Hendrikje van Andel-Schipper
Hendrikje van Andel-Schipper
Hendrikje van Andel-Schipper is vandaag 115 geworden. Ze is dus in 1890 geboren, 1 jaar na Adolf Hitler. Ze was twintiger toen de eerste wereld oorlog uitbrak. Ze was al 50 (!!) toen de WO2 begon (in ons land dan). Stel je eens voor!
Ik zou best heel oud willen worden, maar 115... allemachtig... Hoe denken jullie over oud worden?
Verder blijf ik het een raar idee vinden dat ze maar 1 jaar jonger is dan Adolf Hitler (nou ja, 1 jaar en 2½ maand dan) is. Stel je eens voor dat hij nog zou leven...
Ik zou best heel oud willen worden, maar 115... allemachtig... Hoe denken jullie over oud worden?
Verder blijf ik het een raar idee vinden dat ze maar 1 jaar jonger is dan Adolf Hitler (nou ja, 1 jaar en 2½ maand dan) is. Stel je eens voor dat hij nog zou leven...
- Michael_Wittmann
- Lid
- Berichten: 996
- Lid geworden op: 11 jan 2005, 20:35
- Zhukov
- Lid
- Berichten: 1308
- Lid geworden op: 26 aug 2004, 00:05
- Locatie: Spijkenisse
- Contacteer:
Mijn opa is van '22 (83 dus) en is nog steeds helemaal bij en woont zelfstandig in een mooi groot huis, met zijn vrouw, is nog steeds elke dag druk met zijn 'werk' (hij is Prof. Dr. in de geneeskunde, de oprichter van de faculteit huisarts-geneeskunde in nederland). Hij schrijft nog elke dag, belt met verschillende instanties, rijdt nog auto, enzovoorts enzovoorts. Ze hebben wel een hulp in huis, maar toch. Als ik hem zie, dan wil ik ook wel richting de 85 gaan, zo niet hoger. Maar natuurlijk heeft niet iedereen het geluk op die leeftijd nog zo helder te zijn, als men überhaupt al voorbij de 80 komt...
- Brianlinden
- Lid
- Berichten: 2504
- Lid geworden op: 03 jan 2004, 22:13
- Locatie: Leiden
Dat was ook met mijn moeders omaSbf.Koch schreef:Mijn opa is van '22 (83 dus) en is nog steeds helemaal bij en woont zelfstandig in een mooi groot huis, met zijn vrouw, is nog steeds elke dag druk met zijn 'werk' (hij is Prof. Dr. in de geneeskunde, de oprichter van de faculteit huisarts-geneeskunde in nederland). Hij schrijft nog elke dag, belt met verschillende instanties, rijdt nog auto, enzovoorts enzovoorts. Ze hebben wel een hulp in huis, maar toch. Als ik hem zie, dan wil ik ook wel richting de 85 gaan, zo niet hoger. Maar natuurlijk heeft niet iedereen het geluk op die leeftijd nog zo helder te zijn, als men überhaupt al voorbij de 80 komt...
Ze was 83 deed aan sport, koersbal, ze danste en deed veel activiteitn en was zeer geliefd onder de jongeren (ja het kan nog)....gewoon het was leuk om op visite..vaak over de oorlog gehad ze trok niemand voor iederee was gelijk prachtmens
Maar op een gegeven moment werd ze dwars etc etc...bleek gezwel te zijn en in 3 maanden was het afgelopen
- Daniel
- Lid
- Berichten: 181
- Lid geworden op: 24 feb 2005, 21:23
- Locatie: omg. Arnhem
- Zhukov
- Lid
- Berichten: 1308
- Lid geworden op: 26 aug 2004, 00:05
- Locatie: Spijkenisse
- Contacteer:
De mens hangt zeker aan het leven, maar de manier waarop is dan toch nog niet altijd even plezierig, ik denk dat Alex dat wil zeggen.
Neem nou mijn oma, in tegenstelling tot de twee bovenstaande voorbeelden loopt het bij haar niet zo voorspoedig. Ze is 78, maar heeft al bijna 15 jaar een aandoening aan haar bloedvaten, waar niks aan te doen is. Om de zoveel tijd steekt het weer de kop op, dan lijkt het wel of er delen afsterven. Vooral aan haar handen en voeten heeft ze dit, helemaal zwart/blauw worden de vingertoppen dan. Veel pijn natuurlijk, wat dan uiteindelijk resulteerd in de amputatie van het lichaamsdeel. Zo is ze nu al een aantal vingertopjes kwijt, aan haar rechtervoet zitten nog maar 3 tenen en haar linkerbeen is vanaf de knie verwijdert. Nu heeft ze er al geruime tijd geen last meer van gehad en je zou verwachten dat met een prothese voor het been ze snel weer wat zou moeten kunnen wandelen, tenminste binnenshuis. Daar is echter niks van terecht gekomen, siliconen-protheses wekken een allergische reactie op en ouderwetse protheses zijn óf te groot óf te klein.
