Duitsland na de Tweede Wereldoorlog

[okke]

Ik las ergens onderstaande beschrijving van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. Ik verbaasde me over de mededeling dat de Verenigde Staten de SS en de Gestapo in dienst zouden hebben genomen. Is dat een verzwegen stukje westerse geschiedenis? Klopt onderstaande beschrijving een beetje of juist niet?

"Na de oorlog riep heel Duitsland als in één stem: "Ich habe es nicht gewusst". De regering had die luxe niet, maar er hoefden tenminste geen herstelbetalingen gedaan te worden. Terwijl Amerika de Gestapo en de SS in dienst nam ontstond in Duitsland een wederopbouw dankzij de bezetters. Toen Rusland in de vijftiger jaren niet meer mee wilde doen met de VN werd Duitsland gescheiden in twee kampen. De Duitsers zelf hadden niets in te brengen; net zoals ze niets in te brengen hadden tijdens de wederopbouw. De regeringen van de districten waren immers (indirect) in handen van de bezetters. Nieuwe ideologieën werden gepropageerd: kapitalisme en communisme. Duitsland maakte zich op voor een nieuw dal in haar jonge geschiedenis: een eenheidssmedende."

[jurgen]

Van de SS en gestapo weet ik zo niet, maar die kerel die de V1 en V2 bommen heeft ontworpen, de eerste lange afstandsraketten is door de amerikanen snel na de oorlog in dienst genomen, en die zat in ieder geval bij de SS.

[iknowdintoo]

maar die kerel die de V1 en V2 bommen heeft ontworpen.

Wernher von Braun .

[okke]

Ja; Werner von Braun.

[Ruimteaapje]

Okke, waar heb je die beschrijving vandaan? Hij is erg kort door de bocht. Na de oorlog waren Amerikanen (en Russen) erg hypocriet bij hun keuze voor nazi's die ze konden gebruiken. Dat ze de SS en de Gestapo "in dienst namen" is echter wel héél overdreven.

[okke]

Ik heb de beschrijving van een ander forum in een gesprek over humanisme waarin iemand de stelling verwerpt dat men na de oorlog behoorlijk op zoek was naar een humanisme los van God en los van ideologieën als het fascisme, communisme, kapitalisme of kerk.

[LEO]

Feit is dat vele nazi's zichzelf presenteerden aan de Westerse geallieerden. Meestal onder een vals alias.In de aanloop naar de koude oorlog waren zowel de Amerikanen als de Britten niet zo secuur in hun denazificatie-proces.Vooral leden van de Sicherheitsdienst als van de Abwehr waren geliefde objecten,

Ik heb een dossier in mijn bezit over een Belgische collaborateur,tijdens de oorlog de leider van de Vlaamsche Veiligheidsdienst en na de oorlog door België veroordeelt voor 28 moorden, die met open armen werdt ingelijfd bij de Amerikaanse C.I.C.( Counter Intelligence Company). Deze persoon werdt niet uitgeleverd aan het Belgische gerecht en kreeg tot 2 X toe een nieuwe naam en een militair pensioen in de VS aangeboden.

Als je het dossier leest gaan je haren rechtopstaan van ........

[okke]

Dankjewel, Leo. Een duidelijke toelichting.

[Moengoman]

Van de SS en gestapo weet ik zo niet, maar die kerel die de V1 en V2 bommen heeft ontworpen, de eerste lange afstandsraketten is door de amerikanen snel na de oorlog in dienst genomen, en die zat in ieder geval bij de SS.

Behalve Von Braun - in Krommenie is trouwens een straat naar hem vernoemd - is Reinhard Gehlen een bekend voorbeeld. Die heeft na de Duitse capitulatie nauwelijks een paar maanden stilgezeten maar organiseerde in nauwe samenwerking met vooral de Amerikanen de Duitse geheime dienst.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Abteilung_Fremde_Heere
http://en.wikipedia.org/wiki/Reinhard_Gehlen
http://de.wikipedia.org/wiki/Reinhard_Gehlen
http://www.militaryhistoryonline.com/ww ... rusty.aspx

Gehlen zelf was vermoedelijk wel in orde, maar dat gold lang niet voor al zijn personeel.

