Re: Recensies: Boeken Fictie
Geplaatst: 08 aug 2012, 12:59
Na 2 recensies op de vorige pagina, hier nummer 3 van vandaag!
08/15 Het Einde
Auteur: Hans Hellmut Kirst
Uitgever: De Boekerij
Jaar Uitgave: 1955
Aantal Pagina's: 291
Synopsis:
"08.15 het einde", het derde en laatste deel van de grootse soldatentrilogie van Hans Hellmut Kirst, begeleidt de soldaten op hun laatste etappe: als zij hun uniform weer mogen uittrekken. Naar zij geloven voor goed. Weer speelt het hele verhaal zich in de loop van zes dagen af, de chaotische dagen van de ineenstorting. Opnieuw ontmoeten wij de soldaten Asch en Kowalski, Hauptmann Schulz, diens vrouw Lore; Wedelmann en Luschke spelen een beslissende rol. Maar ook nieuwe figuren treden op: de doorbreekspecialist Hinrichsen, Hauk en zijn ongure handlangers en een groep Amerikanen van het CIC onder leiding van captain Boernes. Ook in dit deel zijn liefde, haat, tragiek en humor dooreengeweven. Ook in dit deel laat de auteur een onmiskenbaar "neen" horen met betrekking tot de oorlog en den onmenselijkheid en chaos, die erdoor worden veroorzaakt.
Een hoogtepunt in het boek is aan het slot de rede van de slavendrijver Schulz, nu kapitein b.d., in de herfst van 1954 tijdens een bijeenkomst van oud-frontstrijders. Hij in ieder geval heeft niets geleerd.
(bron: omslag boek)
Eigen mening over het boek:
Om te beginnen met dat laatste. Die rede (op waarheid gebaseerd? Niet zeker, Kirst doet wel alsof) is absoluut geen hoogtepunt - voor mij niet, in ieder geval. Het is een vreemd stuk, dat geheel niets van doen heeft met de rest van de 08.15-serie.
"Het einde" overtuigt over de gehele linie eigenlijk niet. Het verhaal is absurd en zonder enige diepgang, de personages zijn niet half zo goed als in "de oorlog" en het eind is echt een anticlimax van jewelste.
Ook de 'chaos', waar op de omslag over gesproken wordt, mist een beetje overtuigingskracht, die het in bijvoorbeeld "Voorwaarts kameraden, we moeten terug" wel had.
Het lijkt een beetje alsof Kirst niet meer wist waarmee hij deel III moest vullen - er zitten grote lappen tekst tussen zonder enig nut, zonder logische achtergrond en zonder doel, die het boek bij tijd en wijle niet echt prettig doen lezen. Het is maar goed dat dit het laatste deel was.
Beoordeling: 3-/5
Is het de prijs waard:
Altijd.
08/15 Het Einde
Auteur: Hans Hellmut Kirst
Uitgever: De Boekerij
Jaar Uitgave: 1955
Aantal Pagina's: 291
Synopsis:
"08.15 het einde", het derde en laatste deel van de grootse soldatentrilogie van Hans Hellmut Kirst, begeleidt de soldaten op hun laatste etappe: als zij hun uniform weer mogen uittrekken. Naar zij geloven voor goed. Weer speelt het hele verhaal zich in de loop van zes dagen af, de chaotische dagen van de ineenstorting. Opnieuw ontmoeten wij de soldaten Asch en Kowalski, Hauptmann Schulz, diens vrouw Lore; Wedelmann en Luschke spelen een beslissende rol. Maar ook nieuwe figuren treden op: de doorbreekspecialist Hinrichsen, Hauk en zijn ongure handlangers en een groep Amerikanen van het CIC onder leiding van captain Boernes. Ook in dit deel zijn liefde, haat, tragiek en humor dooreengeweven. Ook in dit deel laat de auteur een onmiskenbaar "neen" horen met betrekking tot de oorlog en den onmenselijkheid en chaos, die erdoor worden veroorzaakt.
Een hoogtepunt in het boek is aan het slot de rede van de slavendrijver Schulz, nu kapitein b.d., in de herfst van 1954 tijdens een bijeenkomst van oud-frontstrijders. Hij in ieder geval heeft niets geleerd.
(bron: omslag boek)
Eigen mening over het boek:
Om te beginnen met dat laatste. Die rede (op waarheid gebaseerd? Niet zeker, Kirst doet wel alsof) is absoluut geen hoogtepunt - voor mij niet, in ieder geval. Het is een vreemd stuk, dat geheel niets van doen heeft met de rest van de 08.15-serie.
"Het einde" overtuigt over de gehele linie eigenlijk niet. Het verhaal is absurd en zonder enige diepgang, de personages zijn niet half zo goed als in "de oorlog" en het eind is echt een anticlimax van jewelste.
Ook de 'chaos', waar op de omslag over gesproken wordt, mist een beetje overtuigingskracht, die het in bijvoorbeeld "Voorwaarts kameraden, we moeten terug" wel had.
Het lijkt een beetje alsof Kirst niet meer wist waarmee hij deel III moest vullen - er zitten grote lappen tekst tussen zonder enig nut, zonder logische achtergrond en zonder doel, die het boek bij tijd en wijle niet echt prettig doen lezen. Het is maar goed dat dit het laatste deel was.
Beoordeling: 3-/5
Is het de prijs waard:
Altijd.