Kijk en als je dat dan ziet dan denk je toch; zo wil ik niet oud worden hoor. Ze is nog altijd opgewekt enzo, maar als je dan zoveel pijn hebt gehad en dan dat gekloot met dat been. Daar zou ik later echt geen zin in hebben.
Neem nou mijn oma, in tegenstelling tot de twee bovenstaande voorbeelden loopt het bij haar niet zo voorspoedig. Ze is 78, maar heeft al bijna 15 jaar een aandoening aan haar bloedvaten, waar niks aan te doen is. Om de zoveel tijd steekt het weer de kop op, dan lijkt het wel of er delen afsterven. Vooral aan haar handen en voeten heeft ze dit, helemaal zwart/blauw worden de vingertoppen dan. Veel pijn natuurlijk, wat dan uiteindelijk resulteerd in de amputatie van het lichaamsdeel. Zo is ze nu al een aantal vingertopjes kwijt, aan haar rechtervoet zitten nog maar 3 tenen en haar linkerbeen is vanaf de knie verwijdert. Nu heeft ze er al geruime tijd geen last meer van gehad en je zou verwachten dat met een prothese voor het been ze snel weer wat zou moeten kunnen wandelen, tenminste binnenshuis. Daar is echter niks van terecht gekomen, siliconen-protheses wekken een allergische reactie op en ouderwetse protheses zijn óf te groot óf te klein.
Kijk en als je dat dan ziet dan denk je toch; zo wil ik niet oud worden hoor. Ze is nog altijd opgewekt enzo, maar als je dan zoveel pijn hebt gehad en dan dat gekloot met dat been. Daar zou ik later echt geen zin in hebben.
Вместе мы непобедимы
- Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
- marc
- Lid
- Berichten: 361
- Lid geworden op: 01 feb 2005, 17:36
- Locatie: Vlaanderen
- Contacteer:
oud worden
Tje, de manier waarop men oud wordt doet er veel aan natuurlijk. Mijn ene grootmoeder is er 87 geworden, heeft een tijdje gesukkeld met de gezondheid en is vorig in augustus overleden. Je zag echt dat ze er geen zin meer in had.
Mijn andere grootmoeder wordt in november 80 en dat zou je haar niet aangeven. Woont zelfstandig, kleedt zich jong ("je moet meegaan met de tijd" zegt ze altijd), vorig jaar alles geschilderd en behangen (enfin, heb ik gedaan maar ze zag het nog wel zitten om alles in het nieuw te zetten), is altijd in de weg of onderweg:-)
Laatst had ze rugpijn, ze had een "oud vrouwtje" geholpen met haar boodschappen te dragen. En hoe oud was ze dan vroeg ik: "67"
Mijn andere grootmoeder wordt in november 80 en dat zou je haar niet aangeven. Woont zelfstandig, kleedt zich jong ("je moet meegaan met de tijd" zegt ze altijd), vorig jaar alles geschilderd en behangen (enfin, heb ik gedaan maar ze zag het nog wel zitten om alles in het nieuw te zetten), is altijd in de weg of onderweg:-)
Laatst had ze rugpijn, ze had een "oud vrouwtje" geholpen met haar boodschappen te dragen. En hoe oud was ze dan vroeg ik: "67"
I finally found the perfect girl, I could not ask for more
She's deaf and dumb and overs*x*d and owns a liquor store
She's deaf and dumb and overs*x*d and owns a liquor store
- Michiel M.
- Lid
- Berichten: 2466
- Lid geworden op: 29 okt 2004, 17:01
- Locatie: Beek en Donk
- Contacteer:
-
- Lid
- Berichten: 1152
- Lid geworden op: 17 jan 2004, 12:09
- Locatie: Nederland
- Contacteer:
Besef dat er ook mensen van jouw leeftijd met dit handicap kampen. Ik kan me ook voorstellen dat dit geen pretje is, maar volgens mij valt er ook dan nog genoeg uit het leven te halen als je maar wilt.Michael_Wittmann schreef:Maar doof en blind.. Maak me dan direct af..
Deze mevrouw van 115 mag dan wel doof en blind zijn, maar ze geniet nog van haar leven en ze is er volgens mij ook dankbaar voor. Ik denk dat ik dat ook zou zijn als ik zo oud mag worden. Alleen als ik lichamelijk ontzettend zal lijden en er geen kans op verbetering is, mogen ze mij 'afmaken'. Wees dankbaar voor het leven, ook al komt het met gebreken.