[okke]

Duidelijk.

Dan zou de zinsnede 'Terwijl Amerika de Gestapo en de SS in dienst nam ontstond in Duitsland een wederopbouw dankzij de bezetters' beter geformuleerd kunnen worden als 'Terwijl de Verenigde Staten leden van de Gestapo en de SS in dienst namen, ontstond in Duitsland een wederopbouw dankzij de bezetters'. Klopt dit?

En klopt de rest van de beschrijving wel?

[LEO]

Eerst even een rechtzetting, anders komt het de geloofwaardigheid niet ten beste : C.I.C. is Counter Intelligence Corps, en niet Counter intelligence Company zoals ik eerder verkeerdelijk noteerde.

De door mij vermelde oorlogsmisdadiger werkte van 1946 tot 1955 voor het 430th C.I.C. in het door de Russen bezette Wenen. Wenen (in Oostenrijk) was zowel als Berlijn verdeelt in geallieerde bezettingszones.
Genoemde persoon werdt in contact gebracht met de C.I.C. door de voormalige SS-Hauptsturmführer Hermann Milleder die blijkbaar zijn maatjes ronselde voor de Amerikanen.
Die ganse periode werkte hij onder toezicht van 7 Amerikaanse "controllers". D.w.z. personen die borg stonden voor zijn loyaliteit aan de geallieerde gedachte (lees:bruikbaar in de Koude Ooorlog).
Toen Oostenrijk in 1955 een zelfstandige staat werdt (zonder bezettingstroepen) kreeg hij het aanbod om de Amerikaanse nationaliteit aan te nemen, wat hij weigerde (?).

Van 1955 tot 1962 werkte hij voor het 66th C.I.C. in Munchen (Duitsland), ditmaal onder 5 "controllers" waaronder Lt.Colonels van het U.S.Army.

Ondertussen werden uitleveringsmandaten van de Belgische regering constant geweigerd door de Amerikaanse militaire autoriteiten. Pas toen in 1961 vastgesteld werdt dat er gesjoemeld werdt met het geld dat ter zijner beschikking werdt gesteld (om informanten te betalen) en een Russische overloper hem in diskrediet bracht nam C.I.C. afstand van hem. Hij vroeg de Oostenrijkse nationaliteit aan en met de hulp van de toenmalige Oostenrijkse minister van Binnenlandse Zaken werdt het hem verleend. Hij stierf in Oostenrijk in alle rust.

In 1943 ontving vernoemd persoon, zijnde Untersturmführer ( SS-unterleutnant) de som van 4.183,20 (toenmalige) Belgische frank voor de maand Mei, overgeschreven op 29 April 1943 op zijn naam geadresseerd op Louisalaan, 409 te Brüssel. Een verrader kreeg dus zijn geld op tijd.

Waarom zoiets me stoort ? Mijn vader was gewapend weerstander, en langs zijn moeders zijde waren zij neven (kozijns, familie van mekaar). Bovenvermelde ontketende een wraakactie tegen vader die 4 jaar duurde. Vader kon niet meer in de omgeving van hun huis komen. Mijn ouders waren pas gehuwd bij het uitbreken van de oorlog. In 1955 zijn ze gescheiden.......Oorlogstraumas, ik was in 1955 negen jaar oud.

O ja, bijna vergeten. Vader heeft als Belgische Rijkwachter tot 1948 voor 16th C.I.C. gewerkt.
.

[asjemenou]

Ik las ergens onderstaande beschrijving van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. Ik verbaasde me over de mededeling dat de Verenigde Staten de SS en de Gestapo in dienst zouden hebben genomen. Is dat een verzwegen stukje westerse geschiedenis? Klopt onderstaande beschrijving een beetje of juist niet?

