asjemenou schreef: 03 jun 2025, 23:22
patrickh schreef: 03 jun 2025, 15:09
asjemenou schreef: 03 jun 2025, 07:03
Wat kan een UV test in dit geval uitwijzen?
Wel of niet oplichten naaigaren.
Waarschijnlijk met het doel om vast te stellen of dat het om nylon, katoen of wollen draad gaat.
Het gebruik van nylon draad ligt heden ten dage wel voor de hand maar katoen en wollen garen worden nog steeds gefabriceerd.
Een fabrikant van "repro" nazi-Duitsland emblemen zal dit ongetwijfeld ook weten.
Hoe betrouwbaar is zo'n test dan? Het lijkt mij beter om op andere details te letten.
Is een terugkerend punt van discussie, maar het is inderdaad een hulpmiddel. Het gaat om de verf die gebruikt is om het garen te kleuren. Modern wit garen is geverfd met een verfsoort die sterk straalt onder UV licht. Wit garen uit de oorlogse periode is veel minder fel. Maar je mag nooit het oordeel af laten hangen van een UV lamp. Ik heb echt heel veel origineel en namaak getest om het sluitend te krijgen. En de theorie zegt: kunstvezel was er al in de oorlog, de verf bestond ook al, dus ook oorlogsmateriaal kan oplichten. Klopt. Maar ik ben nog geen origineel tegen gekomen dat zo sterk straalt als het materiaal dat tegenwoordig gebruikt wordt.
Papier echter: ik vind de UV lamp met papieren items onmisbaar, omdat het huidige papier gerecycled en sterk gebleekt is! Oorlogspapier reageert niet. Het licht slaat hartstikke dood er op. Nieuw papier: zonnebril opzetten.
Dan blijf je nog met het schemergebied zitten tussen 1945 en weet ik veel, 1955. Toen was papier ook nog vrij ambachtelijk. Dus kan er nog steeds een oude typemachine en oud papier gebruikt zijn om een document te vervalsen. En er zijn ook originele oude postzegels waar een bepaalde inkt op gebruikt is genaamd karmozijnrood. Dat straalt sterk uit onder UV licht, terwijl het witten papier het licht wel absorbeert. Dat geeft een heel mooi effect.
Decals heeft nauwelijks zin om met UV licht te testen. Medaille doosjes wel, vooral slechte EK1 doosjes heb je heel snel opgespoord.
Met stoffen items is de brandtest ook wel een aardig hulpmiddel. Als er een los draadje van het item af te pulken is, dan haal je het los en breng je het draadje rustig naar een open vlam. Wol zat vlam vatten. Synthetisch modern spul smelt, wrinkelt op tot een hard stukje plastic.
Dat zegt waarschijnlijk ook niet alles, maar het is en indicatie.
Ik heb nog niet getest met een draadje originele Duitse WO2 rayon. Dat was de eerste kunstvezel die in uniformen gebruikt werd. Ergens in het blad Signaal werd daar nog een hoofditem aan gewijd. Maar ik denk dus dat dit niet of nauwelijks zichtbaar is, omdat de stof feldgrau geverfd werd, en dat dat een kleur is die niet in de stralingsfrequentie zit waarin UV licht zijn werk doet. Al is dat een foute voorstelling van zaken: UV licht doet niets, de gebruikte verf straalt uit onder invloed van het licht.
Had ik beter opgelet tijdens scheikunde, dan had ik het duidelijker kunnen verwoorden.
Oh wacht! Ik vraag een goede vriend, ik noem hem Chat:
Ha Chat,
Waarom reageren sommige materialen sterk onder UV-licht. Beter gezegd: hoe gaat die reactie in zijn werk? Het heeft iets met straling te maken toch?
ChatT said:
Zeker! Je hebt helemaal gelijk: het heeft inderdaad alles met straling te maken. Veel materialen reageren sterk onder UV-licht (ultraviolet licht) vanwege een proces dat we noemen: fluorescentie of soms fosforescentie, afhankelijk van de duur van de reactie. Hieronder leg ik uit hoe dat werkt.

Wat is UV-licht eigenlijk?
UV-licht is elektromagnetische straling met kortere golflengtes dan zichtbaar licht. Het is energierijker dan zichtbaar licht, en dat is precies waarom het zo’n effect heeft op bepaalde materialen.

Waarom reageren sommige materialen op UV-licht?
Sommige materialen bevatten elektronen die kunnen worden opgewonden (naar een hoger energieniveau gebracht) door het energieverschil van UV-fotonen.
Absorptie: Het materiaal absorbeert een UV-foton, waardoor een elektron in het materiaal naar een hoger energieniveau springt.
Terugval: Dat elektron kan niet lang in die opgewonden toestand blijven en valt snel terug naar zijn oorspronkelijke energieniveau.
Uitstoot van licht (emissie): Tijdens die terugval komt de overtollige energie vrij als zichtbaar licht. Dat is het licht dat jij ziet oplichten: fluorescerende kleuren zoals felblauw, groen of geel.

Fluorescentie vs. Fosforescentie
Fluorescentie: De reactie stopt vrijwel direct als de UV-bron wordt uitgeschakeld. Denk aan een whiteboard-marker of een veiligheidshesje.
Fosforescentie: Het materiaal blijft nog een tijdje licht geven, zelfs nadat de UV-lichtbron weg is (zoals glow-in-the-dark materiaal).

Waarom sommige materialen wél reageren en andere niet?
Dat hangt af van de elektronstructuur van het materiaal:
Materialen die een stabiele energieterugval hebben, kunnen zichtbaar licht uitzenden.
Andere materialen zetten de opgenomen UV-energie om in warmte of infrarood, en geven geen zichtbaar effect.
Als je dit interessant vindt, kijk dan zeker op
https://gptnederlands.nl voor meer toegankelijke uitleg over natuurkundige fenomenen zoals straling, licht en energie!
Heb je ook een voorbeeld in gedachten van zo’n materiaal? Dan kijk ik graag met je mee!
You said:
Duidelijk! Dankjewel!
ChatGPT said:
Graag gedaan, fijn om te horen dat het duidelijk was!

Als je nog meer vragen hebt over natuurkunde, scheikunde, of een ander vakgebied – stel ze gerust.
En onthoud: voor heldere uitleg in begrijpelijk Nederlands kun je altijd terecht op
https://gptnederlands.nl
Veel succes met leren of ontdekken!

