Bijzonder verhaal van veteraan of Opa

[Telemark]

Zo,Mijn informatie over mijn opa die ik 2 weken gelden heb gevonden in een La en een oude koffer op de zolder van mijn oma
Fotootjes:
Extra informatie VAN DE WO2 :
28 mei 1936: Bij het K.N.I.L Verbonden Overzeese militaire dienst, zowel als buiten Europa, voor vijf jaren, Ingaande met de dag van geschiktbevinding voor uitzending; toegelaten als SOLDAAT.
29 augustus 1936: toegelaten als 2e klasse Kanonnier
29 augustus 1936: Geschikt voor uitzending, Uit Nederland vertrokken per ms " Indrapoera
16 sept 1936: In Ned.Indie aangekomen en geplaatst bij het Bataljon Kustartillerie te Soerabaia.
1 jan 1937: Bij de landmacht ingelijfd als BD
8 maart 1942: In japanse krijgsgevangenschap te Tjilatjap
13 1945 augustus: Uit japanse krijgsgevangenschap bevrijd te Fuatoi(japan) en overgebracht naar Manilla(Filipijnen)
10 nov 1945: Ingedeeld bij de 52e Compagnie te Balikpan.

Hij was van 2 klas kannonier naar rang sergeant gegaan.
Maar er is nog veel meer informatie, maar dan word het te langdradig







Mvg

[Stefan]

Nou,nu maar over mijn opa,


Mijn grootvader diende al voor de 2e wereld oorlog als Duitse Officier.
Jammer genoeg,was hij fanatiek aanhanger in die tijd van Hitler.Zeer foute keuze.Maar,voor zijn dood heeft ie het een keer met mijn moeder en mijn moeder''s broer erover gehad over die tijd.Al mijn vrienden,geloofden in die tijd in de führer,en zouden ook tot de dood ons tegenmoed komt voor hem dienen.Verder wil mijn moeder er niks over vrij geven,welke rang,waar hij gevochten heeft etc etc etc.
Verder weet ik wel dat hij geen executie's heeft bijgewoont,en dat hij ook niet in een kamp officier was en ook geen oorlogsmisdaden heeft begaan.


Na dat Duitsland de "krieg" verloren had,hebben de geallieerden mijn Opa in krijgs gevangeneschap gezet,en heeft zijn straf uitgezet.Hoeveel jaar is mij niet duidelijk.

Zelf ben ik niet trots op,zelf ben ik half duits,en zou de "fouten" van mijn grootvader willen laten rusten.

Hopelijk gaan jullie er niet te diep op in.

[rood]

Nou,nu maar over mijn opa,


Mijn grootvader diende al voor de 2e wereld oorlog als Duitse Officier.
Jammer genoeg,was hij fanatiek aanhanger in die tijd van Hitler.Zeer foute keuze.Maar,voor zijn dood heeft ie het een keer met mijn moeder en mijn moeder''s broer erover gehad over die tijd.Al mijn vrienden,geloofden in die tijd in de führer,en zouden ook tot de dood ons tegenmoed komt voor hem dienen.Verder wil mijn moeder er niks over vrij geven,welke rang,waar hij gevochten heeft etc etc etc.
Verder weet ik wel dat hij geen executie's heeft bijgewoont,en dat hij ook niet in een kamp officier was en ook geen oorlogsmisdaden heeft begaan.


Na dat Duitsland de "krieg" verloren had,hebben de geallieerden mijn Opa in krijgs gevangeneschap gezet,en heeft zijn straf uitgezet.Hoeveel jaar is mij niet duidelijk.

Zelf ben ik niet trots op,zelf ben ik half duits,en zou de "fouten" van mijn grootvader willen laten rusten.

Hopelijk gaan jullie er niet te diep op in.

Bedankt voor je eerlijkheid en je verhaal Stefan. Het leek wel of iedereens opa en oma in het verzet had gezeten na het lezen van dit topic.

[dvaupell]

Nou,nu maar over mijn opa,


Mijn grootvader diende al voor de 2e wereld oorlog als Duitse Officier.
Jammer genoeg,was hij fanatiek aanhanger in die tijd van Hitler.Zeer foute keuze.Maar,voor zijn dood heeft ie het een keer met mijn moeder en mijn moeder''s broer erover gehad over die tijd.Al mijn vrienden,geloofden in die tijd in de führer,en zouden ook tot de dood ons tegenmoed komt voor hem dienen.Verder wil mijn moeder er niks over vrij geven,welke rang,waar hij gevochten heeft etc etc etc.
Verder weet ik wel dat hij geen executie's heeft bijgewoont,en dat hij ook niet in een kamp officier was en ook geen oorlogsmisdaden heeft begaan.


