Mogelijk project m.b.t. Nederlands-Indië soldaten?

[D_Dutch]

Hallo allemaal,

Ik ben vandaag in het bezit gekomen van een uitzonderlijk grote groep documenten en een onderscheiding van een Korporaal der Koninklijke Landmacht welke van 1946 tot 1949 in Nederlands-Indië diende. Het meest indrukwekkende is nog wel één van zijn dagboeken, welke hij dag bij dag beschreven heeft. Zo wordt hij onder meer in zijn zij geraakt door een vijandelijke kogel en nam hij als onderdeel der Luchtlandingstroepen op 19 december 1947 deel uit van de bezetting van het vliegveld Magoewo bij Djokja. De Dakota waar hij in zat stortte zelfs bijna neer omdat deze te zwaar beladen was. Ook was hij commandant van ten minste drie patrouiles. Een erg goed beschreven dagboek waarin hij duidelijk zijn mening geeft over bepaalde dingen, waaronder het doodschieten van een saboteur.

Er zit tevens een plakboek bij over zijn reis naar Indonesië samen met kameraden van Bataljon "Friesland". Hier zit ook een lijst met alle deelnemende veteranen. Daarbij ook nog een lijst uit eind tachtiger jaren met honderden namen van alle nog in leven zijnde veteranen van het Bataljon. Ik zit mezelf af te vragen, sommige kunnen de schrijver van de dagboeken misschien wel gekend hebben. Zou het iets zijn om zijn oud-kameraden een brief te schrijven of ze misschien contact willen? Ze opsporen zal geen probleem zijn, naast de namen staat hun toenmalige adres en woonplaats en heb er tot nu toe al een stuk of zes getraceerd. Ik wil deze mensen geen hartaanval bezorgen door ze ineens te confronteren met een moeilijke tijd uit hun verleden, maar het zou ook wel erg interessant zijn hun verhaal hun verhaal te horen. Na een nogal tegenvallende reactie van een familie ben ik nogal terughoudend geworden in het contact zoeken met familie en/of kameraden van een soldaat.

Met vriendelijke groet,

Koen.

[Mar10e]

Gewoon contact opzoeken Pas als het vaker tegen gaat zitten, zal ik het niet meer doen.

[michiel01]

gewoon doen Koen!

[rammsander]

Dat zijn nette aanwinsten Koen! Ik zal het wel proberen! Je weet maar nooit, misschien tref je net iemand die het zelf mooi vind dat iemand dit heeft in zijn collectie!

Heb je misschien foto's van, ben wel benieuwd!

Groetjes, Sander

[coco]

Wie niet waagt wie niet wint, ik denk dat je het zelf wel zal weten maar niet elke Indië veteraan is trots op dat verleden.
Ik heb je trouwens even een PB gestuurd.

[D_Dutch]

Bedankt voor de reacties allemaal. Ik zal in de loop der dagen eens wat foto's maken, het is enorm veel materiaal. Ik heb brieven geschreven naar enkele veteranen en een paar reacties gehad. Gelukkig allemaal positief. Van twee heb ik zelfs materiaal gekregen waaronder foto's, documenten, een naambandje en een boek over de eenheid welke best lastig te vinden is.

Ik heb tevens een brief gekregen van de jongere broer van de beste kameraad van de soldaat van wie de dagboeken waren, die vertelde mij dat de soldaat na de oorlog zijn hele woning omgetoverd had in een soort museum met enorm veel documentatiemateriaal, zijn uniform, fotoalbums, 8mm films en nog veel meer, helaas is dat allemaal gedoneerd aan een archief, helaas...

Met vriendelijke groet,

Koen.

[D_Dutch]

Hierbij de beloofde foto's!










Scan uit een van de dagboeken.

[michiel01]

Indrukwekkend verslag, je hebt het in een ruk uitgelezen of niet? Zo onvoorstelbaar eigenlijk. Je hebt een geweldig lot te pakken, los van verzamelgebied of interesse is dit een prachtig stukje militaire geschiedenis.

