In het oosten van Berlijn bevindt zich het Museum Berlin-Karlshorst, tot voor kort het Deutsch-Russisches Museum geheten.
In dit museumgebouw, een voormalig officierscasino van de Wehrmacht, werd in de nacht van 8 op 9 mei 1945 de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse Wehrmacht aan de Sovjet-Unie en haar westerse bondgenoten getekend. Met deze ondertekening kwam een einde aan de Tweede Wereldoorlog in Europa.
Het gebouw was in de periode van 1945 tot aan 1949 het hoofdkwartier van de Sovjet bezettingsmacht in Duitsland, de Sowjetischen Militäradministration in Deutschland (SMAD).
De geschiedenis van het gebouw als museum gaat terug tot 1967. Het jaar waarin de 50e herdenking van de Oktoberrevolutie werd herdacht.
Het museum dient dan als gedenkplaats voor de heldendaden van het Sovjet leger. Het krijgt de veelzeggende naam “Museum der bedingungslosen Kapitulation des faschistischen Deutschlands im Großen Vaterländischen Krieg 1941-1945”.
Aanvankelijk is het museum dan alleen toegankelijk voor Sovjet soldaten maar later is het ook te bezoeken voor het publiek.
Na het vertrek van de laatste Sovjet-Russische troepen uit Duitsland in 1994 wordt het museum gesloten voor een grootschalige renovatie.
Op 10 mei 1995 wordt het museum heropent als het Deutsch-Russisches Museum.
De publiekstrekker van het museum was en is nog steeds de zaal waar in 1945 de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse Wehrmacht werd getekend. De zaal is op wat details na nog steeds in de oorspronkelijke staat zoals in mei 1945.
Naast de capitulatiezaal, bevind zich in het museum ook het in de originele staat verkerende kantoor van de chef van de SMAD. Ook heeft het museum een vaste expositie over de strijd en bezetting van nazi-Duitsland in de voormalige Sovjet-Unie.
Op het terrein van het museum staan ook enkele voertuigen en geschutstukken opgesteld, zoals gebruikt door het Rode leger..
De foto’s heb ik een aantal jaren geleden genomen tijdens mijn bezoek aan het museum. Toen dus nog het Deutsch-Russisches Museum geheten. Mijn bezoek was kort na de 9e mei, de dag waarop in Rusland de Dag van de overwinning op nazi-Duitsland wordt gevierd.
Dit verklaart de bloemen/bloemstukken welke bij het gedenkmonument zijn gelegd.
De gedenkplaats, links van het museumgebouw bestaat uit een muur met daarop een tekst in het Russisch; “De heldendaden van Sovjet soldaten in de strijd tegen het fascisme zullen voor altijd voortleven in de harten van huidige en toekomstige generaties” (Подвиги советских воинов в борьбе с фашизмом будут жить вечно в сердцах нынешнего и будущих поколений).
Voor de muur staat een sokkel met daarop een Sovjet-Russische T34/85 M1969 tank. Op de geschuttoren van de tank staat de Russische tekst; “Voor het vaderland!” (За родину!) Achter het museumgebouw staan nog enkele rupsvoertuigen en kanonnen opgesteld.
Tussen de opgestelde voertuigen staat achter de BM-13 raketwerper "Katusha" een SU-100 tankjager. Net als de overige voertuigen is de SU-100 tot lang na de oorlog nog in dienst gebleven bij het Sovjet leger, https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... _100_2.jpg
IS-2m tank met een 122 mm. kanon, https://waralbum.ru/wp-content/uploads/2015/04/021.jpg en
https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... hber-1.jpg
ISU-152 gemechaniseerd geschut met een 152 mm. houwitser, https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... iginal.jpg en https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... 957250.jpg
BM-13 lanceerinrichting “Katusha”, gemonteerd op een ZiL-157 vrachtwagen. De ZiL-157 ging in 1958 in productie en is dus naoorlogs.
Gedurende WOII was de BM-13 lanceerinrichting veelal op ZiS-6 en Studebaker US6 vrachtwagens gemonteerd, https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... vov020.jpg en https://hdpic.club/5579-katjusha-voenna ... -foto.html
122 mm. houwitser M30 model 1938, https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... lin_45.jpg en https://waralbum.ru/wp-content/uploads/ ... -Temin.jpg
Het Museum Berlin-Karlshorst heeft een mooie interactieve website, https://www.museum-karlshorst.de
Zo is er een memoires podcast te beluisteren en is het museum ook virtueel te bezoeken,
https://www.museum-karlshorst.de/mediat ... arlshorst/ en https://my.matterport.com/show/?m=Utb6QbhNpzA
Meer over het museum kun je ook lezen op de website "Wat te doen in Berlijn", https://wattedoeninberlijn.nl/museum-karlshorst/
Sporen van het Rode leger
- asjemenou
- Moderator & Beste Avatar 2009
- Berichten: 5035
- Lid geworden op: 26 apr 2005, 16:35
- Gegeven: 75 keer
- Ontvangen: 131 keer
Museum Berlin-Karlshorst
Ga serieus om met het WOII forum. Dan houden we het forum voor alle leden interessant!
- asjemenou
- Moderator & Beste Avatar 2009
- Berichten: 5035
- Lid geworden op: 26 apr 2005, 16:35
- Gegeven: 75 keer
- Ontvangen: 131 keer
Meeting on the Elbe - Встреча на Эльбе
25 april 1945, 11:30 uur, de jeeps van de patrouille van US luitenant Albert Kotzebue reden door de enige hoofdstraat van het Duitse gehucht Leckwitz. De patrouille was op weg naar Strehla om daar mogelijk contact te kunnen maken het Rode leger.