"Na de oorlog riep heel Duitsland als in één stem: "Ich habe es nicht gewusst". De regering had die luxe niet, maar er hoefden tenminste geen herstelbetalingen gedaan te worden. Terwijl Amerika de Gestapo en de SS in dienst nam ontstond in Duitsland een wederopbouw dankzij de bezetters. Toen Rusland in de vijftiger jaren niet meer mee wilde doen met de VN werd Duitsland gescheiden in twee kampen. De Duitsers zelf hadden niets in te brengen; net zoals ze niets in te brengen hadden tijdens de wederopbouw. De regeringen van de districten waren immers (indirect) in handen van de bezetters. Nieuwe ideologieën werden gepropageerd: kapitalisme en communisme. Duitsland maakte zich op voor een nieuw dal in haar jonge geschiedenis: een eenheidssmedende."

Laat ik mijn reactie beginnen met een uitspraak die ik meerdere oorlogsveteranen (en niet alleen van WOII) heb horen doen; "Politiek bedrijven is het smerigste wat er is!" De reactie van LEO bevestigt de waarde van deze uitspraak min of meer.

Meteen na de oorlog werd de verhouding tussen de westelijke geallieerden en de Sovjet Unie al slechter. Dit had verschillende oorzaken. Eén daarvan was dat de Verenigde Staten er niets in zag om Duitsland herstelbetalingen te laten doen. De Sovjet Unie eiste dit echter wel. Het argument van de Verenigde Staten om geen herstelbetalingen van Duitsland te eisen was dat niemand er bij gebaat zou zijn wanneer Duitsland, gebukt onder zware financiële lasten, een economisch instabiel land (in Europa) zou blijven. En dat de geschiedenis van na WOI zich opnieuw zou herhalen.
Dus ook de reden waarom West-Duitsland Marshallhulp ontving van de Verenigde Staten.
Deze Marshallhulp was overigens bedoeld voor alle landen die geruïneerd waren door de oorlog, inclusief Duitsland en ook de Sovjet Unie. Een land dat in aanmerking wilde komen voor deze Marshallhulp moest wel bepaalde openheid van economische zaken geven en dit wilde de Sovjets dus absoluut niet doen. Vandaar dat zij de Marshallhulp (door de Sovjets Dollarimperialisme genoemd) afwezen. Ze verboden de Marshallhulp ook voor de landen in Oost Europa die onder haar invloedsfeer stonden. Eén van deze landen was dus Oost-Duitsland, de latere DDR. In plaats van hulp plukte de Sovjet Unie echter dit land kaal om toch maar iets van herstelbetalingen te krijgen. Hele fabrieken, inclusief het personeel, werden in Oost-Duitsland ontmanteld en verplaatst naar de Sovjet Unie. Door deze verslechterde verhouding (lees wantrouwen) tussen de westelijke geallieerden en de Sovjet Unie was de tweedeling van Europa en dus ook van Duitsland een feit. De Sovjet Unie vormde daardoor zelfs een bedreiging voor West Europa. Deze Sovjet dreiging vormde dan ook de grondslag van de NAVO. De Amerikanen zagen wel in dat ze voor een stabiele (militaire) situatie in Europa West-Duitsland ook bij de NAVO moesten betrekken. Dat ze hierbij Duitsers betrokken die niet zo'n mooi oorlogsverleden hadden dat zullen ze dan ook wel als een noodzakelijk kwaad hebben gezien. Voor de Amerikanen was immers veel geoorloofd om de Sovjets en dus het communisme buiten de deur te houden. Naar mijn mening hadden de West-Duitsers wel degelijk iets in te brengen over hun eigen wederopbouw en bestuur van hun land. Onder Konrad Adenauer’s (eerste Duitse naoorlogse bondskanselier) politieke programma voltrok zich deze wederopbouw (Wirtschaftswunder) van West-Duitsland. De West-Duitsers kregen het net al ons steeds beter. Ondanks de wederopbouw bleven de westelijke geallieerden wel vasthouden aan hun zg. bezettingsrecht van West-Duitsland. Dit bezettingsrecht hield in dat Duitsland verdeeld bleef in een Amerikaanse, Britse, Franse en Sovjet bezettingszone. De Duitsers ervoeren dit dan ook als een noodzakelijk kwaad. Het is zelfs zo, dat zeker de West Berlijners blij waren met deze bezettingsmacht. Zolang zij de aanwezigheid van Amerikaanse, Britse en Franse soldaten in hun stad zagen wisten zij dat hun vrijheid gewaarborgd was. West-Berlijn lag tenslotte middenin het communistische Oost-Duitsland waar de Sovjets de baas waren. Deze situatie bleef tot 1990 bestaan. Berlijn was volgens het geallieerde bezettingsrecht verboden gebied voor het Duitse leger.
Terugkomend op de vermeende Gestapo en SS leden die in dienst waren van de Amerikanen. Het zal best voorgekomen zijn maar andersom bevonden er zich ook (foute?!) Duitsers in de Sovjet Unie. Ook het Russische ruimtevaartprogramma dankt haar bestaan aan o.a. Duitse raketgeleerden.
Door de oost/west verhouding die na 1945 ontstond vonden de Amerikanen en ook de Russen het blijkbaar geoorloofd om de kennis/diensten van bepaalde Duitsers te gebruiken voor hun eigen belang. Een bepaalde vorm van politiek bedrijven dus. En daarmee ben ik dus weer terug bij het begin van mijn reactie en de uitspraak gedaan door sommige oorlogsveteranen.

