Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
OSPEL/BUDEL – De vorige week overleden Ospelnaar Jacques Brouwer was als oud-verzetsman een voorvechter van verzoening. 'Nooit vergeten en lering trekken', was zijn motto.
Een Nederlandse verzetsman die ruim vijftig jaar na de oorlog een Duitse onderscheiding krijgt. Luitenant-kolonel buiten dienst Jacques Brouwer uit Ospel besefte in 1997 (toen hij als eerste Nederlander de Vredesprijs ontving van het Verband Deutscher Soldaten) maar al te goed dat dit gevoelig lag.
Tegenover deze krant stelde hij: "Ik hoop niet dat veel mensen nu denken 'Nou neemt-ie van die rotmoffen zo'n ding aan'. Maar je kunt niet eeuwig rondlopen met haat in je hart. Mijn leus is 'nooit vergeten en lering trekken'. Je moet met elkaar optrekken, dan voorkom je oorlogen."
En aan die leus hield hij zich ook, weet Brouwers oud-collega Wim Rulkens bij de Bond van Wapenbroeders gewest Limburg te vertellen. "Jacques heeft het syndroom van de oorlog zélf uit zich gesneden. De laatste jaren in het leger, bijvoorbeeld, vroeg hij bewust om in Budel tussen de Duitsers geplaatst te worden. Zo was hij."
De Ospelnaar kreeg de Duitse onderscheiding omdat hij een lans brak voor verzoening tussen de Bundeswehr en de Nederlandse krijgsmacht. En dat deed hij al vroeg. Tien jaar na de oorlog ontdekte hij naar eigen zeggen dat die Duitsers 'niet allemáál misdadigers waren'.
De Duitse onderscheiding van Brouwer is er maar ééntje in een lange lijst. Tientallen medailles, lintjes en speldjes staan op zijn naam. Daaronder het Verzetsherdenkingskruis, het Draaginsigne Gewonden, het Bronzen Kruis en (voor de koningsgezinde Ospelnaar zeer belangrijk) een benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
Op de lange lijst staat overigens nog een erkenning van de oosterburen: het Verdienstkreuz 1e Klasse der Bundesrepublik Deutschland. Maar ook uit de andere hoek kwamen de loftuitingen. Zo werd Brouwer in 1999 door de Britse koningin Elisabeth benoemd tot Honorary Member of the British Empire. Een hoge onderscheiding voor zijn inzet voor diverse herdenkingen van Britse gevallenen in Limburg.
Zelf overspoeld met onderscheidingen, zorgde Brouwer ook dat anderen niets tekort kwamen, vertelt Rulkens. „Hij zorgde ervoor dat mensen die recht hadden op een onderscheiding die alsnog kregen.“
Vanuit zijn Nijmeegse verzetstijd in de Tweede Wereldoorlog (toen hij wapens verstopte, onderduikers hielp en illegale tijdschriften verspreidde) kwam Brouwer in het leger terecht. Uit idealisme, zo vertelde hij tegenover deze krant. In 1944 maakte hij al deel uit van de Binnenlandse Strijdkrachten. Twee jaar later stond hij vrijwillig in Nederlands-Indië als KNIL-militair. Verder was hij actief bij de troepenmacht in Suriname en als UNO-waarnemer in Syrië en Jordanië.
Brouwer overleed afgelopen donderdag na een kort ziekbed. Morgen om 11.00 uur vindt de uitvaartdienst plaats in de kerk van Ospel.
Hier schrik ik van, ik heb slechts enkele weken nog Dhr. Brouwer ontmoet op de militaire begraafplaats te Nederweert. Hij heeft me toen verteld hoe hij zijn bronzen kruis verdiende en hij bood me in lift aan in zijn auto.