Enkele honderden meters voor hen zagen ze plotseling een eenzame ruiter die een boerenerf opreed. De ruiter verdween al snel uit beeld.
De patrouille haastte zich naar het boerenerf waar zojuist de eenzame ruiter was waargenomen.
Eenmaal aangekomen op het boerenerf troffen zij de eenzame ruiter aan te midden van buitenlandse arbeiders. De ruiter, een Sovjet cavalerist, draaide zich om en keek vanuit zijn zadel naar de gearriveerde Amerikaanse soldaten. Hij bekeek hen wantrouwig.
Luitenant Kotzebue beschreef de Sovjet cavalerist met het Mongoolse uiterlijk als rustig, afstandig en niet echt enthousiast.
Via een Poolse vluchteling die Russisch sprak werden enkele woorden met de cavalerist gewisseld. Luitenant Kotzebue wilde van de cavalerist weten waar zijn eenheid was. De cavalerist wees met zijn arm naar het oosten en antwoordde kortaf; aan de Elbe.
Kotzebue vond de ontmoeting met de ruiter een koele en vreemde ervaring. Het was het eerste contact tussen de twee legers. De naam van de eenzame Sovjet cavalerist werd later vastgesteld, Aitkalia Alibekow uit Kazachstan.
De Amerikaanse fotograaf Allan Jackson maakte op 26 april 1945 de beroemde (geënsceneerde) foto van de handenschuddende Amerikaanse en Sovjet-Russische militairen op de kapotgeschoten Elbe verkeersbrug bij Torgau.
Deze foto werd symbolisch voor de overwinning op nazi Duitsland; https://www.reddit.com/r/IconicImages/c ... /#lightbox
De filmdirector George Stevens maakte op dezelfde dag zijn unieke kleurenfilm opnamen van de ontmoeting van de Amerikaanse 69e divisie en de 58e Gardedivisie van het Rode Leger; https://www.youtube.com/watch?v=DhNzq68vVco&t=1s
In de blog "Yanks meet Reds" doet Araz uitvoerig verslag van zijn onderzoek naar de eerste ontmoetingen tussen Amerikaanse en Sovjet-Russische soldaten in april 1945; https://arazyusubov.wordpress.com/2014/04/
De Russischtalige fotoblog “Встреча на Эльбе” bevat veel fotomateriaal van deze historische locatie; https://directfromberlin.wordpress.com/ ... in-torgau/
Overige websites;
https://en.wikipedia.org/wiki/Elbe_Day - https://ru.wikipedia.org/wiki/Встреча_на_Эльбе
https://www.monetnik.ru/obuchenie/istor ... -day-1945/
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=dHjhahGeB84
In uitgave 88 van het historische blad '40~'45 Toen & Nu, worden de ontmoetingen tussen Amerikaanse, Britse en Sovjet soldaten beschreven.
Enkele honderden meters voor hen zagen ze plotseling een eenzame ruiter die een boerenerf opreed. De ruiter verdween al snel uit beeld.
De patrouille haastte zich naar het boerenerf waar zojuist de eenzame ruiter was waargenomen.
Eenmaal aangekomen op het boerenerf troffen zij de eenzame ruiter aan te midden van buitenlandse arbeiders. De ruiter, een Sovjet cavalerist, draaide zich om en keek vanuit zijn zadel naar de gearriveerde Amerikaanse soldaten. Hij bekeek hen wantrouwig.
Luitenant Kotzebue beschreef de Sovjet cavalerist met het Mongoolse uiterlijk als rustig, afstandig en niet echt enthousiast.
Via een Poolse vluchteling die Russisch sprak werden enkele woorden met de cavalerist gewisseld. Luitenant Kotzebue wilde van de cavalerist weten waar zijn eenheid was. De cavalerist wees met zijn arm naar het oosten en antwoordde kortaf; aan de Elbe.
Kotzebue vond de ontmoeting met de ruiter een koele en vreemde ervaring. Het was het eerste contact tussen de twee legers. De naam van de eenzame Sovjet cavalerist werd later vastgesteld, Aitkalia Alibekow uit Kazachstan.
De Amerikaanse fotograaf Allan Jackson maakte op 26 april 1945 de beroemde (geënsceneerde) foto van de handenschuddende Amerikaanse en Sovjet-Russische militairen op de kapotgeschoten Elbe verkeersbrug bij Torgau.
Deze foto werd symbolisch voor de overwinning op nazi Duitsland; https://www.reddit.com/r/IconicImages/c ... /#lightbox
De filmdirector George Stevens maakte op dezelfde dag zijn unieke kleurenfilm opnamen van de ontmoeting van de Amerikaanse 69e divisie en de 58e Gardedivisie van het Rode Leger; https://www.youtube.com/watch?v=DhNzq68vVco&t=1s
In de blog "Yanks meet Reds" doet Araz uitvoerig verslag van zijn onderzoek naar de eerste ontmoetingen tussen Amerikaanse en Sovjet-Russische soldaten in april 1945; https://arazyusubov.wordpress.com/2014/04/
De Russischtalige fotoblog “Встреча на Эльбе” bevat veel fotomateriaal van deze historische locatie; https://directfromberlin.wordpress.com/ ... in-torgau/
Overige websites;
https://en.wikipedia.org/wiki/Elbe_Day - https://ru.wikipedia.org/wiki/Встреча_на_Эльбе
https://www.monetnik.ru/obuchenie/istor ... -day-1945/
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=dHjhahGeB84
In uitgave 88 van het historische blad '40~'45 Toen & Nu, worden de ontmoetingen tussen Amerikaanse, Britse en Sovjet soldaten beschreven.
Ga serieus om met het WOII forum. Dan houden we het forum voor alle leden interessant!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: ClaudeBot en 2 gasten