plat geschoten door Amerikaans vuur. Omdat er Duitsers in de stad zaten. Weleens waar weinig mensen omgekomen door evacuatie maar zowat de hele culturele erfgoed van mijn stad is er aan. Kan er bijna geen foto's over vinden maar heb er 1 gevonden.
http://www.oudheidkamer-tiel.nl/images/ ... foto34.jpg
Steden als Leiden, en Gouda zijn ook door hun bredere stations vroeger deels in vlammen opgegaan.
De foeilelijke bebouwing om het station van Leiden herinnert hier nog aan en ook is een groot deel van de oude stationsbuurt van Gouda in vlammen opgegaan.
Ik heb overigens nog een boekje over Tiel in oorlogstijd.
Het valt van ellende uit elkaar, maar het is nog goed te lezen. Er staan goede beschrijvingen in over het geschut in de polders van Wamel, een dorp aan de overkant van Waal. Van hieruit is Tiel aan gruzelementen geschoten.
merkloos schreef:
Je haalt in je reactie de niet vernietigde Waalbrug aan. Ik weet niet wat je hiermee precies wilt zeggen maar bedoel je te beweren dat men de brug heeft gespaard omdat hij later zou kunnen worden gebruikt door de geallieerden? In februari 1944 was een operatie zoals Market Garden nog helemaal niet aan de orde. Men moest immers nog de landing op de Franse kust gaan uitvoeren.
Ik had nog helemaal niet gedacht aan de link met Market Garden. Los van het feit dat ze wel dankbaar gebruik hebben gemaakt van deze brug, maar dat zou sowieso zijn gebeurd.
Maar de Waalbrug was een duidelijk strategisch doelwit geweest. En ja, als je dan die foto's ziet van die uitgebrande stad met die nog volledig intacte brug, dan gaat er ergens in mijn hoofd wel iets zoemen. Het deed mij een beetje denken aan de Dom van Keulen die ook relatief goed uit de oorlog kwam. Maar dat was wél afgesproken werk.
Hallo,
Ik weet het niet zeker maar volgens mij heeft u echt een afkeer tegen de Geallieerde Strijdkrachten die ons hebben bevrijdt van het walgelijke Nazisme.
Ik kan er natuurlijk ook naast zitten maar in uw berichten in verschillende topics waaronder deze, vertelt u alleen maar negatiefs over onze bevrijders...
mvg,
Jan
Jan en Roland, laat over een ding geen misverstand bestaan. Ik ben dolblij dat de geallieerden west-Europa hebben bevrijd van die vreselijke man en zijn consorten. En hiermee ook het einde van de SS en de Gestapo. Een afkeer tot de bevrijders heb ik dus zeker niet.
De beelden en foto's van Overlord en de de horizon met de naderende bevrijders bezorgen mij keer op keer weer kippenvel.
Maar tegelijkertijd ben ik ook geen persoon die , als een geestlijke met een lege gebedsmolen, de niet te accepteren dingen bedekt met positievere zaken.
Al had ik een soortelijke reactie zoals die jullie plaatsen wel verwacht. Wellicht komt dit doordat jullie sinds de zeventiger jaren een flinke dosis meer aan lesmateriaal over de oorlog voorgeschoteld krijgen. Waarbij respect, vrede, en vooral de afkeer naar het onverteerbare racisme en fasicsme.
Ik heb in mijn studententijd nota bene meegeholpen met de aktie om meer informatie in het lespakket van basischool leerlingen te krijgen, deze was vooral in de regio Amsterdam en Haarlem succesvol te noemen. Deze campagne werd geleid door de helaas 4 jaar geleden overleden Arek Samuelson, een Bergen Belsen heeft overleefd, verder heeft mevrouw Gies, bekend van het Anne Frankhuis ook haar medewerking verleent waarbij de meest harde verhalen werden afgewisseld met relativerende humor, dit was een zeer indrukwekkende tijd voor mij. Zeg maar gerust een verrijking. Arek was een van de weinigen die mij, als Duitser, vanaf mijn begin in Amsterdam heeft geholpen en toonde hiermee aan meer van de oorlog geleerd te hebben dan menig Nederlander in die tijd.
Helaas, zo oordeelde ook mijn collega's met dit project, werd er telkens vergeten dat er buiten Frankrijk, Denemarken, Noorwegen, Nederland, etc, nóg een veel groter west-Europees land is bevrijd. Duitsland welteverstaan. En ik koester de prachtige historie van het Wirtschaftwunder. De tijd van sportieve en culturele vooruitgang. De tijd dat men weer trots was op (West-) Duitsland. De mannen die dit mogelijk hebben gemaakt waren onder andere niet ver van mijn woning gestationeerd, nabij de bossen van Quickborn. In de vakanties op de fiets naar de bossen, om een glimp op te vangen van deze helden. Want dat waren ze -ondanks alles - wel.
Ik zeg hierbij ondanks alles, gezien het persoonlijke feit dat ik 2 van mijn ooms, en mijn oma nooit heb gekend door de vuurstorm van '42.
Mijn moeder heeft nooit van ze afscheid kunnen nemen waar er door de tapijt-techniek van de Britten, en de tijdsontstekingen, de lichamen nooit meer zijn gevonden, althans, niet bewust. Deze mensen hebben hun leven verloren door de meest agressieve vorm van bombardementen, in een stadsdeel zonder industrie of vijandelijke instellingen. En lag enkele kilometers van het stadshart en de haven. Burgers en onderduikers, kortom de slachtoffers van het Nazi-regime hadden ook in schuilkelders geen kans tegen de Britse bommenregen die een combinatie vormde die met resultaat al het zuurstof vanuit de grondvesten van de huizen zoog, en hierdoor een vuurstreep naar de bodems van de huizen bracht. De schuilkelders dus.
Geen van hen was een voorstander van Adolf Hitler, en voor hun was hun land nét zo bezet als het land van jullie oma's en opa's.
Op elke plek, waar deze toestanden hebben plaats gevonden, moet men naar mijn mening niet te makkelijk doen.
Statements als 'het was het beste' doet menig mensen te kort, en hiermee wordt weggestopt verdriet weer opgerakeld. Weggestopt, want het volk dat het langst bezet is geweest in de oorlog, 13 jaar lang, en het meest bommen over zich heen hebben gekregen, werder hier in lengtes van decennia aan herrinert.
Zelfs hun nazaten worden nu af en toe nog bestookt met de meest onbeschofte verwensingen en beledigingen.
Laat ik het er maar bij houden dat er niet zoiets bestaat als één waarheid.
Ethisch gezien zeker niet.
Groet,
Thom
Nota bene: Excuses dat dit bericht slechts ten dele, in relatie staat met het onderwerp.