Hallo , Ik hoop dat U een antwoord op mijn vraag heeft, want ik zoek al heel lang naar een antwoord.
Mijn vraag:
'Wie kwam op voor de vrouwenrechten of hadden de vrouwen geen rechten tijdens de tweede wereld oorlog?'
Alvast bedankt! Groetjes Mayon [/quote]
Vrouwen tijdens de 2e wereld oorlog.
- Sjoerd
- Lid
- Berichten: 3362
- Lid geworden op: 28 nov 2002, 11:28
- Locatie: Dronten (Flevoland)
Een antwoord op deze vraag is eigenlijk vrij moeilijk te geven omdat de positie van vrouwen binnen de maatschappij per land nogal verschilde.
Volgens de Nazi-ideologie waren vrouwen alleen geschikt om zoveel mogelijk kinderen te baren om zo het in hun ogen sterke, superieure Germaanse ras voor uitsterven te behoeden. De man hoorde de kost te verdienen en de vrouw verzorgde de kinderen dus. In Duitsland hadden vrouwen dus betrekkelijk weinig rechten.
In Amerika deden de vrouwen tijdens de oorlog zeer nuttig werk in de oorlogs fabrieken. Ze maakten tanks, vliegtuigen, kanonnen en schepen omdat zo'n beetje alle mannen die dit eerst deden in Militaire Dienst moesten. In Amerika heeft de Tweede Wereldoorlog zelf en niet echt een bepaalde persoon ervoor gezorgd dat vrouwen gingen werken. (Toen ze eenmaal werkten hadden, hadden veel vrouwen na de oorlog geen zin meer om de hele dag thuis te zitten.)
In de Sovjet-Unie waren vrouwen volgens het Communistische ideaal gelijk aan mannen. In werkelijkheid viel dit nogal tegen. Vrouwen moesten hard werken in de fabrieken én de kinderen opvoeden. Vrouwen deden daar dus eigenlijk (te) veel, maar niet omdat ze dat zelf wilden maar omdat ze dat moesten van Stalin. Maar in de Sovjet Unie hadden niet alleen de vrouwen weinig tot geen rechten. Eigenlijk had niemand die echt. Iedereen was ondergeschikt aan het belang van de Communistische Partij.
Er is dus eigenlijk niet echt één persoon die het op nam voor de vrouwen in die tijd. Dit is ook nogal logisch als je bedenkt dat de emancipatie (Gelijkheid tussen man en vrouw) in Nederland ook pas omstreeks 1960/1970 begon te komen.(In de vorm van maatschappelijke bewegingen als 'Dolle Mina') Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de mensen nog nooit van 'Emancipatie' en het 'Feminisme' gehoord.
Volgens de Nazi-ideologie waren vrouwen alleen geschikt om zoveel mogelijk kinderen te baren om zo het in hun ogen sterke, superieure Germaanse ras voor uitsterven te behoeden. De man hoorde de kost te verdienen en de vrouw verzorgde de kinderen dus. In Duitsland hadden vrouwen dus betrekkelijk weinig rechten.
In Amerika deden de vrouwen tijdens de oorlog zeer nuttig werk in de oorlogs fabrieken. Ze maakten tanks, vliegtuigen, kanonnen en schepen omdat zo'n beetje alle mannen die dit eerst deden in Militaire Dienst moesten. In Amerika heeft de Tweede Wereldoorlog zelf en niet echt een bepaalde persoon ervoor gezorgd dat vrouwen gingen werken. (Toen ze eenmaal werkten hadden, hadden veel vrouwen na de oorlog geen zin meer om de hele dag thuis te zitten.)
In de Sovjet-Unie waren vrouwen volgens het Communistische ideaal gelijk aan mannen. In werkelijkheid viel dit nogal tegen. Vrouwen moesten hard werken in de fabrieken én de kinderen opvoeden. Vrouwen deden daar dus eigenlijk (te) veel, maar niet omdat ze dat zelf wilden maar omdat ze dat moesten van Stalin. Maar in de Sovjet Unie hadden niet alleen de vrouwen weinig tot geen rechten. Eigenlijk had niemand die echt. Iedereen was ondergeschikt aan het belang van de Communistische Partij.
Er is dus eigenlijk niet echt één persoon die het op nam voor de vrouwen in die tijd. Dit is ook nogal logisch als je bedenkt dat de emancipatie (Gelijkheid tussen man en vrouw) in Nederland ook pas omstreeks 1960/1970 begon te komen.(In de vorm van maatschappelijke bewegingen als 'Dolle Mina') Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden de mensen nog nooit van 'Emancipatie' en het 'Feminisme' gehoord.
'The past is a source of knowledge, and the future is a source of hope. Love of the past implies faith in the future. '
Stephen E. Ambrose
Stephen E. Ambrose
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: ClaudeBot en 2 gasten