Koen je hebt werkelijk een prachtig lot! Het is je gegund!


(ik ben zo vrij geweest het even te verplaatsen, vind dat het hier beter tot z'n recht komt dan in de babbelbox)

[D_Dutch]

Indrukwekkend verslag, je hebt het in een ruk uitgelezen of niet? Zo onvoorstelbaar eigenlijk. Je hebt een geweldig lot te pakken, los van verzamelgebied of interesse is dit een prachtig stukje militaire geschiedenis.

Koen je hebt werkelijk een prachtig lot! Het is je gegund!


(ik ben zo vrij geweest het even te verplaatsen, vind dat het hier beter tot z'n recht komt dan in de babbelbox)

Het is inderdaad heel indrukwekkend, hij beschrijft tot in detail alles wat hij heeft meegemaakt, en dat dan twee jaar lang. Ik zag het toevallig op de website van een antiquariaat staan en ik wist meteen dat het zeldzaam materiaal was en kocht het meteen, zo onder de indruk was ik ervan. Ik zal morgen nog een paar pagina's scannen, het is echt heel interessant om alles te lezen. Naast de dagboeken zijn onder meer patrouilleorders (Hij was commandant van tenminste drie patrouilles), oorkondes, OVW-documenten en nog veel meer. Het leuke is ook dat hij beschrijft dat hij het Ereteken voor Orde en Vrede heeft ontvangen, alsmede de oorkondes.

Wat ik wel heel apart vond was dat identificatieboekje, het is gewoon een Engels Sodier's Service and Pay Book. Waarschijnlijk hadden ze in de tijd dat hij zich aanmeldde gewoon niets anders.

Tevens bedankt voor het verplaatsen! Ik zat soms af en toe telkens te denken waar ik het nou gepost had en toen kwam ik op de babbelbox terecht, snapte zelf niet zo goed waarom ik het daar gepost had. Ik probeer me voornamelijk op de Waffen-SS te richten, maar, er is zoveel mooi materiaal dat ik eigenlijk van alles heb onderhand. Toevallig bij de update van Weitze een mooi Waffen-SS Soldbuch gezien.

[michiel01]

Tsja, specificeren... ach daar kunnen we het nog uren over hebben hier denk ik. Maar goed, ik begrijp je keuze dit direct te kopen, in het verleden ben ik een aantal jaren actief geweest bij Indie herdenkingen (lokale) en de verhalen waren soms echt onvoorstelbaar. Zo "niet-passend" in het huidige tijdsbeeld. De duizenden gesneuvelden, hoe zou men daar tegenwoordig op reageren, het gemak waar hij als gewone militair praat over de opdrachten die hij uitvoerd de woordkeuze, "zo'n klus is dan niet zo prettig".
Veel respect voor de mannen die daar gezeten hebben, een harde tijd.

Even terug naar het specialiseren en je SS interesse, een link met de SS heeft dit wel. Misschien wat far fetched, maar goed. Een paar jaar geleden, ik sprak een Bredase OWV'er die in Indie had gezeten, de hele tour eerst als infanterist later als chauffeur, die mij het volgende vertelde. Op de boot heen zat hij samen met een jongen die aan het oostfront had gediend en altijd bij hem op de lagere school had gezeten. Na een paar dagen raakten ze aan de praat en werden jeugd herrinneringen opgehaald en werden ze vrienden. Dit werd hem door zijn pelotonsgenoten niet in dank afgenomen. Het heeft hem uiteindelijk zijn leven gered (ik werd nog even getrakteerd op een portie littekens) zijn vriendschap redde hem tijdens een vijandelijke aanval (en van meerdere ploegmaten) terwijl onder vuur nam de SS'er het voortouw. Wat de operatie, in ieder geval een aantal levens, redde.
Op een gegeven moment begon de beste man aan zijn 5+ biertje en werden de verhalen steeds mooier, maar dit verhaal vertelde hij met zoveel emotie....

