Voor de Nederlanders: ben je donor?

[Mich]

Zelf ben ik geen donor. Ik weet dat sommige dat raar zullen vinden, misschien wel egoïstisch.
Maar ik ben zelf wel een voorstander van het plan om de mensen die zelf donor zijn dan ook voorrang te laten krijgen wanneer zij een orgaan nodig hebben. Simpel gezegd dus: wanneer er een orgaan beschikbaar komt, moeten mensen die zelf donor zijn daar dan ook het eerst voor in aanmerking komen.

[Willem ter Haar]

En mensen die zeer slecht met hun gezondheid omgaan?
Mensen die bijvoorbeeld roken of alcholist zijn?
Mogen die een orgaandonatie ontvangen?

[vincent]

En mensen die zeer slecht met hun gezondheid omgaan?
Mensen die bijvoorbeeld roken of alcholist zijn?
Mogen die een orgaandonatie ontvangen?

uiteraard, maar zoals mich zegt zouden die mensen achteraan moeten sluiten (als er dan nog een wachtrij is, waarschijnlijk niet)

[Dodo]

En mensen die zeer slecht met hun gezondheid omgaan?
Mensen die bijvoorbeeld roken of alcholist zijn?
Mogen die een orgaandonatie ontvangen?

Als er iemand is die altijd zo gezond mogelijk geprobeerd heeft te leven, en ik lig met dezelfde aandoening enkel dan veroorzaakt door roken, dan zou ik hem voor laten gaan.
Dat zeg ik nu, maar of ik het dan zeg. Best een lastige vraag.

[Peter]

En mensen die zeer slecht met hun gezondheid omgaan?
Mensen die bijvoorbeeld roken of alcholist zijn?
Mogen die een orgaandonatie ontvangen?

Als er iemand is die altijd zo gezond mogelijk geprobeerd heeft te leven, en ik lig met dezelfde aandoening enkel dan veroorzaakt door roken, dan zou ik hem voor laten gaan.
Dat zeg ik nu, maar of ik het dan zeg. Best een lastige vraag.

Is inderdaad een lastige vraag! Ik persoonlijk vind dat ieder mens in gelijke mate recht op leven heeft, als je een orgaan ontvangt ontvang je leven. Wel moet een alcoholist of een verstokt roker zijn/haar verslaving overwinnen na de transplantatie, dit om het geschenk ( wat een donororgaan is: het grootste geschenk wat een mens geven kan ) te behouden. Zeker in het geval van alcoholisme zal men moeten stoppen met drinken, daar alcohol in feite een zwaar gif is wat bij overmatig gebruik een verwoestende werking heeft op alle organen. Maar voor roken geldt eigenlijk hetzelfde. Maar ieder mens heeft in gelijke mate recht op hulp!

[Willem ter Haar]

Maar een roker, alcholist of iemand die weet dat met zijn levenstijl hij zijn lichaam ten gronden richt, vraagt dus om een orgaan die zeldzaam is. Er zijn er al te weinig en enkele mensen die dus niks aan hun aandoening kunnen doen worden daarmee benadeeld.

Mensen die daarna moeten stoppen met drinken of roken of stoppen met andere ongezonden dingen kunnen dat beter nu al doen. Voor dat het te laat is en ze dus een beroep moeten doen op die zeldzame organen.

[Peter]

Maar een roker, alcholist of iemand die weet dat met zijn levenstijl hij zijn lichaam ten gronden richt, vraagt dus om een orgaan die zeldzaam is. Er zijn er al te weinig en enkele mensen die dus niks aan hun aandoening kunnen doen worden daarmee benadeeld.

Mensen die daarna moeten stoppen met drinken of roken of stoppen met andere ongezonden dingen kunnen dat beter nu al doen. Voor dat het te laat is en ze dus een beroep moeten doen op die zeldzame organen.

Ik ben het in die zin wel met je eens, maar dat neemt niet weg dat ook zij recht hebben op hulp. Ik denk echter wel dat de overweging die jij uit meespeelt, hoewel het in de praktijk aanzienlijk ingewikkelder ligt. Het is natuurlijk wel zo dat er een "match" moet zijn, de weefseltypering, rhesusfactor ( speelt op zich voor zover ik weet geen grote rol meer ), de bloedgroep en nog meerdere factoren spelen mee bij het bepalen van het al dan niet transplanteren van een orgaan bij individuele personen. Ik kan me voorstellen dat een alcoholist die zijn lever kapot heeft gedronken niet de voorkeur geniet als ontvanger van een donorlever, maar het is wel zo dat ieder recht heeft op leven! Dit soort kwesties zijn ethische kwesties, en heeft een arts conform de eed van hippocrates niet de plicht levens te redden?

