wo2forum.nl

In Rotterdam is de verzetsstrijdster Atie Visser op 100-jarige leeftijd overleden. Gerarda Alida Ridder-Visser was in de Tweede Wereldoorlog koerierster voor het verzet.

Onder de naam Karin was ze sinds 1944 lid van de knokploeg van Marinus Post, die zelf aan het eind van dat jaar werd opgepakt en gefusilleerd. Ze schreef later een boek over Post.

Nooit opgeloste moord
In 2011 kwam de hoogbejaarde Atie Visser nog in het nieuws. Ze bekende in een brief aan de burgemeester van Leiden dat zij in 1946 in Leiden Felix Guljé in de deuropening van zijn huis heeft doodgeschoten. Ze wilde de nabestaanden duidelijkheid geven over de nooit opgeloste moord.

Het verzet verdacht de Leidse ingenieur van collaboratie met de Duitsers, maar hij werd na zijn dood daarvan vrijgesproken. Later bleek dat de familie Guljé zelfs Joodse onderduikers in huis had.

Burgemeester Lenferink van Leiden had vervolgens een gesprek met haar. De moord op Guljé was inmiddels verjaard.

Verzetsherdenkingskruis
Ridder-Visser ontving in 1982 in Leiden uit handen van burgemeester Goedkoop het Verzetsherdenkingskruis. Na haar bekentenis over de moord op Guljé was er even discussie over de vraag of ze de onderscheiding mocht houden, maar het ministerie van Binnenlandse Zaken liet weten dat er geen regeling bestaat om het kruis terug te vorderen.

Bron:NOS.nl
http://nos.nl/artikel/690013-verzetsstr ... leden.html

Weer een typisch voorbeeld van een verzetsstrijd(st)er die na de oorlog alle honeurs kreeg voor haar verzetswerk, maar achteraf toch niet altijd de juiste afweging heeft gemaakt. Wel het verzetskruis ontvangen, maar pas na verjaring van de moord willen toegeven dat je ook onschuldigen om het leven hebt gebracht. Oftewel, een heldin in de oorlog, maar een laffaard erna (in mijn ogen). Wel de verantwoordelijkheid nemen als het goed gaat, maar niet als je zelf fout bent. En welke nabestaanden zouden er in 2011 nog zijn van Felix Guljé? Zijn vrouw? Zijn ouders? Nee, dit is niets meer dan het willen opschonen van je eigen geweten. Ben blij dat ze het nog gedaan heeft, maar hypocriet blijft het wel.

Al jaren geleden is duidelijk geworden dat er vele verzetsstrijders fouten hebben begaan door de verkeerde personen om te leggen. Niemand die er achteraf voor op het matje is geroepen. Het blijft erg dubbel allemaal. Ook het verzet heeft een donkere bladzijde aan haar historie hangen, waar weinig tot geen aandacht voor is.


Ben benieuwd hoe jullie hier tegenover staan?

Je hebt een punt Platoz, maar uiteindelijk is dat nog niks tegenover geallieerden die tot helden zijn uitgeroepen... wat met de bombardementen van churchill op dresden? wat met stalin, die voorheen een pact had met Hitler en samen polen aangevallen heeft, in zijn loopbaan als hoofd van rusland zelf ook massamoorden heeft gepleegd, worden na de oorlog bezien als helden omdat ze duitsland verslagen hebben... terwijl ze nazi duitsland en Hitler met de vinger wijzen, tot op heden nog altijd op jacht zijn naar ss kampbewakers voor oorlogsmisdaden, worden die personen wel de hemel in geprezen terwijl ze hetzelfde hebben gedaan churchill wil in mindere mate en op andere wijze. Dan is dit verhaal van a.visser nog niks in vergelijking. Dat hypocriet zijn wat je bedoeld is dan ook gewoon eigen aan de mens. Het moment bepaald veel, door de goede zaken die hij of zij gedaan heeft word hij of zij op handen gedragen, er zullen er weinigen zijn die dat moment gaan doorprikken en te gaan zeggen dat ze ook andere dingen gedaan hebben, de drang naar aandacht en roem is bij de meeste mensen nogal groot. In een oorlog begaat iedereen misdaden, the winners got away with it, the losers pay the price... zo gaat dat, en zo zal dat altijd blijven.

Ik dacht dat zaken als doodslag wel verjaarden, maar moord niet. Ik zal de wetgeving wel niet goed kennen. Ook is moord niet echt mijn vakgebied

In 1945 diende leden van het verzet al hun wapens in te leveren. Als in 1946 een verzetslid, enkel op basis van vermoedens, iemand doodschiet is dit moord met voorbedachte rade en met een verboden wapen. Ondanks haar verdienste bij het verzet is dit vrouwtje volgens de toenmalige wet een moordenares.

Ook volgens de huidige wet is zij een koelbloedige moordenares en zou ze eigenlijk 20 jaar hebben moeten brommen. Haar enige voordeel is dat wij hier te maken hebben met verjaring waardoor ze niet meer aan te pakken was. Maar dit was eigenlijk ook mijn eerste gedachte. Vooral het feit dat ze in 2011 bij haar volle verstand heeft aangegeven geen spijt te hebben van haar moord, is eigenlijk een dubbele steek in de rug van de nabestaanden. Wat een kille vrouw moet je dan zijn geweest. Ik vraag me dan alleen maar af hoe dat gesprek is geweest tussen haar en die kleinkinderen van dhr. Guljé...