Na dat Duitsland de "krieg" verloren had,hebben de geallieerden mijn Opa in krijgs gevangeneschap gezet,en heeft zijn straf uitgezet.Hoeveel jaar is mij niet duidelijk.

Zelf ben ik niet trots op,zelf ben ik half duits,en zou de "fouten" van mijn grootvader willen laten rusten.

Hopelijk gaan jullie er niet te diep op in.

Heel goed van je, Stefan.
De beslissingen die je grootvader nam zijn jou uiteraard niet aan te rekenen.

[Auke J.]

Het is makkelijker om te vertellen dat je opa een oorlogsheld of verzetsstrijder was dan dat hij aan de "foute" kant stond. Zoals rood al zegt geeft jouw verhaal een andere kijk op hoe men tegen de oorlog aankeek en eraan deelnam.

[Stefan]

Tja,ik kan het verleden echt niet veranderen.

[Auke J.]

En waarom zou je? Wat jouw opa heeft gedaan is zijn zaak, het is voor jou misschien juist interessant om uit te zoeken waarom hij het Duitse leger inging? Wat gebeurd is is gebeurd en dat kun je meestal maar het beste laten zoals het is. Jij kunt er niets aan doen dus het beste wat je ermee kunt doen is je ervoor interesseren en erachter komen hoe jouw opa in elkaar zat. Dan weet je al iets meer over hem en is het makkelijker en leukrer voor jou om te praten over zijn verleden denk ik.

[Stefan]

Alleen wat ik heel zeker weet,is dat hij niet bij de SS heeft gezeten,en dat hij niet bij executie's betrokken is geweest,wel ben ik erachter gekomen,dat hij met verzetsmensen dingen heeft gedaan wat ik liever niet wil zeggen.Maar in die tijd was het kiezen of delen.Kill or be killed... Als jullie snappen wat ik bedoel.Hij had geen keuze,hij moest,of hij werd voor landverraad gefusilleerd.Zo is het zoveel Duitsers gegaan...

Denk er goed aan, ---> Niet alle Duitsers waren Nazi!

[Auke J.]

Dat is waar, een groot gedeelte moest in dienst vanwege de dienstplicht. anders was je goed de lul in die tijd :S

[Goof]

Alleen wat ik heel zeker weet,is dat hij niet bij de SS heeft gezeten,en dat hij niet bij executie's betrokken is geweest,wel ben ik erachter gekomen,dat hij met verzetsmensen dingen heeft gedaan wat ik liever niet wil zeggen.Maar in die tijd was het kiezen of delen.Kill or be killed... Als jullie snappen wat ik bedoel.Hij had geen keuze,hij moest,of hij werd voor landverraad gefusilleerd.Zo is het zoveel Duitsers gegaan...

Denk er goed aan, ---> Niet alle Duitsers waren Nazi!

Erger nog: de Nazi's hebben tot ongeveer 1939 heel veel goeds betekend voor Duitsland. Jammer genoeg ging dat soms samen met het staats-antisemitisme, maar dat was voor de gemiddelde Duitser niet zo belangrijk (zolang je maar geen Jood of communist was). Duitsland was in 1918 op heel onplezierige manier vernederd. Als er dan een leider opstaat die belooft, en later ook waarmaakt, dat je land er weer bovenop komt, dan doe je toch mee?
Dat de wandaden van sommigen na 1945 op schandalige manier werden uitvergroot is een heel andere zaak.

[Auke J.]

Inderdaad, voor 1939 was hitler gewoon een andere kanselier ( volgens mij) die legaal aan de macht was gekomen, toen had hij nog geen misdaden begaan zoals de jodenvervolging. Hij was iemand die Duitsland er weer bovenop heeft gebracht. ( en het daarna weer de afgrond induwde)

[Brian]

Ik heb mijn opa's nooit gekend; Ik weet slechts het verhaal van 1 van hen, de opa van mijn oma's kant die nu nog in leven is en waar de verhalen hieronder ook van zijn; het enige wat ik weet is dat hij tijdens de oorlog gehoor heeft gegeven aan de oproep om in Duitsland te gaan werken, en dat hij het geluk heeft gehad ergens in Zuid- Duitsland te werken in een fabriek (moet bij oma maar navragen wat voor fabriek) en dat hij daar nooit echt wat heeft gemerkt van de oorlog, nooit (of weinig) een bombardement meegemaakt en geen slecht leven gehad daar...

Van mijn oma heb ik verschillende verhalen, hoewel allemaal niet zo spectaculair toch mede de aanleiding tot mijn interesse in WO2...