[LEO]

Dat is dus duidelijk onder woord gebracht, asjemenou. In feite was het de luchtbrug naar Berlijn die duidelijk de opvatting van de westelijke geallieerden duidelijk maakte aan Stalin. Ze zouden Berlijn en West-Duitsland niet uit handen geven.

[asjemenou]

Dat is dus duidelijk onder woord gebracht, asjemenou. In feite was het de luchtbrug naar Berlijn die duidelijk de opvatting van de westelijke geallieerden duidelijk maakte aan Stalin. Ze zouden Berlijn en West-Duitsland niet uit handen geven.

Dat is nu eenmaal het kromme aan politiek bedrijven. De Amerikanen hebben de Duitsers tot in 1945 te vuur en te zwaard bestreden. Aan beide zijden zijn vele slachtoffers gevallen. Amper 3 jaar later organiseerden de Amerikanen een luchtbrug om deze voormalige vijand bij te staan in de Sovjet blokkade van West-Berlijn.

Voortbordurend op jouw verhaal. Dit is slechts één voorbeeld waarvan jij dan de tragedie kent als ik het zo mag zeggen. Het kon nog gekker. Op 6 juni 2006 bleek uit toen publiek geworden documenten van de Amerikaanse veiligheidsdienst de CIA, dat deze sinds 1958 op de hoogte was van Adolf Eichmann's verblijf in Argentinië. Adolf Eichman was dus gedurende WOII verantwoordelijk voor het transport van miljoenen Joden naar de concentratiekampen. In 1960 wist de Israëlische geheime dienst Eichman te ontvoeren en over te brengen naar Israël waar hij dus ook werd berecht. Twee jaar later werd Eichmann schuldig bevonden aan de door hem begane oorlogsmisdaden en ter dood veroordeeld.
Vermoed wordt dat Eichmann door de Amerikanen met rust werd gelaten uit vrees voor eventuele onthullingen door hem over het naziverleden van hoge medewerkers van de West-Duitse regering van Konrad Adenauer. Zo zou de CIA ook belangrijke delen van Eichmanns dagboeken, die onthullingen bevatten over Hans Globke, de wegens zijn rol tijdens het Derde Rijk omstreden veiligheidsadviseur van Adenauer, hebben achtergehouden.

[Moengoman]

De beschrijving van Asjemenou is volledig correct, dit is alleen als kleine aanvulling bedoeld. Het recruteren van talentvolle nazi's door de Amerikanen - met talenten nuttig voor de VSA - werd onmiddellijk na de Duitse capitulatie begonnen, dus voor de relaties tussen de SU en de VSA verslechterden. Dat kan men cynisch een vooruitziende blik noemen.