[dvaupell]

Oeoeoeh wat een griezelige discussie wordt dit.

Wat zijn geldige argumenten om mensen die een donororgaan zouden kunnen gebruiken deze wel of niet te gunnen.
Welke afwegingen kun je maken om de ene mens t.o.v. de andere te bevoordelen (en dus de ander te benadelen)

Ik noem er naast de levensstijl nog een paar ..

- Een waardevol lid van de maatschappij vs een crimineel
- Iemand die werkt vs iemand die werkloos is.
- Iemand met een zeldzaam beroep vs iemand waar er heel veel anderen hetzelfde beroep uitoefenen
- Iemand die rijk vs iemand die arm is
- Iemand die religieus is vs een atheist
- Iemand die blank is vs iemand die zwart is
- Iemand die het juiste (watever that may be) geloof aanhangt vs iemand die dat niet doet
- en zo voort.

Niet aan beginnen mensen. In ziekte is iedereen gelijk. Het is nu eenmaal niet mogelijk om een 'eerlijke' afweging te maken hier.

Nog even over die levensstijl ... Wat als iemand een destructieve manier van leven heeft die geen enkele relatie heeft met het te transplanteren orgaan ??

[Willem ter Haar]

Ik ben het in die zin wel met je eens, maar dat neemt niet weg dat ook zij recht hebben op hulp. Ik denk echter wel dat de overweging die jij uit meespeelt, hoewel het in de praktijk aanzienlijk ingewikkelder ligt. Het is natuurlijk wel zo dat er een "match" moet zijn, de weefseltypering, rhesusfactor ( speelt op zich voor zover ik weet geen grote rol meer ), de bloedgroep en nog meerdere factoren spelen mee bij het bepalen van het al dan niet transplanteren van een orgaan bij individuele personen. Ik kan me voorstellen dat een alcoholist die zijn lever kapot heeft gedronken niet de voorkeur geniet als ontvanger van een donorlever, maar het is wel zo dat ieder recht heeft op leven! Dit soort kwesties zijn ethische kwesties, en heeft een arts conform de eed van hippocrates niet de plicht levens te redden?

rhesusfactor is een bloedgroep.

Met het zwartgedrukte ben ik het ook helemaal met je eens. Het is een plicht van een arts om iedereen te helpen die dat nodig heeft. Zo ook een verpleegkundige iedereen moet helpen. (zal ik nog wel problemen mee krijgen).

Maar wil jij als donor dat jouw organen naar zo'n iemand gaan? Is dat een reden om geen donor te worden?

[Peter]

Iemand die ongezond geleefd heeft en als gevolg daarvan zijn/haar organen verwoest heeft, heeft het recht om een donororgaan te ontvangen net als een gezond levend persoon die orgaanfalen heeft. Ik vind echter wel dat de persoon zijn/haar ongezonde levenswijze moet afzweren. Bijvoorbeeld: de alcoholist die zijn/haar lever heeft verwoest met alcoholmisbruik mag na transplantatie niet meer drinken. Doet hij/zij dat toch dan vind ik dat getuigen van een grote minachting voor het leven. Ik als donor vind het belangrijk dat ik na mijn dood anderen kan helpen een leven te verbeteren of te redden. Ook de notoire alcoholist of roker heeft recht op een nieuw begin/leven. Ik persoonlijk vind dan ook dat er geen onderscheid in ontvangers is maar ik vind wel dat de ontvanger het verantwoordelijkheidsbesef moet hebben wat het behouden van het donororgaan aangaat, m.a.w. een gezondere levensstijl moet aannemen anders getuigt het -zoals ik al eerder aangaf- van minachting voor het leven. Deze overwegingen hebben dan ook geen invloed op mijn beslissing donor te zijn!

[dvaupell]

Bravo Peter. Ik had het niet beter kunnen zeggen.
Dit is de ware spirit, belangeloos en zonder voorwaarden.