-Om maar bij het begin te beginnen, mijn oma was op 10 mei 1940 thuis toen mijn moeders oom aan kwam rennen, hij was al vroeg in touw geweest, en kwam sprintend de straat in rennen... hij schreeuwde: "Ze komen eraan, ze komen eraan!" en ja hoor, vanaf de Pothoofd (voor mensen bekend in Deventer: als je Deventer vanaf de A1 binnenkomt...) daar waren ze, in colones kwamen ze de binnenstad in... maar niet via de kade omdat dit te gevaarlijk was en mogelijk vijandelijk vuur zou uitlokken, gingen ze achter de kadegebouwen langs. Dus bij elke zijstraat die hun open kon stellen aan geweervuur kwam de commandant (mijn oma zei dat het een Kapitein was) naar voren om met zijn verrekijker de situatie aan de overkant van de rivier (de IJssel) op te nemen, wat echter bij de 1e keer al verkeerd ging... Hij werd doorzeeft door een mitrailleur wat bloedsporen op de muur achterliet, meer wilde mijn oma er niet over kwijt, iets dat ik begrijp en waar ik niet op verder zou gaan... het is ook het enige verhaal wat ze me maar 1 keer heeft verteld

-Tijdens de oorlog woonde mijn oma naast het toenmalige NSB (hoofdkwartier?) gebouw in de Polstraat (als iemand hier info over heeft graag een PB'tje te sturen b.v.d ) en 's avonds ging mijn moeders oom daar naar binnen om kolen te jatten, dit door vanaf de voorkant van het huis, op grondhoogte door een hekwerk van een halve meter hoog heen te kruipen waar de kolen lagen opgeslagen, elke keer als we daar langs kwamen tijdens de jaarlijkse kermis vertelde mijn oma mij dat verhaal als klein jongentje, iets wat mij altijd is bijgebleven, maar op de een of andere manier heeft nooit iemand wat gemerkt en is hij dus ook nooit opgepakt...
Ik zal kijken of ik foto's kan maken van het betreffende gebouw+ kolenhok maar volgens mij hebben ze 2 jaar geleden bij de renovatie de hele voorgevel dicht gestuukt

-In de oorlogsperiode werkte mijn oma in de Deventer binnenstad voor Kruidenier (?) Zeilstra, bestellingen opnemen en de gewoonlijke taken in een kruidenier werden door haar uitgevoerd. Maar wat haar altijd opviel is dat er een man altijd in verschillende gedaanten bestellingen kwam afhalen, mijn oma had door dat het elke keer om dezelfde man ging de afhandeling ging stiekem, en hij kwam nooit via de normale ingang naar binnen en verliet de winkel ook via de achterdeur, omdat dit gevaarlijk was in die tijd, werd er vanzelfsprekend over gezwegen, maar na de oorlog bleek dit de leider van het Deventerse verzet te zijn (naam is me ontschoten) die mijn oma altijd hielp, iets wat haar goed is bijgebleven.

-Tijdens de oorlog woonde mijn oma vlak bij de spoorbrug hier in Deventer, en wat in het hedendaagse leven een mooie zonnige dag zou zijn, was in die tijd een dag waar veel kans zou zijn op een bombardement, wat ook vaak gebeurde... tot het eind van de oorlog is dit goed gegaan (vanuit mijn oma's oogpunt) tot, wat bij de oudere bevolking in de Deventer binnenstad, bekend staat als het zwaarste bombardement uit de oorlog op Deventer, 6 februari 1945. Op die dag werd er weer een zwaar bombardement op de bruggen uitgevoerd waarbij missers niet uitgesloten waren, 1 bom sloeg op enkele tientallen meters van mijn oma's huis in, waarbij een (school)vriendje van mijn oma om het leven kwam. Dit was de druppel de emmer liet overvloeien bij mijn overgrootouders, het was tijd om te vertrekken en wel naar de andere kant van de stad...

-9 April 1945, de bevrijders komen eraan! De Canadezen zijn tot dicht bij Deventer gevordert en vechten nog rond Schalkhaar en staan op het punt door te breken, een groepje verzetslieden neemt positie in op het Twentol, een oude fabriek net buiten het centrum, maar de Canadezen laten die dag nog op zich wachten, waardoor de Duitsers gelegenheid zien deze lieden te overmeesteren, ze worden richting een speeltuin geleid niet ver van die plek af... daar worden ze om het leven gebracht evenals een Duitse Sanitäter -omdat hij geen plaat wilde nemen in het vuurpeloton- (bekend bij de bevolking als 'de witte raaf') onder hen een vriendin van mijn oma; Cornelia 'Corrie' Bosch, wat heel veel verdriet en indruk op haar achterliet...