In dit dagboek proef ik dezelfde sfeer, echt een mooi item!

[rammsander]

Wat een lot zeg! Veel succes ermee!

Sander

[D_Dutch]

Tsja, specificeren... ach daar kunnen we het nog uren over hebben hier denk ik. Maar goed, ik begrijp je keuze dit direct te kopen, in het verleden ben ik een aantal jaren actief geweest bij Indie herdenkingen (lokale) en de verhalen waren soms echt onvoorstelbaar. Zo "niet-passend" in het huidige tijdsbeeld. De duizenden gesneuvelden, hoe zou men daar tegenwoordig op reageren, het gemak waar hij als gewone militair praat over de opdrachten die hij uitvoerd de woordkeuze, "zo'n klus is dan niet zo prettig".
Veel respect voor de mannen die daar gezeten hebben, een harde tijd.

Klopt. Naarmate het dagboek vordert zie je dat hij met steeds minder gevoel schrijft, gewoon door verbittering door de strijd denk ik, of een soort afstand nemen van gevoelens zodat het op de een of andere manier minder moeilijk wordt. Na de dood van zijn beste kameraad knapte er iets, en volgens de broer van de gesneuvelde kameraad heeft dat hem de rest van zijn leven pijn gedaan, en was het voor hem makkelijker geweest de periode Nederlands-Indië te verwerken als zijn kameraad nog geleefd had. Zijn hart was altijd in Nederlands-Indië gebleven en heeft dat in diverse zelfgemaakt schilderijen en gedichten kenbaar gemaakt. Het is jammer dat deze periode nogal vergeten is terwijl deze jongens enorm veel meegemaakt hebben, wat wel te lezen is in de dagboeken.

Even terug naar het specialiseren en je SS interesse, een link met de SS heeft dit wel. Misschien wat far fetched, maar goed. Een paar jaar geleden, ik sprak een Bredase OWV'er die in Indie had gezeten, de hele tour eerst als infanterist later als chauffeur, die mij het volgende vertelde. Op de boot heen zat hij samen met een jongen die aan het oostfront had gediend en altijd bij hem op de lagere school had gezeten. Na een paar dagen raakten ze aan de praat en werden jeugd herrinneringen opgehaald en werden ze vrienden. Dit werd hem door zijn pelotonsgenoten niet in dank afgenomen. Het heeft hem uiteindelijk zijn leven gered (ik werd nog even getrakteerd op een portie littekens) zijn vriendschap redde hem tijdens een vijandelijke aanval (en van meerdere ploegmaten) terwijl onder vuur nam de SS'er het voortouw. Wat de operatie, in ieder geval een aantal levens, redde.
Op een gegeven moment begon de beste man aan zijn 5+ biertje en werden de verhalen steeds mooier, maar dit verhaal vertelde hij met zoveel emotie....

In dit dagboek proef ik dezelfde sfeer, echt een mooi item!

Interessant verhaal. Dus een voormalig Waffen-SS soldaat die diende in Nederlands-Indië gewoon bij de Landmacht? Je zou denken dat door hun verleden ze daarvan uitgesloten werden. Ik kan me echter nog wel herinneren dat een jaar of twee terug hier een topic was over voormalig Waffen-SS soldaten in Nederlands-Indië.


Hierbij nog twee scans.

[fritz derochebrune]

Het is al bijna 2 maanden terug dat de laatste reactie hierop kwam, maar heb zelf een soortgelijk lotje gekregen van een dorpsgenoot, vond ik wel leuk om ook even te delen.







Een hoop mooie documenten, de laatse uitgave van het soldatenkrantje "Tabintaria" en bovenal, naast het fotoalbum, zo'n 300 foto's!

[D_Dutch]

Erg mooi materiaal, mag je trots op zijn dat een veteraan je zoiets gegeven heeft, dat maakt het altijd weer net iets specialer dan dat je het via een dealer hebt gekocht.

[fritz derochebrune]

Ben ik ook zeker!