[Cas]

Jullie hebben wel allemaal netjes een eigen mening en die respecteer ik, maar het kan ook eens anders lopen :

Ik heb mijn vader ongeveer 5 maanden geleden plotseling verloren aan een bloeding in de hersenstam, hij is 56 geworden, op een gegeven moment zal de dienstdoende arts je vragen om als familie te beslissen over donatie, of in elk geval vragen of het bekend is of hij orgaandonateur is (als ik het effe zo mag noemen). Let wel, als je ja zegt zoals wij gedaan hebben omdat mijn pa dat wilde, komt er nog een andere vraag. In mijn geval, mijn pa lag in coma op de ic en zou nooit meer bijkomen er was bijna nihil aan hersenactiviteit (klinisch dood) in mijn geval vroeg de dokter van de IC of de beademing er af moest of niet. Ik heb in overleg met mijn moeder voor het eerste gekozen, ik heb er achteraf spijt van.

Mocht je familie niet weten dat je grag je organen wil doneren of juist wel, dan kan het zijn dat je familie je keuze niet respecteert ! Kan zijn kan ook niet zijn, zelf weet je het niet, ik denk dat je familie hoogstens kunt duidelijk maken wat je wil en wat je eventueel wil doneren, niet alles kan gebruik worden, mijn vader zijn nieren zijn alleen gedoneerd.Ze zijn gelukkig herplaatst.

Je familie kan toch nog het laatste woord hebben en iets tegen je zin doen... terugkomen kan niet je kunt ze alleen haunten dan denk ik zo.

Ik heb er geen spijt van dat ik tot donatie heb besloten, ik heb er alleen heel erg spijt van hoe de beslissing tot stand is gekomen, voor mijn gevoel heeft de ic arts me liggen pushen (achteraf gezien dan)

Ik laat alles over aan mijn nabestaanden, ze mogen doneren als ze willen maar alleen dat wat ik wil, doen ze het niet, even goede vrienden

[Peter]

Jullie hebben wel allemaal netjes een eigen mening en die respecteer ik, maar het kan ook eens anders lopen :

Ik heb mijn vader ongeveer 5 maanden geleden plotseling verloren aan een bloeding in de hersenstam, hij is 56 geworden, op een gegeven moment zal de dienstdoende arts je vragen om als familie te beslissen over donatie, of in elk geval vragen of het bekend is of hij orgaandonateur is (als ik het effe zo mag noemen). Let wel, als je ja zegt zoals wij gedaan hebben omdat mijn pa dat wilde, komt er nog een andere vraag. In mijn geval, mijn pa lag in coma op de ic en zou nooit meer bijkomen er was bijna nihil aan hersenactiviteit (klinisch dood) in mijn geval vroeg de dokter van de IC of de beademing er af moest of niet. Ik heb in overleg met mijn moeder voor het eerste gekozen, ik heb er achteraf spijt van.

Mocht je familie niet weten dat je grag je organen wil doneren of juist wel, dan kan het zijn dat je familie je keuze niet respecteert ! Kan zijn kan ook niet zijn, zelf weet je het niet, ik denk dat je familie hoogstens kunt duidelijk maken wat je wil en wat je eventueel wil doneren, niet alles kan gebruik worden, mijn vader zijn nieren zijn alleen gedoneerd.Ze zijn gelukkig herplaatst.

Je familie kan toch nog het laatste woord hebben en iets tegen je zin doen... terugkomen kan niet je kunt ze alleen haunten dan denk ik zo.

Ik heb er geen spijt van dat ik tot donatie heb besloten, ik heb er alleen heel erg spijt van hoe de beslissing tot stand is gekomen, voor mijn gevoel heeft de ic arts me liggen pushen (achteraf gezien dan)

Ik laat alles over aan mijn nabestaanden, ze mogen doneren als ze willen maar alleen dat wat ik wil, doen ze het niet, even goede vrienden

Ik heb veel respect voor je, het moet een zeer zware beslissing zijn geweest....

[dvaupell]

Tsja Cas,

Het is heel iets anders een theoretische discussie te voeren dan daadwerkelijk zo'n beslissing te moeten nemen.

Heel veel respect hiervoor alsook dat je het met de rest van de forumdeelnemers hebt willen delen.
De wond is immers nog vrij vers.

Sterkte Cas!

[Arjen]

Inderdaad Cas; en gecondoleerd met je verlies.
Sterkte.