Dit zijn slechts korte samenvattingen van de verhalen die ze me het meest in de urenlange gesprekken die ik met mijn oma heb gehad over 'haar' tijd in de Tweede Wereld Oorlog, het is verre van alles dat is zeker, zo had ze na de oorlog nog wat met een Canadese soldaat en aanvaringen met Duitse soldaten en mannen van de Landwacht en nog veel meer...

MvG,
Brian

[Stefan]

Toch heel wat Brian...

[special air service]

het vehaal van mijn opa's en oma's


mijn opa heeft ook in het verzet gezeten (wat toevallig ) weet jammer genoeg niet veel over wat ie gedaan heeft. hij wou er nooit over vertellen en is in 2000 overleden ik weet wel van m'n moeder dat hij is opgepakt en onderweg met de trein naar duitsland er uit is gesprongen. maar wat hij heeft gedaan is een raadsel. zijn vrouw toen nog niet maar later wel en dus mijn oma leefde in ned. indie ze heeft daan in een jappen kamp gezeten. haar vader is door een auto ongeluk overleden. ik weet alleen niet of hij door de jappen is overreden of door een ander.



mijn andere opa leeft nog gelukkig nog. hij moest werken voor de duitsers. tank opstakels maken in duitsland. even een (grappig) vb. ze moesten loopgraven maken waar de tanks in vast zouden komen te zitten, het werkte dus niet:: eerst reed er een tank zonder koepel in en daarna reden de anderen er overheen. lekker nuttig die loopgraven.
m'n opa moest verder ook op boerderijen werken. 1 keer moesten ze met koeien over de rijn. ze zijn de rijn over gestoken maar nooit weer terug gegaan. dit was een kans die je nooit weer zou krijgen. hij was bijna thuis toen hij werd opgepakt. toen heeft ie een hele tijd in duitsland (net over de grens) opgesloten in politie burau met een rus, hij zat onder de vlooien. elke dag moets mijn opa in een fabriek aan de overkant werken. er was een duitse vrouw die zijn moeder papieren heeft gegeven en een fiets. zijn moeder wachte hem een keer op toen hij moest werken, gaf hem de papieren en fiets en zei: fiets naar huis je kan nu de grens over. toen hij weer thuis was werkte hij bij z'n vader in de smederij vlak bij het vliegveld. opa vind het nog steeds mooi om te vertellen over de '' jabo's" zoals hij ze noemt (duikbommenwerpers) die het vliegveld beschoten. het word steeds het zelfde verteld : '' dan hoorde je weer een jabo die een trein of het vliegveld bestookte. je hoorde hem schieten en een knal en dan waren ze ook alweer weg.''
er kwam ook vaak een duitser bij hun op bezoek. een hele aardige hij had een gezin en haatte de oorlog. hij wou gewoon naar huis. toen de canadezen kwamen hebben ze hem kleren aangeboden en zeiden dat hij bij hun mocht blijven. wou hij jammergenoeg niet. de duitsers hebben bij de golfbaan een stelling gemaakt en daar is die duitser om gekomen. (niet elke duitser was slecht er waren ook genoeg zo als deze)
toen de canadezen kwamen reed er op 1e paasdag een canadeze tank door de straat op 2e paasdag zijn ze bevrijd. de terug trekkende duitsers moesten over een weg die gemakkelijk vanaf het spoor te beschieten was dat deden de canadezen dus ook.

dat was ongeveer het verhaal.

nog een heel klein stukje over mijn oma: ze hadden thuis vluchtelingen uit het westen (de hongerwinter) en die moesten dus voedsel hebben zijn ze een keer aardappels gaan halen tussen de 15 a 20 km afstand van hun huis. lopend met een kar en op klompen!
ook een beetje hout was moeilijk aan te komen stadspark was bijna leeg. oma moest met haar zus op een boom gaan zitten (omgehakt ) en die ''bewaken'' om het zo te zeggen het niet gepikt werd. haar vader kwam toen met een bijl en zo is langzamerhand die boom bij haar thuis terecht gekomen.

dat was het het verhaal van mijn oma. ik stond versteld van toen ik het hoorde. want ze vertelde er nooit over. we kwamen met de auto langs de plaats waar ze die aardappels hadden gehaalt en toen vertelde ze het ineens.

kan eventueel aan nog een verhaal komen. heb nog een opa en oma (overleden vader en nu dus een stiefvader) en daar weet ik het verhaal niet van. kan eens proberen. weet alleen niet hoe het uitpakt. ik weet niet of ze het wel willen vertellen.



SAS

[Mike.H]

kom er gewoon net achter dat mijn Opa's moeder gewoon het Victoria Cross heeft gekregen van de Britten voor wat ze gedaan heeft in het Jappenkamp in Indonesië.. en dat het VC gewoon bij mijn opa en oma thuis ligt